پایگاه خبری تحلیلی
فولاد (ایفنا)- این مسئله جای سؤال دارد که
چرا برخی مسئولان دولتی با آتشی حتی تندتر از منتقدان نیز از وجود «مشکلات
اقتصادی» در ایران دم می‌زنند...؟!
_از سال آخر
دولت دهم تا امروز؛ مسئله «اقتصاد» و شعوب مختلف آن، در ظاهر به موضوع اصلی مردم و
مقامات دولتی تبدیل شده است.
مقوله‌ای
که البته برجامِ رئیس‌جمهور روحانی هم بر شدّت و حدّت آن افزود و بحث مطالبات
پسابرجامی را به فصلی بزرگ در پرونده دولت یازدهم تبدیل کرد.
در
این فضای تصویر شده اما یک نکته طبیعی و یک نکته غیر طبیعی وجود دارد.
نکته
طبیعی آنست که بصورت هر روزه شاهد هستیم که منتقدان دولت و برجام دست به انتقادات
گسترده اقتصادی از دولت زده‌اند و بصورت علی‌الدوام وعده‌های پیشابرجامی رئیس‌جمهور
روحانی برای دنیای پسابرجام را گوشزد می‌کنند.
اما
تکّه‌ی غیر طبیعی و نامتجانس ماجرا در جایی قرار دارد که می‌بینیم مسئولان و
مدیران تراز اول دولت رئیس‌جمهور روحانی نیز داخل در مسئله هستند و حتی تندتر از
منتقدان از این می‌گویند که شرایط بیکاری در کشور حادّ است، شاخص‌های اقتصادی قابل
قبول نیست، کشور در خطر گرسنگی قرار دارد و...
مثلاً
«عبدالرضا رحمانی فضلی»،
وزیر کشور، چندی قبل هنگام مراسم افتتاح یک تونل شهری در کرمانشاه گفته بود: «قطعا با مردم گرسنه و فقیر و بیکار
نمی‌توان امنیت را تأمین کرد و حرکت ما به سمت اقتصاد مقاومتی می‌تواند برای ما
امنیت را هم رقم بزند.»[1]
این
اظهارات که البته مورد استقبال گسترده رسانه‌های اصلاح‌طلب نیز قرار گرفت فی‌الواقع
اینطور به ذهن هر خواننده و بیننده‌ای متبادر می‌کرد که به زعم آقای وزیر، ایران
فعلی امنیت ندارد و این ناامنی هم به دلیل گرسنگی و فقر و بیکاری شدیدی است که در
میان مردم ایران وجود دارد.
جالب
آنکه وزیر کشور زمانی هم اظهار کرده بود:«عموماً
شاخص‌های اقتصادی ما غیر قابل قبول است.»[2]
او
البته توضیح نداده بود که این سخن وی چگونه درباره کشوری که اقتصادش به گواه صندوق
بین‌المللی پول در رتبه هجدهمین اقتصاد بزرگ جهان قرار گرفته و میزان بیکاری (11
درصدی) آن نیز فقط 6 درصد از نرخ استاندارد بیکاری در جهان فاصله دارد؛ می‌تواند
درست باشد؟!
کشوری
که حتی به اذعان مقامات آمریکایی نیز تحریم‌های بزرگ اعمالی علیه آن نتوانست ایران
اسلامی را به فلج شدن بکشاند و ایران در مقابل تحریم‌های آمریکا مصون شده است.
در
اقتفای آنچه اشاره شد، اخیراً «محمد شریعتمداری» معاون
اجرایی رئیس‌جمهور روحانی هم طی اظهاراتی در استان خراسان رضوی گفته است:
«وضعیت بیکاری در کشور بسیار بد است و باید برای رفع آن در کوتاه‌مدت
چاره‌اندیشی شود...بر اساس نظرسنجی صورت گرفته، درصد بالای بیکاری مشکل جدی در این
استان است که باید برای آن چاره‌اندیشی شود»
او
افزوده است: در این سفر با هرکسی که ملاقات کردیم، به موضوع
بیکاری در خراسان‌رضوی اذعان کرد و لذا باید به‌صورت ویژه به این موضوع توجه کنیم!
[3]
معاون
اجرایی دولت هم این اظهارات را در حالی بر زبان راند که میزان بیکاری در ایران
چندان بحرانی نیست و نرخ بیکاری 14 درصدی ایران در سال 89، هم‌اکنون و به گواه
سازمان آمار ایران به 11 درصد رسیده و این روند کاهشی همچنان نیز در حال بهبود است.
از
طرفی باید مشخص شود که آیا این کار درستی است که مشکلات یک کشور به جای آمار و
استدلال با صرف «نظرسنجی» و یا نتایج ملاقات‌های چهره به چهره بیان شود؟!
چه
اینکه در نظرسنجی بر اساس نظر شخصی جامعه مورد پرسش، نتیجه‌گیری صورت می‌گیرد و
میزان درست و یا غلط این نظرات هیچ اهمیتی ندارد.
همچنین
است که در مباحثی که آمار متقن و قابل اتکایی پیرامون آنها وجود دارد؛ نمی‌توان
نرخ رسمی اعلام شده را به کناری نهاد و اینطور بیان کرد که بر اساس نظرسنجی‌ها
چنین و چنان!
پی نوشت:
1_ http://www.isna.ir/news/95040116098
2_ http://www.farsnews.com/13950318000175
3_
http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13950728000021
مسعود
یارضوی