پایگاه خبری تحلیلی فولاد
(ایفنا)- همزمان با
افزایش قیمت زغالسنگ، چین همچنان به تولید خود ادامه میدهد، آن هم در شرایطی که
پیش از این از موضع سفت و سخت خود در مقابل تولید این کانی به دلیل مشکلات برآمده
از آلودگیهای بسیار هوا در پکن و سایر شهرها دفاع میکرد.
به دلیل
دغدغههای زیستمحیطی در سطح جهانی، بر اقلام معدنی مانند زغالسنگ، سرب و فولاد
فشار زیادی وجود داشت که بيش از همه زغالسنگ را درگیر خود کرده بود. در همین
امتداد دولتها تلاش کردند به دلیل مسائل محیطزیستی تولید زغالسنگ را محدود
کنند، بنابراین در کنار کاهش تولید، عرضه این محصول هم محدود شد و درنهایت تقاضا
بر عرضه پیشی گرفت. این اتفاق در شرایطی رخ داد که چین بزرگترین مصرفکننده زغالسنگ
در دنیاست و از آنجایی که تصمیمات دولتها بر پایه منافع ملی اتخاذ میشود، با
افزایش ۳ برابر قیمت زغالسنگ بهطور قطع در چین بهعنوان
بزرگترین مصرفکننده این کالا، اتفاقات بزرگی رخ خواهد داد. از طرفی دیگر زغالسنگ
حرارتی در مصرف برق کاربرد دارد و برق هم محصولی نیست که بشود با نبود آن کنار
آمد. اگر کشوری برق نداشته باشد، تصور نمیشود که اقتصاد آن حتی تا ۳
ماه هم دوام بیاورد. همه اینها گویای آن است که منافع چین در تغییر این رویکرد
بود. از سوی دیگر بسیاری از کالاهای پتروشیمی بر پایه زغالسنگ تولید میشود. بسیاری از
کارخانهها به دلیل گرانی زغالسنگ بسته شده است که نشان میدهد دنیا هنوز به زغالسنگ
نیاز دارد. مجموعه این عوامل باعث میشود الزامات زیستمحیطی چین کمرنگ و الزامات
اقتصادی آن پررنگ شود و به تداوم تولید زغالسنگ بینجامد.
محمدحسین
بابالو
کارشناس اقتصادی