پایگاه
خبری فولاد ایران - رابطه چین و آمریکا: ۱۸.۴ درصد از صادرات
چین به آمریکا میرود. این یعنی آنها بزرگترین شریک تجاری یکدیگر هستند. اروپا، هنگکنگ،
ژاپن، کرهجنوبی، هند، تایوان و روسیه در رتبههای بعدی واردات محصولات چینی هستند
. بنابراین این تصور که چینی رابطه تجاری خوبی با ما دارند و هوای ما را خواهند داشت،
خیلی آبکی است.
تولید ناخالص داخلی: ۱۱.۷ تریلیون دلار
است؛ ۴۸ برابر بزرگتر از ایران.
جمعیت: یک میلیارد و ۲۷۶
میلیون
جمعیت دارد که ۱۶درصد آنان زیر ۱۴سال،
۷۲درصد بین ۱۵
تا
۶۴سال و ۱۲درصد بالاتر
از ۶۵سال سن دارند. امید به زندگی در چین ۷۶
سال
است.
در ایران البته ۷۵ سال است.
صادرات: با ۲۰۹۸ میلیارد دلا
بزرگترین صادر کننده دنیاست. آمریکا و آلمان رقبای او در صادرات جهانی هستند.
نرخ سود بانکی: ۴.۴ درصد است.
بالاترین رقم سودی که آنها داشتند ۷.۵ بود که از
سال ۲۰۰۸ روند نزولی آن را آغاز کردند و موفق هم
بودند.
نرخ بیکاری: ۴.۴
درصد
است. نرخ تورم در چین معمولا ۵
درصد
است. تورم مواد غذایی در چین منفی است.
رفاه: با وجود این همه پول و ثروت شاخص رفاه اجتماعی چین چندان
تعریفی ندارد و از این نظر چین در دنیا رتبه ۹۰
را
دارد. یعنی هم رده السالوادور و نپال است.
ارتش: ۲.۳ میلیون سرباز
دارد که با همین آمار به بزرگترین نیروی نظامی دنیا تبدیل شده.
دانشگاه: دانشگاههای چین هم در رتبهبندی جهانی جایگاه چندانی
ندارند. بهترین دانشگاه آنها در دنیا چهل و
هشتم است.
سیاست: انتخابات در این کشور سلسلهمراتبی است. مجالس محلی
از میان نامزدهای مورد تایید حزب کمونیست توسط مردم انتخاب میشوند و مجالس محلی کنگره
سههزارنفرهای را تشکیل میدهند که فقط میتواند درباره نامزد ریاستجمهوری چین که
از سوی کمیته سیاسی حزب کمونیست معرفی میشود، نظر بدهد.
با وجود آزادیهای اقتصادی، آزادی رسانهها به معضلی برای این
کشور تبدیل شده. چین را از نظر آزادی رسانهها در کنار کرهشمالی، اریتره، ترکمنستان
و سوریه است.
هنر مدیریت