پایگاه خبری
فولاد ایران -در لایحه بودجه سال آینده حدود ۶۰ هزار میلیارد
تومان برای طرحهای عمرانی در قالب تملک داراییهای سرمایهای پیشبینی شده است.
فولادیها باید سیاست صادراتی
در پیش بگیرند
به گزارش ماین نیوز، این رقم نسبت به ۶۲ هزار و ۷۰۰ میلیارد
تومان لایحه امسال کاهش چشمگیری ندارد، اما در قیاس با ۷۱ هزار میلیارد تومانی که مجلس
شورای اسلامی نسبت به آن پافشاری و در جریان تصویب قانون بودجه آن را مصوب کرد تا
۱۰ هزار میلیارد تومان کاهش داشته است.کاهش هزینههای عمرانی سال آینده برای صنایع
معدنی چشمانداز روشنی را نشان نمیدهد. در این بین فولادسازانی مانند میلگردسازان
که محصولات آنها در پروژههای عمرانی مورد استفاده قرار میگیرد ممکن است با بازاری
بیرونقتر نسبت به امسال روبهرو شود. البته دستاندرکاران این حوزه معتقدند واحدهای
تولیدی سال آینده باید بیش از پیش به سمت صادرات گرایش پیدا کنند.
واحدهای تولیدی باید صادراتی شوند
سازمانهایی که طرحهای توسعهای فولادسازی زیر نظر آنها
انجام میشود نیز با کاهش بودجهای برای سال آینده روبهرو هستند. در اینباره منصور
یزدیزاده، مدیرعامل شرکت ملی فولاد ایران اظهار کرد: در بودجهای که برای این واحدها
در نظر گرفته شده، طرحهای عمرانی و پروژهای مدنظر نیست و این بودجه بیشتر صرف امور
جاری آنها میشود.یزدیزاده در ادامه خاطرنشان کرد: طرحهایی که در بخش فولاد به نمایندگی
از ایمیدرو انجام میشود، بهطور عمده پروژههای فولادی هفتگانه استانی هستند که در
این طرحهای تولید آهن اسفنجی به طورتقریبی رو به پایان است. هزینه این طرحها نیز
از طریق فاینانس چین تعریف شده که در سال ۱۳۹۰ برای آن تصمیمگیری شده بود؛ یعنی بودجه
داخلی برای آنها در نظر گرفته نشده بود. در نتیجه از این بابت با مشکلی روبهرو نیستیم.
این فاینانسها از قبل قطعی شده و اگر این طرحها در چارچوب این فاینانسها پیش بروند
در دو سال آینده نیز به طور کامل به پایان خواهند رسید.وی در پاسخ به این پرسش که با
توجه به کاهش بودجه عمرانی، بازار فولاد را برای سال آینده چگونه پیشبینی میکنید،
عنوان کرد: این یک روند طبیعی است زمانی که بودجههای عمرانی رو به کاهش میرود، فولاد
بهعنوان بخش مهمی از اجرای پروژههای عمرانی و متاثر از آنها نیز با کاهش مصرف داخلی
و رکود روبهرو میشود.مدیرعامل شرکت ملی فولاد ایران با توجه به کاهش بودجههای عمرانی
چند سال گذشته، بیان کرد: در بسیاری از پروژههای عمرانی و در شرایط رکود بازار داخلی
بیشتر فولادسازان کشور به سمت بازارهای صادراتی پیش رفتهاند و با توسعه صادراتی این
واحدها که در ۲، ۳ سال گذشته انجام دادهاند، تراز تجاری ایران در فولاد مثبت شده است.
یزدیزاده در ادامه تاکید کرد: مدتی است در مجموع وضعیت صادراتی واحدهای فولادی به
نسبت مناسب شده است.
میلگردکاران با مشکل روبهرو میشوند
برخی کارشناسان فولاد معتقدند با کاهش بودجههای عمرانی،
برخی فولادسازان سال آینده با رکود بیشتری نسبت به امسال روبهرو میشوند. در اینباره
سیدرضا شهرستانی، عضو انجمن تولیدکنندگان فولاد اظهار کرد: در دولتهای نهم و دهم حدود
۳۰ میلیارد دلار معادل ۳۰ هزار میلیارد تومان را به بودجه عمرانی اختصاص داده بودند
که این بودجه تا ۲/۵ میلیارد دلار یا ۱۰ هزار میلیارد تومان کاهش یافته است؛ بنابراین
اگر قرار است ۲/۵ میلیارد دلار از بودجه را برای سال آینده کاهش دهند، بهطور قطع سال
خوبی برای فولادسازان نخواهد بود.شهرستانی با اشاره به افزایش تولید فولاد کشور در
چند سال گذشته اظهار کرد: چند سال گذشته با افزایش تولید روبهرو بودهایم و برای امسال
نیز که قرار است به بالای ۲۱ میلیون تن تولید فولاد دست پیدا کنیم. البته از این میزان
تولید، ۸ میلیون تن آن باید به صادرات اختصاص یابد. به علاوه به حدود ۳ میلیون تن واردات
نیاز داریم؛ یعنی میزان مصرف داخلی به حدود ۱۶ میلیون تن خواهد رسید. در صورتی که سالهای
گذشته ۲۴ میلیون تن مصرف کشور بود و حدود ۱۴ میلیون تولید و ۱۰ میلیون تن هم واردات
داشتهایم.این عضو انجمن تولیدکنندگان فولاد در ادامه تصریح کرد: با توجه به روند کنونی
بازار و کاهش بودجههای عمرانی واحدهای میلگرد طویل در وضعیت ضرر و زیان زیادی هستند.
