گزاره هایی درباره پیمان دو جانبه پولی

پایگاه خبری تحلیلی فولاد (ایفنا)-  آیا پیمان دو جانبه پولی همان تهاتر است؟

ابدا! اصلا! هرگز! گزاره مرکزی پیمان دوجانبه پولی آن است که ایران و کشور طرف پیمان برای خرید از یکدیگر از ارز یکدیگر استفاده کنند نه ارز جهان روایی مثل دلار. ضمنا  هر کدام از دو کشور متعهدند، برابری ارزش ارز ملی  خود را صرفا برای کشور طرف پیمان در برابر شکل دیگری از ثروت( یورو، دلار، طلا ،...) ضمانت کنند. به نحوی که اگر کشور ایران برای تبادل تجاری با ترکیه از لیر استفاده کرد به دلیل کاهش ارزش لیر تجار ایرانی ضرر نکنند. این موضوع هیچ کجایش ربطی به تهاتر ندارد.(قابل توجه نمایندگان مجلس که بدلیل عدم اطلاع از این بدیهیات، الزام به اجرای ده درصدی پیمان دو جانبه پولی را از برنامه ششم حذف کردند)

✅آیا کسی حاضر است با ایران پیمان دو جانبه پولی برقرار کند؟

کار از حاضر بودن گذشته است. روسیه و ترکیه در سطح رییس جمهور این موضوع را به ایران پیشنهاد کرده اند. چین رکورددار تعداد پیمان دو جانبه پولی است. هر چند این اصطلاح فنی نیست ولی جسارتا بانک مرکزی محترم ماست که ناز می کند!

✅چه نیازی به پیمان دو جانبه هست؟ پیمان پولی دو جانبه مربوط به شرایط خاص است، ما با برجام از شرایط خاص فاصله گرفته ایم.

ضمن آن که گزاره" ما با برجام از شرایط خاص فاصله گرفته ایم" خود به خود جای بررسی بسیار دارد، اما پیمان پولی دو جانبه مختص کشورهای در شرایط خاص یا بدون دسترسی به سیستم انتقالات ارزی نیست. کره جنوبی، که به لحاظ سیاسی واحدی از آمریکا حساب می شود و دسترسی کاملا آزاد به دلار دارد، از پیشروان پیمان دو جانبه است. چین که بزرگترین دارنده اوراق قرضه دلاری و بزرگترین مقصد سرمایه گذار خارجی دلاری برای سالهای متعدد بوده است، رکورددار بیشترین تعداد پیمان های دو جانبه پولی است. در این شرایط کشور ما که بیشترین نگرانی ها را از بابت شبکه انتقال پولی و تحریم های مالی دارد، حتی یک پیمان دو جانبه پولی منعقد نکرده است.

✅چرا بانک مرکزی کوچکترین تلاشی برای پیمان دو جانبه پولی نمی کند؟

هیچ کس نمی داند حتی مقامات بانک مرکزی!!!

منبع: پیمان پولی دوجانبه