پایگاه خبری فولاد ایران
🔹ما به عصر سرسام رقابت وارد
شده ایم ،این بازی هر روز پیچیده تر می شود و از دو اصل پیروی می کند:
اصل اول: رقابت محض و اصل دوم:هیچ وقت اصل اول را فراموش نکن!
دیر نیست که در خواب هم رقابت کنیم
🔹تورم در کشور از جنس تورم
در دهه هشتاد نیست ، در دهه هشتاد ، تورم بود و تورم باعث افزایش ثروت فعال اقتصادی
می شد، اکنون تورم است اما از جنس تورم در دهه ٨٠ نیست ، به عبارت دیگر باعث افزایش
ثروت مردم نمیشود.
🔹تورم از ابتدای سال ٩٢ تا
کنون تنها هزینه جاری فعالین اقتصادی را افزایش میدهد اما باعث افزایش ثروت آنها نمیشود
، به زبان دیگر تورم به افزایش هزینه اداره بیزینس ها می انجامد اما قیمت املاک تجاری
، دفاتر اداری و ثروت شخصی آنها افزایش نمی یابد
🔹تورم تفاوت دیگری هم داشته
است هزینه تمام شده کالا اضافه میشود اما قیمت کالا ظرفیت چندانی برای افزایش ندارد
، اگر فعال اقتصادی بخواهد متناسب با افزایش هزینه تمام شده ، قیمت محصول را افزایش
دهد بازار کشش ندارد و فعال اقتصادی نمیتواند محصول خود را بفروشد لذا راه حل این است
که افزایش در هزینه تمام شده را باید با ارتقاء سطح بهره وری خنثی کند
🔹به عنوان مثال افزایش در
دستمزد پرسنلی که اجتناب ناپذیر است باید با کاهش سایر هزینه ها بدون اینکه به کیفیت
محصول آسیب وارد شود خنثی شود
🔹مدیر عامل شرکت در سال
٩٧ برای اینکه شرکت او در بازار باقی بماند باید نگاه خود را نسبت به تورم تغییر دهد،
رقابت به قدری سنگین شده که واحد ها دیگر نمی توانند متناسب با تورم قیمت محصول خود
را افزایش دهند و به میزانی که هزینه شرکتها
به هر علت افزایش می یابد باید افزایش هزینه
را بگونه ای با ارتقاء سطح بهره وری در بقیه بخش ها خنثی کنند
🔹در خوش بینانه ترین حالت
اگر هزینه اداره شرکت ١٠ درصد افزایش یابد ، قیمت محصول میتواند ٣ درصد افزایش یابد
🔹مدیران عامل و اعضای هیئت
مدیره شرکتها که از رکود می نالند و ادعا میکنند
که در فروش مشکل دارند ابتدا توجه کنند که آیا در دو سال گذشته متناسب با تورم قیمت
محصول خود را افزایش داده اند ؟ احتمالا شرکتهائی
دچار بحران فروشند که در دو سال گذشته قیمت محصول شرکت را افزایش داده و با
واکنش بازار مواجه شده اند ، واکنش بازار به صورت کاهش رغبت به خرید محصول آن شرکت
بروز کرده است
✍️ محمد حسین ادیب