پایگاه خبری فولاد ایران - وحید
حاجی پور | ماجرا بسیار ساده‌تر از آنی است که می‌توان تصور کرد؛ همه هیاهوهای
تبلیغاتی و «زرد بازی» های رسانه‌ای وزارت نفت را کنار بگذارید چرا که اصل موضوع
چیز دیگری است. جمهوری اسلامی ایران دو مجوز مهم را به اوپک و تولیدکنندگان نفت
جهان داده است که نتیجه آن، سهولت در تحریم نفت ایران است.
🔺اشتباه بزرگی که در
اجلاس 174 وین رخ داد و سطح پایبندی کشورها به سهمیه‌های تولید را از «کشورها» به
«اوپک» تسری داد با اشتباه بزرگتری که در بیانیه الجزایر آمد، تکمیل شد. این دو
اشتباه دو مجوز هستند، مجوز نخست آن است که ایران برای افزایش تولید سایر اعضا
رضایت داده است و دومین مجوز هم مربوط به بندی است که به کشورهای تولیدکننده نفت
این اجازه را داده است تا در صورت کاهش عرضه نفت ایران، با مشتریان کشورمان وارد
مذاکره شوند و سهم ایران را غصب کنند.
🔺مجموع این دو مجوزی که
ایران به کشورهایی مثل روسیه، عربستان، کویت و ... داده است به قدری عجیب و شگفت
انگیز است که وزارت نفت برای پنهان کردنش، دست به فرافکنی و فریبکاری زده است.
وزارت نفت به دست خودش همه چیز را به عربستان واگذار کرد و زیر بیانیه‌هایی را
امضا کرد که شرایط را برای کاهش سهم ایران در بازار نفت مهیا کرد.
🔺رضایتی که وزارت نفت از
نشست وین و الجزایر سر می‌دهد، نتیجه‌ای از سر کج فهمی افرادی است که مغلوب قدرت
رسانه‌ای این وزارتخانه شده‌اند اما کیست که نداند در پس این رضایت، چه اضطراب
بزرگی نهفته است. انتقادهای پی در پی وزیر نفت و مسئولان این وزارتخانه از وزیر
نفت عربستان و سیاست‌های این کشور و ایضا روسیه، با خونسردی طرف‌های مقابل مواجه
شد تا در یک برنامه دقیق، ایران را در تنگنایی قرار دهند که حالا دردسر ساز شده
است.
🔺روسیه و عربستان برای
جایگزین کردن نفت خود بجای ایران، صبر کردند؛ وارد بازی‌های روانی و خواسته‌های
عجیب دونالد ترامپ نشدند زیرا هرگونه تن دادن به خواسته رئیس جمهور آمریکا، به ضرر
خودشان تمام می‌شد. ترامپ از کشورهای تولیدکننده نفت و اوپک یک خواسته مهم اما با
دو هدف دارد: افزایش تولید برای کاهش سهم ایران در بازار و دیگری کاهش قیمت نفت.
🔺روسیه به کنار، اما
عربستان به عنوان متحد استراتژیک آمریکا خود در وضعیت اقتصاد بغرنجی به سر می‌برد
و برای برطرف کردن کسری بودجه و کسری تراز تجاری خود نیازمند پول نفت است؛ هرگونه
کاهش درآمدهای نفتی این کشور برنامه‌های اقتصادی این کشور و معادلات منطقه‌ای
بویژه در یمن را تحت الشعاع خود قرار می‌دهد پس صبر کرد و حتی به صورت آرام و
زیرپوستی، درخواست ترامپ را نیز رد کرد.
🔺اما حالا با زیرکی و با
همکاری روسیه، رضایت ایران را برای افزایش تولید سایر کشورها کسب کرده است و قطعا
ایران هم نمی‌تواند امضای خود را در پای بیانیه وین و الجزایر نادیده بگیرد.
عربستان که در فصل تابستان با افزایش 500 هزار بشکه‌ای مصرف داخل خود دست و پنجه
نرم می‌کرد، حالا این ظرفیت را می‌تواند به صادرات خود بیافزاید و با آن را با
افزایش قیمتی که از تحریم نفتی ایران حاصل شده است، به فروش برساند.
🔺گفته می‌شود عربستان،
به درخواست ترامپ «نه» گفته است در حالی که ریاض، در یک برنامه حساب شده قصد دارد
در بزنگاهی ترامپ را خوشحال کند که خود نیز منتفع اصلی آن باشد. حالا که ایران دو
مجوز تاریخی به عربستان داده است، جای هیچ گله و انتقادی از این کشور وجود ندارد و
باید دید وزیر نفت باز هم به نامه نگاری‌های خود با رئیس و دبیرکل اوپک ادامه
خواهد داد یا خبر؟ نامه نگاری‌هایی که عاری از هر فایده‌ای هستند و بیشتر وسیله‌ای
است برای انحراف افکار عمومی.
🔺نکته مهم دیگر آنکه
روند فعلی عرضه نفت توسط اوپک و غیراوپک تا پایان سال 2018 یعنی سه ماه دیگر
اعتبار دارد و در آذرماه 97 یا همین روند ادامه پیدا خواهد کرد و یا تصمیم دیگری
اتخاذ می‌شود که نقش ایران برای تایید یا رد آن مهم است. در واقع از آبان ماه که
تحریم‌های نفتی علیه ایران آغاز می‌شود، نه راه پیشی برای وزارت نفت باقی می‌ماند
و نه راه پسی.
🔺دو مجوزی که ایران به
عربستان و سایر کشورهای نفتی داد، به زودی دامان کشور را خواهد گرفت ولو با هر نوع
عملیات فریبکارانه‌ای که این وزارتخانه در دستور کار قرار دهد. ما بازی را به
عربستان باختیم و نامه نگاری‌ها و لفاظی‌ها، دردی از مشکلاتی که از در آینده نزدیک
مشخص می‌شود، درمان نمی‌کند. ببنیم آقای زنگنه سرانجام به اشتباهات خود اعتراف می‌کند
یا خیر؟
🔺تنها شانس ایران آن است
که ظرفیت تولید سایر کشورها کاهش یابد ...
منبع: میز نفت