منافع ملی قربانی یک ایده کهنه؟
پایگاه
خبری فولاد ایران
- 🔺... سال ۹۲ بود
که ترکیه به ایران پیشنهاد افزایش دو برابری واردات گاز را مطرح کرد، پیشنهادی که
توسط وزارت نفت جدی نگرفته نشد تا در نتیجه این کشور برای افزایش واردات گاز با
کشورهای روسیه و آذربایجان به توافق رسید.با توجه به پایان قرارداد گازی میان دو
کشور طی ۷ سال آینده، عملا ترکیه هیچ تعهدی برای واردات
میزان فعلی گاز ندارد.| هم اکنون ترکیه می
تواند سالانه ۱۲ میلیارد مترمکعب گاز از ایران دریافت کند ولی
میانگین واردات این کشور حدود ۸ میلیارد
مترمکعب در سال است. با توجه به نیاز این کشور برای واردات گاز ،این رقم می تواند
به رقم ۲۰ میلیارد مترمکعب در سال نزدیک شود.
🔺 بازار عراق
هم ظرفیتی ۲۲ میلیارد مترمکعبی دارد که از این میزان تنها ۱۲ میلیارد
مترمکعب فعال است؛ دو خط لوله بغداد و بصره شاهراه های صادرات گاز ایران به عراق
هستند که خط لوله بصره هنوز عملیاتی نشده است. همچنین با توجه به نیاز ۲۰ میلیارد
مترمکعبی کویت به واردات گاز برای مصارف نیروگاهی و تزریق گاز به چاه های نفتی، با
اضافه کردن ۱۰۰ کیلومتر به خط لوله بصره براحتی می توان نیازهای
گازی کویت را هم تامین کرد.
🔺 این اعداد
را زمانی می توان نزدیک به واقعیت دانست که نگاهی به گزارش های کلیدی بازار انرژی
جهان بیاندازیم؛ پلاتس در یکی از گزارش های خود نوشته است کشورهای مصر، اردن،
بحرین، کویت، امارات و پاکستان تا سال ۲۰۲۰ با کسری ۴۰ میلیارد
مترمکعبی گاز مواجه خواهند شد که سهم همسایگان ایران از این کسری، ۳۵ میلیارد
مترمکعب در سال خواهد بود. این بدان معناست که اگر ایران برای بازاریابی گاز خود،
روی کشورهای همسایه خود تمرکز کند می تواند میزان صادرات گاز را از رقم ۲۰ میلیارد
مترمکعب فعلی حداقل به ۸۰ میلیارد مترمکعب
برساند. این به معنای سهم ۷ تا ۸ درصدی
ایران در تجارت گاز جهان است که سال ها مورد غفلت قرار گرفته است. این در شرایطی
است که برخی کارشناسا ن معتقدند ظرفیت بازارهای در دسترس ایران از طریق خط لوله
حدود ۱۰۰ میلیارد مترمکعب در روز است.
🔺در این میان و با توجه
به اهمیت احیای بازارهای موجود، هنوز مشخص نیست چرا محمد حسین عادلی دبیر کل سابق
مجمع کشورهای صادرکننده گاز معتقد است باید با هر هزینه ای که شده به فکر ورود به
بازار ال ان جی بود ؛ بازاری که نه تنها مزیت نسبی کشور نیست بلکه اگر قرار باشد
به مدل قرارداد جنجالی FLNG نزدیک باشد، چیزی جز خسران نصیب منافع ملی نمی
کند.
منبع: مهر