امسال نیز نسبت به سال گذشته با ۱۰ درصد کاهش مصرف روبهرو بودهایم. هر اندازه بودجههای
عمرانی کمتر میشود بازار با رکود بیشتری روبهرو میشود. اگر همچنان با کاهش بودجه
برای سال آینده پیش برویم و این روند ادامهدار باشد بسیاری از واحدهای تولیدی در این
صنعت مجبور هستند نیروهای خود را تعدیل کنند یا حتی مجبور به تعطیلی واحدهای خود شوند.شهرستانی
در پاسخ به این پرسش که چه راهکارهایی را میتوان برای جبران کاهش بودجههای عمرانی
در پیش گرفت، گفت: بارها عنوان شده که دولت باید سیاست کلی خود را تغییر دهد و اعتماد
سرمایهگذاران خارجی را جلب کند، زیرا سرمایهگذاران خارجی نیازمند امنیت خاطر هستند.
اما با این رویه که در پیش گرفته شده، بهنظر میرسد هنوز آن اعتماد لازم برای سرمایهگذاری
بهوجود نیامده است.وی با اشاره به میزان سرمایهگذاری خارجی که در کشور مورد نیاز
است، بیان کرد: برای ۵ سال آینده به هزار میلیارد دلار سرمایهگذاری نیاز است که اگر
این سرمایهگذاریها انجام شود، نیازمند ساختوسازهایی خواهیم بود که میتواند بازار
فولاد را به تحرک وا دارد. پیش از این باید ۲۰۰ میلیارد دلار جذب سرمایه انجام میشد
در حالی که امسال فقط۷ تا ۸ میلیارد دلار جذب سرمایهگذاری تحقق یافته است.این عضو
انجمن تولیدکنندگان فولاد با اشاره به اقتصاد نفتی کشور گفت: اقتصاد نفتی در دنیا جایگاه
خود را به آیتی داده است. از سوی دیگر انرژیهای نوین در حال ظهور و بروز هستند. به
هر اندازه پیش برویم، وابستگی کشورها به نفت در حال کمتر شدن است و اگر ما این موضوع
را نادیده بگیریم و تغییر رویه ندهیم با مشکلات بسیاری روبهرو خواهیم شد.شهرستانی
در ادامه خاطرنشان کرد: از سوی دیگر اگر در زمینه ساختارهای زیربنایی، اقدامات جدیدی
انجام و فناوریهای جدید وارد کشور نشود، آینده خوبی نخواهیم داشت.وی در پاسخ به این
پرسش که با توجه به کاهش بودجه و ادامه روند فعلی در کشور واحدهای فولادی تا چه اندازه
قادر خواهند بود روی صادرات سرمایهگذاری کنند، گفت: یکی از مشکلات صادرات بهویژه
درباره میلگرد این است که ۲۴ میلیون تن ظرفیت برای میلگردسازی ایجاد کردهایم، اما
تولید ما در این زمینه به بیش از ۷ تا ۸ میلیون تن نمیرسد. اشکال اساسی در این زمینه
این است که کشورهای اطراف ما برای واردات میلگرد، تعرفههای سنگین در نظر گرفتهاند
و بیشتر تمایل دارند مواد اولیه یعنی شمش وارد کنند.از اینرو اگر بخواهیم این واحدها
در چرخه تولید باقی بمانند، الزامی است خود دولت مشوقهایی ارائه بدهد که تعرفههای
گذاشته شده را خنثی کند. اما با توجه به کمبود بودجهای که دولت دارد این امر امکانپذیر
نیست. از اینرو با توجه به این شرایط شرکتهای میلگردی سال خوبی را در پیش ندارند،
اما در بخش تختال و ورق این توانایی را داریم که به صادرکننده تبدیل شویم؛ البته در
این بخش برای بهبود کیفیت، کاهش هزینهها و افزایش بهرهوری نیازمند سرمایهگذاری هستیم.
این امور نیز نیاز به فاینانس دارند که اگر در این زمینه شبکه بانکی داخلی همراه با
بانکهای خارجی ورود کنند، هزینههای مالی را کاهش میدهیم. شهرستانی در پایان تاکید
کرد: البته با شرایط سیاسی کشور، شرکتهای خارجی چندان تمایلی به سرمایهگذاری در ایران
ندارند. در وضعیت کنونی نیز امریکا یا بهدنبال لغو برجام یا تقابل با ما است.
منبع: روزنامه گسترش صمت