پایگاه خبری تحلیلی
فولاد (ایفنا)- چهره قربانیان
سقوط قیمت نفت رفته رفته وضوح بیشتری پیدا می‌کنند. قیمت نفت که از ژوئن 2014 به‌تدریج
در مسیر نزولی قرار گرفت، صفی از کشورها و شرکت‌های متضرر را به‌وجود آورده که
درجه ضرر و زیانِ آن‌ها، با یکدیگر تفاوت‌های اساسی داشته است. الجزایر، عربستان
یا روسیه به اندازه ونزوئلا قربانی سقوط قیمت نفت نشده‌اند.
چهره قربانیان
سقوط قیمت نفت رفته رفته وضوح بیشتری پیدا می‌کنند. قیمت نفت که از ژوئن 2014 به‌تدریج
در مسیر نزولی قرار گرفت، صفی از کشورها و شرکت‌های متضرر را به‌وجود آورده که
درجه ضرر و زیانِ آن‌ها، با یکدیگر تفاوت‌های اساسی داشته است. الجزایر، عربستان
یا روسیه به اندازه ونزوئلا قربانی سقوط قیمت نفت نشده‌اند. درست‌تر این است که
بگوییم هیچ کشوری تا کنون به اندازه ونزوئلا، قربانی چرخه اخیر سقوط قیمت نفت نشده
است. به گزارش نکونیوز، ونزوئلا هنگامی
سقوط قیمت نفت،
ونزوئلا را در «چرخه‌ای بدشگون» قرار داده است. تحولاتی که روی می‌دهند تنها عمق و
شدت این بدشگونی را افزایش می‌دهند و ساخت اجتماعی-سیاسی این کشور به‌تدریج در
معرض فروپاشی قرار می‌گیرد. در دو سال گذشته هیچ کشورِ تولیدکننده نفتی به اندازه
ونزوئلا تحت فشار قرار نگرفته است. اما اگر قرار باشد که سقوط قیمت نفت ادامه
داشته باشد، چهره قربانیان و شدت و حدتِ مصائب آن‌ها وضوح بیشتری خواهد یافت.
ونزوئلا شاید اولین قربانی بزرگ باشد، اما قطعاً آخرین آن‌ها نخواهد بود.
که نفت، قیمت‌های
سه رقمی را تجربه می‌کرد با مشکل کمبود سرمایه‌گذاری در منابع نفتی خود روبرو بود.
این امر هم‌اکنون که قیمت‌ها، پایین‌تر از 50 دلار به ازای هر بشکه هستند، به‌طرز
قابل توجهی تشدید شده است. به بیان دقیق‌تر سرمایه‌ای در ونزوئلا باقی نمانده است
تا در تولید نفت و افزایش بازیافت از میادین بالغ و فرسوده این کشور مصرف شود. از
آغاز سال جاری میلادی تا انتهای ماه ژوئن، تولید نفت ونزوئلا 170 هزار بشکه در روز
کاهش یافته به 2.18 ملیون بشکه در روز رسیده است. اما این تازه شروع کار است. برخی
از شرکت‌های خدمات نفتی به این دلیل که دولت ونزوئلا قادر به پرداخت طلب آن‌ها
نبوده است، تجهیزات خود را در میادین رها کرده و این کشور را ترک کرده‌اند. شرکت
خدمات نفتی شلومبرگر که 1.2 میلیارد دلار از شرکت نفت دولتی ونزوئلا (پترولئوس دی
ونزوئلا) طلب دارد، اعلام کرده که حضور خود در این کشور را کاهش می‌دهد. شرکت
هالیبرتون نیز تا ماه می 2016، 756 میلیون دلار از این شرکت طلب داشته است.
ونزوئلا که در حال حاضر با بحران شدید اقتصادی و تورم سرسام‌آورِ سه‌رقمی دست و
پنجه نرم می‌کند، قادر به تأمین هزینه‌های تولید نفت در این کشور نیست و این امر
باعث خواهد شد تا تولید نفت این کشور در دوران قیمت‌های نازلِ نفت، حتی سقوط
بیشتری تجربه کند. این امر به نوبه خود باعث خواهد شد تا بحران اقتصادی در ونزوئلا
تشدید شود. تشدید بحران اقتصادی نیز تشدید بحران
سیاسیِ این کشور را در پی خواهد داشت. بحران سیاسی ونزوئلا باعث شده تا
اپوزیسیون این کشور سعی بر آن داشته باشد تا با برگزاری رفراندومی، نیکلاس مادورو
را از قدرت برکنار کند. پیشرفت‌ها و دستاوردهای اقتصادی ونزوئلا از سال 2005 تا
2014، نظیر کاهش قابل توجه فقر و افزایش خدمات اجتماعی، همگی در بستر افزایش قیمت
نفت رخ داده بود و اکنون که نفت سقوط کرده است، تمامی دستاوردها در حال معکوس شدن
هستند. نیکلاس مادورو که کشورش با مشکل قطعی
برق و کمبود همه چیز، از مواد غذایی گرفته تا دارو، روبروست، وضعیت اضطراری در این
کشور اعلام کرده و عنوان کرده که زنان بعد از حمام، موهایشان را سشوار نکشند تا
مشکلات کمبود انرژی تشدید نشود. سقوط قیمت نفت، ونزوئلا را در «چرخه‌ای بدشگون»
قرار داده است. تحولاتی که روی می‌دهند تنها عمق و
شدت این بدشگونی را افزایش می‌دهند و ساخت اجتماعی-سیاسی این کشور به‌تدریج در
معرض فروپاشی قرار می‌گیرد. در دو سال گذشته هیچ کشورِ تولیدکننده نفتی به اندازه
ونزوئلا تحت فشار قرار نگرفته است. اما اگر قرار باشد که سقوط قیمت نفت ادامه
داشته باشد، چهره قربانیان و شدت و حدتِ مصائب آن‌ها وضوح بیشتری خواهد یافت.
ونزوئلا شاید اولین قربانی بزرگ باشد، اما قطعاً آخرین آن‌ها نخواهد بود.
منبع: انرژی و
اقتصاد