یک تحلیل …... پنج ساله از دست رفته در اقتصاد ایران .........

سودی که بانکها به سپرده پرداخت می کنند به اقتصاد علامت می دهد که  همه کسب و کارهای موجود تعطیل و منابع آن در بانک سپرده گذاری شود و بسیاری با تعطیلی کسب و کار ، منابع آن را در بانک سپرده گذاری  کرده اند.

 بازی سود سپرده خیلی زود تر از آنچه که همه تصور می کنند پایان می یابد و سود سپرده به شدت کاهش می یابد و در آن حالت همه کسانی که با تعطیلی کسب و کار به سپرده گذاری در بانکها پرداخته اند پشیمان شده و به این نتیجه می رسند که باید به فوریت به کسب و کار سابق خود بازگردند.

اما کسانی که در این دوره در فضای کسب و کار باقی مانده اند صاحب تجربه و توانائی هائی شده اند که بازپس گیری سهم بازار از آنها اگر غیر ممکن نباشد بسیار دشوار خواهد بود. کسانی که با تعطیلی کسب و کار منابع آن را در بانک سپرده گذاری کرده اند از ابتدای سال 92 تا کنون، برندگان بازارند اما در اواخر سال 1396 اینها بازندگان بزرگ اند. اینها دوره پنج ساله 1392 لغایت 1397 را " پنجه سوخته " یا  "پنجه از دست رفته" ارزیابی خواهند کرد.

فعالین اقتصادی که در دوران رکودی 1392 لغایت 1397 در فضای کسب و کار باقی مانده اند عوامل موفقیت در دوران رکود را می شناسند و آب دیده شده اند. اما آنهائی که فضای کسب کسب و کار را ترک کردند پرسش اصلیشان این است که چه زمانی مجددا رونق میشود. اینها عوامل موفقیت در دوران رکود را نمی شناسند. اینها تنها در دوران رونق می توانند موفق باشند و جذب حباب های توخالی دوران رکود شده اند ( حباب توخالی سود سپرده )، سود بالای سپرده یک حباب توخالی است که بوسیله فعالین اقتصادی که در فضای کسب و کار باقی مانده اند خوانده نمیشود. فعالین اقتصادی که جذب شعار توخالی سود سپرده نشده اند دوست آینده اند.

از : دکتر محمد حسین ادیب ، بازنشسته دانشگاه