پایگاه
خبری فولاد ایران - واقعیات
اقتصادی، فنی و سیاسی موجود نشان می دهد که نمی توان برای ادامه برجام به شکلی که تحریم های مالی، تجاری و نفتی ایران
را کنار بزند، به اروپا اعتماد کرد.
به گزارش
خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم ، خروج آمریکا از برجام با فرمان اجرایی دونالد ترامپ و آغاز دور جدیدی از گمانه زنی
ها در کشورهای مختلف درباره ادامه حیات برجام بدون آمریکا و با تکیه بر توان کشورهای اروپایی (آلمان،
فرانسه و انگلیس) باعث ضروری شدن ارزیابی فنی و دقیق از توان کشورهای اروپایی شده
است. 3+3 و یا 1+5 کدام یک بهتر ماهیت طرف های ایران در معاهده برجام را نشان می
دهد؟ شاید هیچ کدام. 2+1+2 بهترین توصیف را درباره ماهیت طرف های ایران در برجام
که می توانند در پسابرجام ایفای نقش کنند مشخص می کند.
3+3، سه کشور اروپایی را در کنار 3 کشور غیراروپایی نشان می دهد. روسیه، چین و آمریکا در یک سو و سه کشور
اروپایی در سوی دیگر. انگلیس که غیر از پیروی از امریکا کاری نمی کند و رسما از اتحادیه اروپا هم خارج شده است. چین و روسیه هم در
مقابل آمریکا هستند و در یک صف نمی گنجند. بنابراین ترکیب 3+3 تنها خاصیتی که دارد
نوعی مانور تبلیغاتی برای کشورهای اروپایی یا همان تروئیکای اروپا است.
5+1، قدرت های اتمی را از آلمان تنها قدرت غیراتمی حاضر در مذاکرات با ایران تفکیک کرده و
بیشتر یک تفکیک حقوقی است و به هیچ وجه نشان دهنده ماهیت کشورهای طرف حساب با
ایران نیست.
2+1+2 بهترین
توصیف از ماهیت طرف های ایران در برجام است. یعنی:
2= چین
و روسیه - دو کشور با منافع نزدیک راهبردی در برجام. 1= آلمان - منافعی در
همراهی با آمریکا ندارد و متمایل به محور چین و روسیه است، اما توان کافی برای
تغییر بازی هم ندارد.2= فرانسه و انگلیس - این دو کشور سیاست خود را در همراهی با
آمریکا تعریف کرده اند و به سود ایران نقش آفرینی نمی کنند، به خصوص انگلیس.
منبع: تسنیم