«ایران در آستانه انفجار بمب بیکاران و حاشیه‌نشینان»

پایگاه خبری تحلیلی فولاد (ایفنا)- یک اقتصاددان می‌گوید که راهکار‌های دولت یازدهم، اقتصاد ایران را در آستانه بن‌بست قرار داده است و چنانچه دولت روش مناسبی برای مقابله با این وضعیت در پیش نگیرد باید منتظر به هم ریختن فضای سیاسی بود.
رنانی اصفهانی جمعیت ۱۱ میلیون نفری حاشیه‌نشینان و ۱۰ میلیونی بیکاران را تهدید اصلی نظام جمهوری اسلامی برشمرد.
در حالیکه مقام‌های دولتی یازدهم از پایان رکود اقتصادی و قرار گرفتن اقتصاد ایران در آستانه رونق خبر می‌دهند، محسن رنانی، استاد دانشگاه صنعتی اصفهان سیاست‌های دولت برای خروج از رکود را ناکارآمد دانست و گفت: «اقتصاد عملا در یک بن بست رکودی قرار گرفته است.»
او وضعیت امروز جامعه ایران را به بیماری شبیه دانست که بیماری‌های مزمن متعددی دارد و «اگر جراح به این بیمار دست بزند دچار تشنج می شود.» رنانی گفت: «در چنین شرایطی درمان در بن بست قرار می گیرد. ما اکنون در آستانه بن بست اقتصادی هستیم.»
این کارشناس اقتصادی «رکود، بحران آب و فساد در کشور» را سه مسئله «بحرانی و خطرناک» ایران برشمرد و گفت: «اگر به سرعت برای حل آن‌ها قیام نکنیم کل ساختار سیاسی را در هم می‌ریزد.»
دولت حسن روحانی در سه سال گذشته دو بسته موسوم به سیاست‌های اقتصادی خروج از رکود را به اجرا گذاشته است.رنانی این سیاست‌ها را نااکارآمد خوانده و می‌گوید: «اگر از اندک فرصت‌های باقی مانده برای درمان رکود استفاده نشود، به زودی امواج ورشکستگی‌ها، بیکاری کارگران، فقر حاشیه‌نشینان و سایر مسایل اجتماعی بحران‌هایی ایجاد می‌کند که کل کشور را به مخاطره می‌اندازد.»
خطر بیکاران و حاشیه‌نشینان در راه است
محسن رنانی اصفهانی در بخش دیگری از سخنانش بیکاری فارغ‌التحصیلان دانشگاهی را یکی از بحران‌های جامعه ایران نامید. او آمار بیکاران ایران را ۱۰ میلیون نفر عنوان کرد و افزود:«از نظر مرکز آمار کسی که بیکار است اما در  چهار هفته گذشته به جست‌وجوی کار نرفته باشد، بیکار محسوب نمی‌شود.»
رنانی «انتظارات و سرخوردگی بیکاران» را یک بمب بزرگ اجتماعی دانست که «اگر منفجر شود ابعاد آن تمام حوزه‌های اقتصادی و اجتماعی را در بر می گیرد.»
این اقتصاددان، تعداد مشاغل ایجاد شده در ایران طی یک دهه گذشته را تنها یک میلیون عنوان کرد و گفت: «در بازه زمانی ۸۴ تا ۹۳ تعداد شاغلان ایران از ۲۰ میلیون به ۲۱ میلیون نفر رسیده است. میزان اشتغال‌زایی اقتصاد ما به یک سوم تا یک چهارم قبل رسیده است».
او در ادامه از کاهش چهار هزار موردی کارگاه‌های تولیدی در یک دهه گذشته خبر داد و افزود:«در سال ۸۷ تعداد این کارگاه ها ۱۷ هزار واحد بوده درحالی که در سال ۹۲ این رقم به ۱۴ هزار واحد رسیده است».
به نظر رنانی، این وضعیت نشانه بحران بلند مدت در اقتصاد و پاسخگو نبودن سیاست‌های دولت برای خروج از رکود است.
افزایش ۱۰۰ درصدی نقدینگی
سیاست دولت برای خروج از رکود اقتصادی، تحریک تقاضا و تسهیل پرداخت وام بانکی بوده است. رنانی اصفهانی این راهکار را عامل افزایش نقدینگی در بازار پولی کشور برشمرد و گفت: «در دولت یازدهم نیز نقدینگی دو برابر شده و به رقم عظیم هزار هزار میلیارد تومان رسیده است.»
برپایه آمار بانک مرکزی جمهوری اسلامی میزان نقدینگی در تابستان ۹۲ پانصد هزار میلیارد تومان بوده و در پایان سال گذشته به بیش از یک هزار هزار میلیارد تومان رسیده است.
اقتصاد ایران بیش از یک دهه است که با رکود اقتصادی روبرو است. تعداد کارگاه‌های صنعتی حداقل چهار هزار واحد کاهش یافته است.
فرصت از دست رفته و ناشنوایی نظام
او گفت که دو مرتبه با مسئولان دولتی در این زمینه‌ها جلسه داشته اما حرف‌هایش شنیده نشده‌اند: «چه در دولت فعلی و چه دولت قبلی هر کدام فقط از مشاوران نزدیک خود، که متعلق به نحله فکری خاصی بودند استفاده کردند.»
او «نبود وفاق سیاسی» را مسئله امروز ایران عنوان کرد و با بیان اینکه «رکود فعلی خطرناک تر از جنگ است»، افزود: «پتانسیل مخرب ۱۰ میلیون بیکار و ۱۱ میلیون حاشیه نشین پشت سر آن است و با یک حادثه یا واقعه پیش بینی نشده می‌تواند موجب یک بی ثباتی اجتماعی و سیاسی بشود.»
به گفته رنانی اصفهانی «اگر پتانسیل این گروه‌های آسیب دیده و حذف شده به حرکت درآید و این نیروها وارد کنش‌های دفعی و اعتراضی شوند»، دولت امکان مهار آن را ندارد. او راهکار خروج از این وضعیت را « اعلام آشتی ملی و عفو عمومی»  و تنها راه را این دانست که نظام سیاسی برای اصلاح چنین وضعیتی “قیام” کند.

منبع: قطره