اقتصاد شتر مرغی

پایگاه خبری فولاد ایران - "در هیچ کجای دنیا بانک مرکزی نرخ ارز را اعلام نمی کند"

"من امروز قیمت دلار را 1226 تومان اعلام میکنم"

"بهره وری در شرکتهای دولتی پایین است ، بخش خصوصی باید رشد یابد "

"تمام یکصد شرکت اول ایران یا دولتی هستند یا خصولتی"

"نام شرکتهای خصوصی که ارز دولتی دریافت کرده اند را نمی گوییم تا به حریم بخش خصوصی خدشه ای وارد نشود"

"شبانه دستور داده اند نرخ بلیط هواپیما کاهش یابد"

اگر فردی اهل کسب و کار و مختصری آشنا با اقتصاد را در گوشه ای از دنیا بیابیم و با گفتن این جملات از او بخواهیم که حدس بزند این جملات ، کدام خطه از دنیا را به یاد او می اندازد و یا حداقل بگوید این ملک با چه نظام اقتصادی عمل می کند بعید است بتواند به راحتی به آن پاسخ دهد ، مگر آنکه هم میهن عزیز خودمان باشد!

جملات را که مرور می کنیم از اقتصاد غلیظ سرمایه داری و کاملا آزاد که ایالات متحده هم به گرد  پایش نمی رسد تا اقتصاد کاملا  بسته و  در حیطه  اختیار کامل دولتی که  خیابانها و خودروهای کوبا را  برای  هر   مخاطبی  تداعی می کند ، می یابیم .

ملغمه ای که من نام آن را "اقتصاد شتر مرغی" گذاشته ام .

امروز کدام مقام مسئول را در کشور سراغ داریم که سنگ اصل چهل و چهار را به سینه نزند و کدام دارایی فیزیکی و تولیدی مطرح کشور از نفت و گاز و پتروشیمی تا بانک و کشتیرانی و فولاد و خودرو را می یابیم که در حیطه کنترل دولت و شبه دولت نباشد و هر روز صبح که ما مردم و مسئولین چشم می گشاییم در انتظار معجزه ایم و دست به دامان خدا برای آنکه فرجی حاصل شود.

در "اقتصاد شتر مرغی" برای تامین برق یارانه ای صنعت فولاد ، مواد اولیه و گاز ثلث قیمت صنعت پتروشیمی ، تخصیص میلیارد ها دلار به نرخ چهار هزار و دویست تومانی برای شرکتهای یک روز تاسیس، پاشیدن صدها هزار میلیارد تومان برای تولید شغلهای خیالی و  اختصاص دهها هزار میلیارد تومان به بانکهای ورشکسته از جیب مردم، دولت دیوان سالار و شتر دو کوهان بوده ایم و برای مجبور کردن صنعت فولاد و پتروشیمی به عرضه همه محصولات به مخاطب عمومی و صنعتگر واقعی، ورود ارز حاصل از صادرات به سیستم نیما به نرخ مقرر، متوقف کردن این فرایند دلال ساز، برنامه ریزی برای بهبود کسب و کار، مجوز دادن به موسساتی که ابتدایی ترین علوم بانکداری را نمی دانند و توزیع درست کالایی که با ارز دولتی وارد شده به دست مردم ، دولت ضعیف و بی اختیار بوده ایم و مرغ پر طلا.

آنچه بهار اقتصاد ایران را همیشه به تعویق انداخته است مقاومت ذینفعان وضعیت موجود اقتصاد ایران است.

فساد، فقر ،بیکاری ،تورم و رکود همه معلول رقابت مخربی است که هر آنکس از عام تا خاص که بتواند برای جذب رانت و برای فعالیتهای اقتصادی خود از آن بهره می جوید.

چه اقتصادی بهتر از "اقتصاد شتر مرغی" که می تواند رانت چند ده هزار میلیارد تومانی برای آنها که می توانند از آن بهره جویند فراهم آورد و چه فرصت ذیقیمتی برای ذینفعان این اقتصاد تا در هر دستور و هر بخشنامه و هر تصمیمی ثروت خود را مضاعف کنند.

اقتصادی به کام رانت خواران ، به نام مردم !

منبع: دکتر احمد پاک نیت- مجمع فعالان اقتصادی