پایگاه خبری فولاد ایران - روسای جمهور هند و چین طی هفته گذشته نشست دوستانه غیر رسمی باهم داشتند.
آنها در این نشست ضمن اشاره به فرهنگ ها و تمدن های دوکشور و مسائل مربوط به
رودخانه های یانگ تسه و گنگ به اهمیت اعتماد و درک متقابل جهت همکاریهای استراتژیک
بین همسایه های آسیایی که 35 درصد جمعیت دنیا و یک چهارم اقتصاد جهانی را تشکیل می
دهند تاکید کردند.
دو کشور در این نشست ضمن گفتگو در مورد اختلافات حل نشده فی
مابین مثل اختلافات مرزی زمینی به گفتگو پرداختند و در تلاش برای ایجاد یک رابطه
دوجانبه پایدار در حمایت از نظم جهانی بر اساس اتحاد و همزیستی متقابل تاکید
کردند. این تصمیم بسیار شبیه تصمیمی بود که روسای جمهور این دو کشور در سی سال
گذشته یعنی در سال 1988 پس از جنگ 1962 روی آن توافق کردند. در آن زمان بازده
اقتصادی هردو کشور تقریبا یکسان بود. اما در حال حاضر اقتصاد چین پنج برابر بزرگتر
شده و بودجه دفاعی اش سه برابر بزرگتر از هند شده است. هند نیز می تواند دست
آوردهای بسیاری داشته باشد به شرطی که بتواند نرخ رشد فعلی 7.2 درصدی اش را حفظ
نماید، هرچند این چالش بزرگی برای هند است. اینطور که به نظر می رسد سیاست مالی
هند دچار مشکل شده و دولت این کشور با کسری بودجه در حدود 6 درصدی تولید ناخالص
داخلی و 69 درصد بدهی عمومی در تولید ناخالص ملی مواجه است در حالیکه نرخ واقعی
بهره کوتاه مدت آن 1.7 درصد می باشد که برای این مرحله از چرخه کسب و کار بسیار
پایین است. این ترکیب سیاستهای انبساطی همراه با پیش بینی افزایش قیمتها احتمال
بروز مشکل را برای هند بیشتر می کند. طبق شواهد کسری تجاری هند از سال 2016 تا 8
درصد افزایش داشته است. چین به عنوان بزرگترین شریک تجاری هند قطعا می تواند با
خرید بیشتر از آن به بهبود این روند کمک کند، هرچند تا حدودی این کار را انجام
داده. سطح صادرات هند به چین در سال گذشته با 39.1 درصد افزایش به 16.3 میلیارد
دلار رسیده است اما هنوز راه زیادی باقی مانده چراکه چین تنها 4 درصد بازار صادرات
هند را دارد و اروپا با جذب نزدیک به 20 درصد از صادرات هند، مهمترین بازار
وارداتی هند به شمار می رود.
هند ممکن است در طرح جاده ابریشم چین نیز مشارکت داشته
باشد که در این صورت می بایست 35 هزار کیلومتر بزرگراه و راه آهن در طی پنج سال
بسازد، هرچند کارشناسان در مورد چگونگی سرمایه گذاری در این پروژه ها با توجه به
رقم 3.4 درصدی تولید ناخالص داخلی هند تردید دارند. اما راه حل آن آسان است چراکه
این هزینه فقط کمی بیشتر از چیزی است که چین به عنوان مازاد تجاری سالانه با هند
دریافت می کند. بنابراین چین می تواند این مبلغ را به هند بازگردانده تا در جهت
توسعه زیرساختها به کار گرفته شود. در واقع، تجارت چین نباید اهرم رشد اقتصادی هند
باشد بلکه می بایست فرصتی طلایی برای هند در رفع موانع اساسی رفاه اجتماعی و
جلوگیری از افزایش بدهکاری آن باشد. مبلغ تجارت دوجانبه 84.4 میلیارد دلار برای
این دو کشور با جمعیت مشترک حدود 2.7 میلیارد نفری بسیار ناچیز است. ظاهرا روسای
جمهور دوکشور در نشست هفته پیش خود دیدگاه متفاوتی در زمینه های بین المللی و
شرایط دوجانبه داشته و به این نتیجه رسیده اند که هیچ جایگزینی برای همکاری وجود ندارد.
هند در حال حاضر روابط نزدیکی با سازمان همکاری شانگهای برقرار کرده است. این
سازمان یک نهاد سیاسی، اقتصادی و امنیتی است که اعضای آن شامل روسیه، پاکستان و
تعدادی از کشورهای آسیای مرکزی هستند.
اعتماد و درک متقابل در میان دولتها مفاهیمی شکننده و
ناپایدار است. اما به هر حال، به نظر می رسد که پکن و دهلی پس از بررسی گزینه های
دیگر، تصمیم به امتحان آن گرفته اند و این امر فصل جدیدی از روابط هند و چین را در
اقتصاد جهانی به وجود خواهد آورد.
منبع: cnbc
موضوعات مرتبط: فولاد - قراضه - سنگ آهن - قیمت آهن آلات - تحلیل اخبار - اخبار اقتصادی