پایگاه خبری تحلیلی فولاد
(ایفنا)- در شرایط
فعلی بازار فولاد ایران با تولید حدود ۱۷ میلیون تنی
خود دیگر مصرف کننده ۲۲ میلیون تن فولاد نیست
و نزدیک به ۷ میلیون تن محصول اضافه خود را بایستی صادر
نماید. این صادرات یا می تواند به صورت اصولی و بر اساس روندهای بین المللی شناخته
شده که منجر به صادرات پایدار می شود صورت پذیرد یا به شکل سنتی و فصلی و کوتاه
مدت. به طور قطع نگاه کوتاه مدت به بازارهای صادراتی که هزینه بالایی برای ورود و
کسب سهم بازار دارند، چندان اقتصادی نیست. شرایط صادرات اصولی اما از ایجاد یک تیم
پرتلاش، با انگیزه و با دانش آغاز می شود. هرچند حساسیت و ارزش نیروی انسانی در
تمامی صنایع بالاست اما باهوش ترین و خبره ترین افراد موجود در هر شرکت در بازاریابی
و فروش به کار گرفته می شوند. این تیم بعد از مطالعه بازارهای بالقوه و مزیت دار
وارد بررسی دقیق آن بازار ها شده و قوانین و مقررات گمرکی، میزان مصرف، حضور رقبا
و سایر مطالب مرتبط با فعالیت در آن بازار خاص بررسی و در گام بعدی با حضور
نمایشگاهی (در قالب بازدید کننده و یا غرفه دار) و ایجاد ارتباط با فعالان اقتصادی
و تجار بازار هدف وارد فازهای عملیاتی می گردد. پس از ورود به هر بازاری فعالیت
های بعدی برای گسترش سهم بازار صورت می پذیرد و صادرات پایدار به معنای واقعی پایه
گذاری می گردد. صادرات نیازمند مدیران با دیدگاه های علمی و آینده نگر بوده
و به طور قطع ارضاء کننده خواست مدیران با دید کوتاه مدت نیست. صادرات آستانه تحمل
بالایی می طلبد و عملیاتی نمودن صادرات باعث می شود در روزگاری که دریای یک صنعت
طوفانی است، کشتی صادرکنندگان به آرامی از تندبادهای غرنده عبور نموده و به ساحل
نجات برسد. موضوعی که شاید اگر صنعت نساجی ایران در سال های ۱۳۶۰ می دانست و
آن را عملیاتی می نمود امروزه دیگر تنها نامی از آن باقی نمانده بود. مهمترین
وظایف صادراتی شرکت ها پس از تشکیل تیم های کارشناسی ماهر و کاردان، حمایت های همه
جانبه مدیران عالی است تا تیم های صادراتی بتوانند در جنگ جهانی کنونی بازارهای
جدیدی را فتح نمایند. دولت نیز برای بهره برداری از مزایای صادرات بایستی از نظر
اقتصادی و سیاسی حامی صادرکنندگان باشد. صنعت فولاد ایران رمق چندانی ندارد و به گفته برخی کارشناسان
در صورت عدم حمایت دولت تا سه ماهه آینده (پایان فروردین ماه ۱۳۹۵) بیش
از نیمی از تولیدکنندگان فولاد ایران زمین گیر می شوند. مهمترین حمایت های دولت در
مقطع کنونی و پس از مهار واردات با اعمال تعرفه وارداتی مناسب عبارت است از: ۱. تقویت و تسهیل ایجاد انجمن های غیر دولتی صادرات فولاد و
حمایت مادی و سیاسی دولت و بهره جویی از مشاوره های تاثیرگذار این انجمن ها. ۲. برقراری جوایز صادراتی و تسهیل صادرات فولاد در بنادر و گمرک
۳. آموزش بازاریابی و مکانیزم ورود به بازارهای جهانی برای
صادرکنندگان بالقوه ۴. برقراری و تسهیل شرکت در نمایشگاه های
موثر جهانی برای صادرکنندگان ۵. رعایت کامل معافیت های مالیاتی برای
کالاهای صادراتی در پایان باید به یاد داشته باشیم که شاید در جنگ واقعی ویتنامی
ها چندان توفیقی بر یانکی ها نداشتند اما امروزه که بیش از نیمی از بازار کفش
آمریکا در اختیار ویتنام است هم دولت و هم تولیدکنندگان ویتنام بهره مند می شوند. مثال های
فراوان دیگری هم برای مزیت های صادرات پایدار وجود دارد.
منبع: چیلان