پایگاه
خبری فولاد ایران - آمریکا یکی از بزرگترین کشورهای تولیدکننده و مصرف‌کننده نفت،
گاز و زغال‌سنگ در جهان است. موافقت‌نامه پاریس موجب می‌شود تا کشورها در مصرف نفت،
گاز و زغال سنگ با محدودیت روبه‌رو شوند؛ از همین رو، آمریکا از این موافقت‌نامه خارج
شده است.
به گزارش عیارآنلاین، موافقت‌نامه تغییر اقلیم پاریس، در آذر
ماه ۹۴ و در جریان بیست و یکمین جلسه کنوانسیون تغییر اقلیم سازمان ملل در شهر پاریس
با هدف جلوگیری از گرمایش جهانی شکل گرفت. متهم اصلی گرمایش کره‌ی زمین، دی‌اکسید کربن
شناخته و راهکار پیشنهادی، کاهش مصرف نفت، گاز و زغال‌سنگ عنوان شد.
در جریان رایزنی‌ها برای رسیدن به توافق نهایی در پاریس، دولت
وقت آمریکا تلاش‌های زیادی داشت و رئیس‌جمهور این کشور بارها از لزوم دستیابی و حفظ
توافقی در مورد گرمایش زمین سخن گفت؛ اما با این وجود با تغییر دولت در امریکا به یک‌باره
سیاست‌های این کشور تغییر پیدا کرد و آمریکا از حامی اصلی موافقت‌نامه پاریس، تبدیل
به دشمن سرسخت آن شد. به طوری که نهایتاً با وجود پیوستن رسمی آمریکا به توافق پاریس
و وجود فشارهای بین‌المللی برای ممانعت از خروج، این کشور رسماً از این موافقت‌نامه
خارج شد.
چرا آمریکا موافقت‌نامه پاریس را دوست ندارد؟
به گزارش شرکت بریتیش پترولیوم (BP) در
انتهای سال ۲۰۱۵ آمریکا بزرگترین تولیدکننده و مصرف‌کننده نفت در دنیا بوده است. علاوه
بر این، آمریکا بیشترین ذخایر زغال‌سنگ در دنیا را نیز داراست. در این شرایط کاملاً
طبیعی است این کشور برای حفظ منافع ملی خود از موافقت‌نامه پاریس خارج شود، چراکه پیوستن
به این توافق به معنی محدودیت بر روی بهره‌مندی از این منابع انرژی ارزان خواهد بود
و مانع از توسعه اقتصادی می‌شود.
به گزارش روزنامه گاردین، رئیس‌جمهور آمریکا در نطق اعلام خروج
این کشور از موافقت‌نامه تغییر اقلیم پاریس عنوان کرد، بر اساس مطالعات صورت گرفته،
پیوستن آمریکا به این توافق بین‌المللی موجب کاهش تولید تا سال ۲۰۴۰ در بخش‌های زیر
خواهد شد: صنعت کاغذ، ۱۲ درصد؛ صنعت سیمان، ۲۳ درصد؛ صنعت فولاد، ۳۸ درصد؛ صنعت زغال‌سنگ
و صنایع وابسته، ۸۶ درصد؛ تولید گاز طبیعی ۳۱ درصد. علاوه بر این، توافق پاریس موجب
از دست رفتن ۶ میلیون و پانصد هزار فرصت شغلی در آمریکا خواهد شد، به همین دلیل سیاست‌مداران
این کشور، این توافق را سمی مهلک برای اقتصاد خود قلمداد می‌کنند.
در کنار این موضوع بسیاری از دانشمندان و محققان جهان تاکنون
به اجماع نظری در مورد علت گرمایش جهانی دست نیافته‌اند و در یافته‌های پژوهشی خود،
علل دیگری را عامل پیدایش گرمایش جهانی توصیف می‌کنند. این تحقیقات صورت گرفته را می‌توان
دلیل دیگری برای اقدامات آمریکا در مورد موافقت‌نامه پاریس، که دی‌اکسید کربن را عامل
وضع موجود می‌داند، برشمرد.
رفتار دیگر کشورهای نفتی در مورد موافقت‌نامه پاریس و انفعال
ایران
در کنار آمریکا دیگر کشورهای دارنده منابع نفت و گاز رفتار مشابهی
را در پیش گرفته‌اند، به عنوان نمونه روسیه اعلام کرده، در پایه‌های علمی این توافق
سوالاتی وجود دارد که نیازمند بررسی است، لذا بررسی این توافق را در مجلس دومای خود
تا سال ۲۰۱۹ به تأخیر انداخته. عربستان و قطر نیز با وجود پیوستن به توافق پاریس از
ارائه هرگونه تعهد قابل ارزیابی خودداری کرده‌اند تا مانعی در مسیر بهره‌مندی از منابع
ملی خود نداشته باشند. در این شرایط ایران که در مجموع منابع نفت و گاز، رتبه نخست
در دنیا را دارد به شکل کاملاً منفعلانه با این توافق برخورد داشته و تعهداتی سنگینی
ارائه داده که اجرای آن ۵۲ میلیارد دلار معادل ۲۰۰ هزار میلیارد تومان هزینه در پی
دارد. این در حالی است که تاکنون سند تعهدات ایران برای طی مراحل قانونی به مجلس شورای
اسلامی ارائه نشده و بررسی‌های کارشناسی صورت نگرفته است.
تصور می‌شود با توجه به اصرار شورای نگهبان و مرکز پژوهش‌های
مجلس به ارائه سند تعهدات کشور در موافقت‌نامه پاریس طی یک لایحه از دولت به مجلس شورای
اسلامی، سازمان محیط‌زیست به عنوان نماینده کشور در این موافقت‌نامه از نظرات کارشناسان
امر بهره گیرد و سند تعهدات کشور را به طور هوشمندانه‌ای ارائه کند تا سدی در مسیر
توسعه کشور پیش نیاید.
منبع : عیار آنلاین