پایگاه خبری تحلیلی فولاد
(ایفنا)- معضلات
اقتصادی در حال حاضر و طی سال‌های آتی آنچنان حاد خواهد بود که تغییر و تحول در
حوزه سیاست اعم از دسته‌بندی‌ها و ائتلاف‌ها یا انتخاب و معرفی نمایندگان سمت‌های
حکومتی و مهم‌تر از اینها، برنامه‌ها و راهبردهای سیاسی در پرتو نحوه پاسخگویی به
بحران‌های این عرصه قابل ساماندهی است.
چنانکه
گزارش اخیر بانک جهانی درباره وضعیت اقتصادی جهان و از جمله کشورمان طی سال‌های
2016 تا 2018 ضمن اشاره به رشد 4.5 درصدی اقتصاد کشور طی این سال‌ها، ریسک‌هایی را
در این حوزه برمی‌شمرد که عدم حل هر یک از آنها می‌تواند سایر عرصه‌های سیاسی و
اجتماعی را به‌شدت تحت تاثیر قرار دهد. بحران‌هایی همچون؛ افزایش نرخ بیکاری به
خصوص به سبب افزایش نرخ مشارکت در بین جوانان، کسری بودجه دولت، حاد بودن مشکلات
نظام بانکی، روند کند رشد سرمایه‌گذاری خارجی، تشدید فقر و نابرابری و آلودگی هوا.
مشکلات حاد مذکور در این گزارش از سوی اقتصاددانان کشورمان نیز بیش و پیش از آن
مورد تاکید قرار گرفته بود.
چنانکه
مشاور ارشد اقتصادی رییس‌جمهور اخیرا در مصاحبه‌یی از توقف اثر دو موتور رشد
اقتصادی کشور طی دو سه سال آتی یعنی «نفت» و «گاز» سخن گفته و اینکه اگر بخواهیم
اشتغال مورد نیاز کشور را که اکنون به یک میلیون نفر، آن هم عمدتا فارغ‌التحصیلان
دانشگاهی می‌رسد فراهم کنیم نیاز به سرمایه‌گذاری وسیع در عرصه‌های مختلف داریم که
این امر نیز بدون «ارتباط پایدار با جهان و ارتقای نقش بخش خصوصی در اقتصاد ممکن
نیست» (مسعود نیلی- 11/10/95) .
وی همچنین
چند ماه پیش در گفتاری دیگر از وجود بحران‌های آب، آلودگی هوا، کسری صندوق‌های
بازنشستگی، عرضه گسترده نیروی کار، بدهی انباشته شده دولتی، مشکلات اساسی نظام
بانکی و سهم قابل توجه قاچاق در فضای اقتصادی کشور سخن گفته بود (نیلی – 26/8/95).
همچنین باید به اظهارنظر اخیر یک کارشناس برجسته اقتصادی کشور نیز اشاره کرد که
چهار بحران: گسترش فساد، بهره‌وری پایین، ضعف شدید سرمایه‌گذاری و افزایش شکاف
طبقاتی را مورد تاکید قرار داده بود (سعید لیلاز- 6/10/95).
البته فهرست
این مشکلات و بعضا بحران‌های اقتصادی و نیز صف کارشناسان اقتصادی هشدار‌دهنده نسبت
به این وضعیت طویل‌تر از این است و شاید کامل‌ترین این مجموعه نگرانی‌ها را بتوان
در بیانیه نخستین کنفرانس اقتصاد ایران که در سال 93 برگزار شد و امضای 21
اقتصاددان برجسته کشورمان را در ذیل خود داشت مشاهده نمود.
مقصود آنکه
امروز که با درگذشت آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی عرصه سیاست کشورمان یکی از برجسته‌ترین
و کلیدی‌ترین بازیگران خود را از دست داده است بازی سیاست و بازیگران این عرصه،
باید بیش از آنکه به لذت در دست گرفتن اهرم‌های قدرت بیندیشند، لازم است مشکلات
حاد اقتصادی کشور را مورد توجه قرار دهند و اینکه چه راه‌حل‌هایی برای این مشکلات
سخت و پیچیده دارند. بحران‌های اقتصادی که در صورت عدم تدبیر آنها با کمک تمامی
افراد جامعه و به خصوص «همه آنانی که این مشکلات را به وجود آورده‌اند» (مسعود
نیلی – 26/8/95) و در فضای امن و آرام و مبتنی‌بر تامین حقوق فردی و شهروندی «کام»
هر خواهان قدرتی را تلخ می‌کند! نویسنده: حسین حقگو*
*تحلیلگر
اقتصادی
منبع:
اقتصادآنلاین