پایگاه خبری تحلیلی فولاد
(ایفنا)- بسیاری از کارخانه‌های فولاد کشور به دلیل افزایش هزینه تولید و نداشتن
توانایی رقابت در فضای بین‌المللی این روزها در آستانه تعطیلی قرار گرفته‌اند.
اواسط تیرماه امسال وزیر صنعت، معدن و تجارت در جمع مدیران طرح‌های فولادی هفت
استان قرار گرفت و تاکید کرد: متاسفانه نزدیک به ۱۲ سال است که این طرح‌ها بر
روی زمین مانده است. در این بین رضا شهرستانی یک عضو انجمن فولاد نیز اخیرا از
تعطیلی کارخانه‌های فولاد ابراز نگرانی کرده است.
این درحالی است که بسیاری از کارشناسان تاکید دارند دلیل این امر را باید
در نبود تکنولوژِی روز صنعت فولاد کشور جست‌وجو کرد که باعث شده هزینه تولید در
این صنعت افزایش یابد.
در حالی که محصولات فولادی چینی، اوکراینی و روسی در بازار داخلی با قیمتی
ارزان به وفور یافت می‌شوند. امسال یکی از بزرگ‌ترین مجتمع‌های فولاد کشور در
دامغان به بهره‌برداری خواهد رسید و این کارخانه توانسته از برترین تکنولوژی‌های
روز در تولید خود بهره ببرد، چراکه با احداث این نوع کارخانه‌ها دیگر لازم نیست
کارخانه کنستانتره و گندله با حجم وسیعی از سرمایه‌گذاری احداث شود یا لازم باشد
با واردات این بخش را جبران کرد.
در کارخانه‌های جدید با تکنولوژی‌های روز، قرار است سنگ معدن مستقیما به
آهن اسفنجی و شمش فولادی تبدیل شود، از این رو توسعه ساخت چنین مجتمع‌هایی در کشور
می‌تواند جلوی خام فروشی سنگ آهن را بگیرد که این خود نمایی جدی از تحقق اقتصاد
مقاومتی خواهد بود. اما به نظر می‌رسد با توجه به برنامه‌ریزی‌های کشور در جهت
توسعه این صنعت و ایجاد جایگاه ویژه در منطقه تا سال ۱۴۰۴ وزارت صنعت، معدن و تجارت
باید نگاه ویژه‌ای به این بخش داشته باشد، در غیراینصورت باید به زودی شاهد تعطیلی
یک به یک کارخانه‌های فولاد کشوربود.
افق ۱۴۰۴
فولاد ایران برابر ۵۵ میلیون تن فولاد در سال است که پیش‌بینی می‌شود ۴۱ میلیون تن آن در داخل کشور
به مصرف برسد و ۱۴ تن
از به خارج از کشور صادر شود. حال اگر قرار باشد در افق ۱۴۰۴ حدود ۵۵ میلیون تن فولاد تولید شود
باید در حدود ۱۳۵
میلیون تن سنگ‌آهن برداشت کرده و از آن ۱۴/۸ میلیون تن سنگ‌آهن دانه‌بندی، ۷۷/۲ میلیون تن کنسانتره و ۷۲ میلیون تن گندله تولید شود.
براساس آمارهای منتشرشده، هم‌اکنون ظرفیت استخراج سنگ‌آهن در کشور ۴۰ میلیون تن، کنسانتره ۲۴ میلیون تن، گندله ۲۲ میلیون تن و آهن اسفنجی ۱۸ میلیون تن است. برای رسیدن
به افق ۱۴۰۴ و
افزایش میزان تولید فولاد کشور از ۱۶/۵ به ۵۵
میلیون تن نیاز به نوآوری و استفاده از تکنولوژی‌های نو است که قطعا افتتاح یک
واحد تولیدی آن هم تنها توسط بخش خصوصی در یک جای کشور نمی‌تواند امیدی برای تحقق
این برنامه باشد. اواسط خردادماه سال جاری جهانگیری معاون اول رییس‌جمهور بر حمایت
از واحدهای تولیدی با بخشودگی‌های مالیاتی و بانکی تاکید کرد اما از آن زمان
تاکنون خبری از تحقق این وعده نیست.
پیش از این نیز یکی از اعضای انجمن فولاد نیز با اشاره شرایط بد
فولادسازان با بیان اینکه ظرفیت پیش‌بینی شده واحد فولادی تحت مدیریتش دو میلیون
تن است و اکنون با توجه به وضعیت اقتصادی کشور و افت فعالیت‌های عمرانی با ظرفیت
تولید ١٠ تا ١٥ درصدی به فعالیت خود ادامه می‌دهد، یادآور شد: «اوضاع اقتصادی کشور
موجب همراهی سازمان امور مالیاتی با تولیدکنندگان شده و احتمال می‌رود مشکل این واحد
تولیدی با سازمان یاد شده برطرف شود.
شرایط کنونی در بعد داخلی و خارجی برای فعالیت فولادسازی موجب شد تا در
اندیشه ادغام یا مشارکت این واحد باشیم، اما با وجود استقبال از واگذاری ٥١ درصدی
سهام این واحد تولیدی، تاکنون استقبال لازم نشده است. مشکل جدی نقدینگی مانع از
تداوم فعالیت این واحد می‌شود، در عین حال اکنون بدهی سررسید گذشته نیز نداریم.
قاسمی گفت: بانک مرکزی اعلام کرده در سال گذشته چهار تریلیون و ١٧٠ بیلیارد ریال
(٤١٧ هزار میلیارد تومان) تسهیلات در اختیار تولید قرار داده و امسال این رقم به
پنج تریلیون و ٥٠٠ بیلیارد ریال خواهد رسید (٥٥٠ هزار میلیارد تومان)، اما گزارش
مشروحی در این زمینه برای اطلاع عموم تاکنون منتشر نشده است. » به گفته بهمن
قاسمی، «مزیت صادرات تولیدات فولادی موجب شده است رویکرد واحدهای فولاد ساز
کشورمان به سمت بازارهای برون مرزی باشد، این امر یک امتیاز برای کارخانه‌های
تولید‌کننده داخلی است، اما نباید صنعت داخل را قربانی تامین نیاز شرکت‌های خارجی
کرد.»
وی در عین حال در خصوص وضعیت فولاد کشور هم با بیان اینکه فولاد وارداتی
از چین ۳۰
درصد ارزانتر از فولاد تولید داخلی برای واردکنندگان تمام می‌شود، گفت: « متاسفانه
تولید داخلی حمایت نمی‌شود.
متاسفانه طی سال‌های اخیر، تولید داخلی برنامه مشخصی برای حمایت نداشته و
هم‌اکنون بسیاری از تولیدکنندگان، با مشکلات عدیده در تولید دست و پنجه نرم می‌کنند،
ضمن اینکه به دلیل قیمت تمام شده بالای تولیدات داخلی، واردکنندگان هم نسبت به
واردات از سایر کشورها مشتاق‌تر هستند. تمامی این موارد در شرایطی است که
تولیدکنندگان چینی، مواد اولیه مورد نیاز تولید فولاد از جمله سنگ آهن مورد نیاز
خود را از ایران خریداری می‌کنند و در عین حال، فولاد تولید چین پس از واردات به
کشور، ۳۰
درصد ارزانتر از محصولات داخلی تولیدکنندگان ایرانی تمام می‌شود.»
منبع: اعتماد