پایگاه خبری تحلیلی فولاد
(ایفنا)- اگر ترامپ از توافق هستهای ایران کنار بکشد، ایران به سیاست قبلی غنیسازی
اورانیوم بازگشت خواهد داشت که میتواند منجر به دستیابی این کشور به تسلیحات هستهای
شود.
اگر ترامپ از توافق هستهای ایران کنار بکشد، ایران به سیاست
قبلی غنیسازی اورانیوم بازگشت خواهد داشت که میتواند منجر به دستیابی این کشور
به تسلیحات هستهای شود.
به گزارش گاردین، مارس سال 2016 دونالد ترامپ سخنرانی در نشست کمیته روابط
عمومی آمریکا و اسرائیل (آیپک) داشت. او بیمحابا از حمایتش از اسرائیل در صورت
پیروزی در انتخابات گفت. وی اظهارات جدی نیز در مورد ایران و توافق هستهای که در
دوره اوباما نهایی شد داشت و بلادرنگ گفت: «اولویت شماره یک من برچیدن این توافق
فاجعهبار با ایران است.»
اما برچیدن این توافق با ایران به همین سادگی نیست. علاوه بر ایران و
آمریکا، چهار صاحب امضای دیگر –انگلیس، فرانسه، چین و روسیه- نیز هستند که متقاعد
شدهاند این توافق مهم و باارزش است. حتی به نظر میرسد عربستان نیز اخیراً به این
ایده رسیده که بهتر است این توافق را داشته باشیم تا بخواهیم آن را از دست بدهیم.
اگر ترامپ علیه این توافق عمل کند (یا حتی از آن عقب بنشیند و اجازه دهد جنگطلبان
جمهوریخواه قانون تحریمهای جدیدی را به تصویب برسانند)، انتظار میرود ایران هم
از آن عقبنشینی کند و به سیاست قبلی خود بازگردد: غنیسازی اورانیوم که میتواند
روزی برای تولید تسلیحات هستهای مورد استفاده قرار گیرد. این امر برای اسرائیل و
همه بد خواهد بود و باعث میشود ترامپ فردی بد جلوه کند.
شاید برخی متوجه نشده باشند اما صحبتهای ترامپ در نشست آیپک لایه دیگری
هم داشت- نشانهای از یکچیز دیگر. او گفت این توافق بد است - «.. و ما در قبال آن
هیچچیز دریافت نکردیم». او چندی بعد گفت که حداقل توافق را اجرایی میکند «تا
ایران را کاملاً پاسخگو نگه دارد».
حال با توجه به اینکه دورنمای ریاست جمهوری ترامپ برای توافق هستهای در
مقایسه با ریاست جمهوری کلینتون، بدتر است، این امر میتواند یک فرضیه کارآمد
باشد. البته ممکن است ضرورتاً چنین اتفاقی رخ ندهد. ترامپ گفته که احتمالاً با روسها
همکاری میکند تا داعش در سوریه را نابود کند و این میتواند به معنای همکاری با
ایران هم باشد.
او در سخنرانی آیپک و دیگر سخنرانیهایش سعی کرده تصویری از یک توافق
کننده و فردی علاقهمند به اولویت بخشیدن به آمریکا از خود به نمایش بگذارد. آیا
او به دنبال یک توافق جدید با ایران خواهد بود که عناصر اصلی تجارت را داشته باشد
و در عوض توافق هستهای را دستکاری نکند؟ ترامپ چنین توافقی را بهعنوان راهکاری
برای ایجاد مشاغل و مزایای تازه برای صنایع آمریکا ارائه خواهد کرد. این توافق به
آمریکا همان مزایایی را خواهد داد که ترامپ مدعی است اوباما نتوانست در این توافق
تضمین کند. این ایده با تمام اولویتهای اعلام شده ترامپ تطابق دارد و اگر موفقیتآمیز
باشد میتواند باعث خوب جلوه دادن او شود.
ترامپ برای عملی کردن این ایده و رسیدن به هرگونه سیاست موفقیتآمیزی در
مورد ایران، نیازمند مشاورههای خود در حوزه سیاست خارجی است و معلوم نیست که این
مشاوره خوب از کجا خواهد آمد. یکی از گزینههای محتمل برای پست وزیر خارجه دولت
ترامپ، جان بولتون است که سیاست مورد علاقهاش در مورد ایران بمباران کردن این
کشور است. از دیگر گزینههایی که به آنها اشاره شده، نوت گینگریچ و رودی جولیانی
هستند. هر سه این نامزدها یک اشتراک دارند: آنها در حمایت از سازمان مجاهدین خلق
-یک گروه مخالف در تبعید- سخن گفتهاند. سازمان
مجاهدین خلق به شخصیتهای معروف پول میدهد تا از آنها علیه حکومت ایران حمایت
کنند.
یکی دیگر از گزینههایی که برای پست وزیر خارجه مطرح میشود باب کروکر
است، سناتور جمهوریخواه و رئیس کمیته سنا در امور خارجه که بهشدت محافظهکار است
اما روی هم رفته میتواند گزینه امنتری باشد.
منبع: رویداد 24