دولت به فکر افزایش قدرت خرید مردم باشد

پایگاه خبری تحلیلی فولاد (ایفنا)- دولت یازدهم از ابتدای فعالیت خود سعی کرد بخش خصوصی را در تصمیمات خود دخیل کند اما هنوز این بخش به بلوغ کافی برای رها کردن ان نرسیده است.

گروه اقتصادی:بر اساس قانون خصوصی سازی بخش خصوصی ابتدا باید تقویت شود و بعد واگذاری های لازم صورت بگیرد که این موضوع در دولت قبل رعایت نمی شد و مشکلات متعددی را برای همه فعالان اقتصادی رقم زد.

مهدی معصومی اصفهانی، عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی تهران به خبرنگار ما در خصوص مشکلات بخش خصوصی می گوید: مشکل اصلی که هم اکنون شرکت ها و تولیدکنندگان صنایع غذایی و البته بیشتر واحدهای تولیدی در کشور با آن رو به رو هستند کاهش تقاضاست به صورتی که تولید چند برابر نیاز داخلی شده است و دولت باید در یک سال پایانی کار خود این مشکل را در اولویت قرار دهد و برنامه ای برای تحریک تقاضا و افزایش قدرت و توان خرید مردم داشته باشد. گفت و گوی ما را با این فعال اقتصادی بخوانید:

عملکرد دولت یازدهم را در خصوص چگونگی همکاری بخش خصوصی چگونه ارزیابی می کنید؟
دولت یازدهم در سه سال گذشته گام های مهم و مثبتی را برداشته است و بخشی از مسئولیت ها را به تشکل ها واگذار کرده است که تاثیرات مهمی در حوزه های مختلف به خصوص صنایع غذایی داشته است. دولت تشکل ها را در تصمیم گیری ها دخیل کرده و همکاری های خیلی خوبی با تشکل های بخش خصوصی داشته که این چشم انداز روشنی را به وجود آورده است.

خواسته بخش خصوصی از دولت چیست؟
یکی از نکات مهم این است که حساسیت های مسئولان دولتی روی افزایش قیمت ها کم تر شده است و مشورت هایی با تشکل های بخش خصوصی در این زمینه ها صورت می گیرد که اهمیت زیادی دارد ولی خب خواسته ما این است که این حساسیت ها بازهم کاهش پیدا کند؛ دولت و مسئولان دولتی باید توجه داشته باشند که قیمت ها ممکن است نسبت به فصل و شرایط کمی بالا، پایین شود ولی در نهایت بازار به یک تعادل خواهد رسید.

مشکل اصلی تولیدکنندگان کشور چیست؟
مشکل اصلی که هم اکنون شرکت ها و تولیدکنندگان صنایع غذایی و البته بیشتر واحدهای تولیدی در کشور با آن رو به رو هستند کاهش تقاضاست به صورتی که تولید چند برابر نیاز داخلی شده است و دولت باید در یک سال پایانی کار خود این مشکل را در اولویت قرار دهد و برنامه ای برای تحریک تقاضا و افزایش قدرت و توان خرید مردم داشته باشد. مثلا در تولید محصولاتی مانند مرغ ، تخم مرغ یا شیر و لبنیات که من درآن ها فعالیت و شناخت دارم به وضوح شاهد کاهش مصرف داخلی هستیم. یکی دیگر از مشکلات تولید مواد غذایی و کشاورزی در کشور ما برای صادرات قیمت بالای تمام شده نسبت به رقبای مهم در جهان است که امکان صادرات و حضور موفق در بازارهای دیگر را از ما می گیرد، واقعیت این است که محصولات غذایی و کشاورزی ما از نظر کیفیت و استانداردها کاستی در مقابل محصولات کشورهای دیگر ندارند ولی خب از نظر قیمت قابل رقابت نیستند زیرا با انواع تعرفه ها و... رو به روهستند که قیمت تولید را بالا می برد درصورتی که مثلا محصول اکراینی یا برزیلی این شرایط را ندارد و دولت این کشورها از تولید و صادرات محصولات حمایت می کند و شرایط را برای تولید و صادرات فراهم می کند

چرا واحدهای تولیدکننده محصولات غذایی باتوجه به کاهش مصرف داخلی به دنبال صادرات نیستند؟
متاسفانه به صورت کلی زیرساخت های لازم و مناسب برای صادرات محصولات غذایی و کشاورزی چندان در ایران فراهم نیست و برنامه ریزی های ضروری نیز صورت نگرفته است به همین دلیل امکان صادرات محصولات مازاد چندان وجود ندارد، صادرات یک کار کاملا تخصصی است و در هر بازار باید متناسب با شرایط آن صورت بگیرد مثلا ما تولید مرغ مان در کشور 3 کیلیویی است درشرایطی که در کشورهای عربی شرایط مصرف آن ها یک کلیویی است بنابراین تولیدات ما در این کشورها مورد استقبال قرار نخواهد گرفت؛ از طرف دیگر برای صادرات باید برنامه ریزی ها بلندمدت وجود داشته باشد که در کشور ما به دلیل شرایط بازار و تصمیم گیری های دولتی و حاکمیتی این امکان هم وجود ندارد؛ شما در نظر داشته باشید ما باید حداقل بدانیم که در پنج ساله آینده ثبات در قوانین، برنامه ها و... به چه صورت است که نسبت به آن با طرف های خارجی قرار داد ببندیم.

منبع: بولتن نیوز