کالبدشکافی پیامدهای خودناامیدسازی فعالان بخش خصوصی

پایگاه خبری تحلیلی فولاد (ایفنا)- - «وضع خیلی خراب است»، «وضع اقتصاد کشور هر روز بدتر می‌شود»، «دولت هم نمی‌توان کاری کند»، «دولت خودش خراب کرده است و خودش هم باید درست کند» و... این روزها شنیدن عبارات یاد شده از طرف فعالان بخش خصوصی ایران عادی شده است.

علاوه بر صاحبان کارخانه‌های صنعتی و بنگاه‌های اقتصادی،‌ اکنون اقتصاددانانی هستند که با منتقدان افراطی دولت همراه شده و عبارت «اوضاع خراب‌تر از چیزی است که فکر می‌کنید» را تکرار می‌کنند. در کنار این عبارات اگر نگاهی به رسانه‌های جریان سیاسی مشهور به اصولگرایان بیندازیم شدت نوعی تضعیف نهاد دولت و رییس‌جمهور با انتشار اخبار، تحلیل، گزارش، میزگرد، گفت‌وگو، یادداشت‌های اندوه‌ساز پرشمار مواجه می‌شویم.

اما از ۳ طیف یاد شده صاحبان بنگاه‌های خصوصی، اقتصاددانان منتقد دولت و طیف‌های سیاسی اصولگرا که در یک همکاری نانوشته‌ اندوه و ناامیدی تولید می‌کنند باید به بخش خصوصی یادآور شد که تکرار «وضع خراب است» بیش از دو طیف دیگر، به زیان آنها خواهد بود. وقتی کارکنان و مدیران شاغل در هر کدام از این بنگاه‌ها می‌خوانند که رییس و مالک آنها در اوج ناامیدی قرار دارد و انگار که در یک بن‌بست گیر افتاده است، چه وضعی پیدا می‌کند؟ بدیهی است که او نیز دچار یأس و اندوه شده و قوه ابتکار و انگیزه کار بیشتر نخواهد داشت.

مدیران و صاحبان بنگاه‌هایی که همواره از اینکه «وضع خیلی خراب است و کاری نمی‌شود کرد» را در هر گفت‌وگوی رسانه‌ای یا در محافل عمومی و یا در میان خود تکرار می‌کنند به علاقمندان در بازار سهام آدرس می‌دهند که وضع خراب است و مبادا سهام شرکت مرا خریداری کنید. این دسته از مدیران آیا توجه دارند که با تکرار عبارت دهشتناک «وضع خراب است» بیش از هر کس به اعتبار شرکت خود آسیب می‌زنند و اگر تقاضایی برای خرید سهام آنها باشد به مرور زایل و نیست می‌شود. بازیگران خرده‌پا در سهام و بازیگران کمی بزرگ‌تر بدون تردید برای خرید سهام شرکت‌ها رفتار و گفتار مدیران و صاحبان شرکت‌ها را پیگیری می‌کنند.

از طرف دیگر وقتی مدیران و صاحبان بنگاه‌ها در یک صنف و صنعت در هر نشستی از فروپاشی و تعطیل کارخانه‌ها سخن گفته و بعضا حتی اغراق نیز صورت می‌گیرد انگار نمی‌دانند که در چند قدیم آنها مدیر یک بانک، مدیر یک شرکت تامین سرمایه و صاحب یک بنگاه سرمایه‌گذاری نشسته است و حرف او را پایه‌ای برای عدم پرداخت وام و اعتبار تازه قرار می‌دهد. کدام مدیرعامل عاقلی در بانک‌ها وجود دارد که به یک صنعت و کارخانه‌ای که مدیران و صاحبان آنها  برای نشان دادن مظلومیت خود از تعطیل و تعدیل و ورشکستی حرف می‌زنند وام و اعتبار می‌دهد.

وقتی که مدام از اینکه «وضع خراب است» حرف می‌زنیم به دولت حق می‌دهیم که برای فرد یا صنعتی که خودش اعتراف می‌کند «وضع خراب است» دل نسوزاند و اگر امکاناتی هست آن را دراختیار افراد و گروه‌هایی قرار دهد که سرپا هستند و امیدواری برای رشد آنها از بین نرفته است.

علاوه بر همه نکات یادشده تکرار یک عبارت ناامیدکننده با هر نیت و انگیزه‌ای به مرور ذهن و قلب گوینده را تحت تاثیر قرار می‌دهد و آن را ملکه ذهن می‌کند و قدرت کار نو را سلب می‌کند. تکرار دهشتناک «وضع خراب است» در شرایطی که روزهای شاید بدتر از آن را هم تجربه کرده باشیم همراهی خواسته یا ناخواسته با منتقدان دولت فعلی است که هر نوشته و حرف یک صنعتگر را به مثابه آدرس و مدرک ضبط و از آنها استفاده می‌کند.

بنا بر تحلیل ساعت ۲۴، این نوشته نمی‌خواهد مدیران و صاحبان صنعت را وادار کند که خوش‌خیال باشند و چیزی نگویند و وضع موجود را مطلوب بدانند، بلکه درصدد یادآوری این نکته است که باید راهی برای عبور از این شرایط پیدا کرد.

قول مشهوری است که هیچ مساله‌ای پیدا نشده که قبل از آن راه‌حل آن پیدا نشده باشد. طرح علمی – کارشناسی مسایل و تاکید بر شرایط نامطلوب بخشی از کار است و اتاق‌های بازرگانی و تشکل‌های کارفرمایی باید دنبال حل مساله از مسیر گفت‌وگوی بیشتر باشند.

منبع: ساعت 24