پایگاه
خبری فولاد ایران - یکی از داغترین بحثها
همیشه #نرخ دلار است. با وجودیکه رییس #بانک مرکزی به مردم هشدار میدهد دلار نخرند
چون قیمت آن در چند ماه آینده پایین خواهد آمد، اما معلوم نیست چرا کسی نمیتواند یا
نمیخواهد این توصیهها را جدی بگیرد. حتی مثالهای ساده نیز انگار نمیتوانند نگرانیها
را کاهش دهند؛ اگر در چهار سال قبل با فرض نرخ ۳۰۰۰ تومان برای هر
دلار آمریکا در ارز سرمایهگذاری کرده بودید یا همان میزان ریال در بانک با سود سپرده
۱۵٪ گذاشته بودید، سرمایهگذاری دوم برایتان
سودآورتر بوده است. ۱۰۰ دلار به نرخ
۳۰۰۰ تومان در چهار سال قبل، پس از چهار سال دریافت
سود ۱۵٪ (به این شرط که به سود آن دست نزنید و آن را مجددا
سرمایهگذاری کنید)، امروز معادل ۵۲۴۷۰۲ تومان بوده است،
یعنی بازده ۷۵٪ درصدی. نرخ ارز در بازار آزاد امروز همان
۴۷۰۰ تومان هم که فرض کنیم، بازده آن نسبت به چهارسال
قبل معادل ۵۵٪ میگردد. اما چرا حتی مثال به این واضحی رییس
بانک مرکزی هم #اعتماد مردم را جلب نمیکند؟ شاید یکی از علل آن به نوع این سرمایهگذاریهاست.
وقتی در بانک حساب سپرده باز میکنیم، تقریبا همیشه سود آن را خرج میکنیم، حتی بخشی
از آن را نیز دوباره سرمایهگذاری نمیکنیم و طبیعی است که بعد از چهار سال، ۳۰۰
هزار
تومان سابقمان دیگر ۱۰۰ دلار نمیارزد!
اما در مورد سرمایهگذاری در #ارز و یا #سکه، نمیتوانیم گوشهای از دلار یا چند میلیگرم
از سکه را در طول ماه و سال خرج کنیم و لذا این سرمایهگذاری بر روی هم انباشته میشود.
طبیعی است که اگر نمیتوانیم به اعداد اعتماد کنیم، نمیتوانیم #استراتژی سرمایهگذاری
درستی نیز داشته باشیم.
انجمن اقتصاددانان ایران