پایگاه خبری تحلیلی
فولاد (ایفنا)- فعالان اقتصادی ایرانی می توانند با رعایت سه
اصل مهم برندینگ، بسته بندی و زنجیره تولید، از فرصت خروج انگلستان از اتحادیه
اروپا استفاده کنند تا مانند بازارهای عراق، افغانستان و روسیه از دست نرود.
سید علی عباسی
تحلیلگر اقتصادی در گفت و گو با خبرگزاری خبرآنلاین درباره پیامدهای مثبت و منفی
خروج انگلیس از اتحادیه اروپا برای اقتصاد ایران گفت: "همه تحولات اقتصادی
آغازی دارند گاهی این آغاز برای برخی از طرف ها خوشایند و گاهی ناخوشایند است که
این بسته به شرایط هر کدام از طرفین رخ می دهد اما همیشه برای آغاز یک تحول
اقتصادی یک انفجار بنابر معیارهای معماران آن هدف لازم است. انفجاری
که به هیچ وجه پیش بینی شده نباشد و سوای تصور بسیاری از اقتصاددانان باشد".
وی افزود:
"بی شک برای دست یابی به هر تحول اقتصادی گام هایی که بعد از این انفجار
برداشته می شود از مهمترین ارکان است چراکه گاهی به تسلسل می رسیم به دلیل آنکه
برخی برای آغاز این گام ها تردید می کنند که این تردید خود برای رسیدن به آن تحول
کوهی بزرگ است و رسیدن به هدف را دور از دسترس قرار می دهد".
به گفته وی
"تحولاتی که در دو کشور پیرامون ما رخ داد و بازاری که در عراق و افغانستان
برای ما فراهم شده بود می توانست ایستگاهی باشد برای سوار شدن اقتصاد ایران بر یک
تحول اقتصادی بزرگ؛ دو بازار بزرگ و در دسترس که بی شک به دلیل علقه های فرهنگی
بسیار ورود به آن ها برای صنعت گران ما راحت بود ولی چند اتفاق این دسترسی را در
افغانستان از ما گرفت و در عراق حضور ما را کم رنگ کرد".
عباسی در تشریح
علل این ناکامی گفت: "اول آنکه عمده محصولات ایرانی کمترین تمرکز را بر روی
برندینگ دارند؛ مسئله ای مهم که در بالاتر رفتن فروش و اقبال عمومی محصولات در
میان یک جامعه هدف بسیار تاثیرگذار است چراکه برندینگ دسترسی سریع و آسان به یک
محصول خاص است البته جذابیت واژگانی برند را هم نباید از خاطر برد چراکه یک برند
جذاب می تواند باعث توسعه بازار در مقابل رقبا شود".
وی ادامه داد: " عدم تبلیغات گسترده با تمام ابزارهای موجود در کشور مقصد علت
دیگر ناکامی ما بود. کشور مقصد همیشه ابزاری برای تبلیغات میدانی و بصری و مجازی
دارد که حضور در کشور مقصد و پذیرش عامه مردم آن کشور و اقبالشان به محصول ایرانی
را گسترش می دهد. نپراختن به این مهم در بدست آوردن آن بازارها ما را ناکام
گذاشتند که متاسفانه این دو مقصد بکر را به نوعی از دست دادیم البته نباید فراموش
کرد که در عراق به نسبتی کوچک حضور محصولات ایرانی بیشتر حس می شود تا افغانستان".
این تحلیلگر
اقتصادی افزد: " با برهم خوردن روابط ترکیه و روسیه باز هم منطقه آبستن حوادث
شد و باز هم برای تولید کنندگان فرصتی مغتنم بدست آمد تا با همیاری دولت برای فتح
بازاری جدید اقدام کنند. بازاری که به دلیل وسعت بیشترش می توانست به تنهایی
جایگزینی برای بازار افغانستان و عراق باشد. برای حضور در این بازار علقه سیاسی به
میدان آمد و دریچه حضور ایران به این بازار عظیم شدکه بی تردید می توانست آغازی
باشد برای حضور در بازاری بزرگتر و با وسعت و کارآمدی بیشتر ولی با تمام وصفی که
دولت روسیه برای نهادها و سازمان هایش انجام داد و ایران را به عنوان
جایگزین ترکیه معرفی کرد ولی باز هم سهل انگاری های بخش های مختلف و عدم تامین
معیار های روسی ها توسط تولید کننده ایرانی این بازار را هم از ما گرفت".
وی ادامه داد: "معیارهایی که توسط دولت روسیه به حداقل های جهانی رسید برای
جایگزینی ایران بر ترکیه، معیارها بیشتر بر می گشت به نوع بسته بندی و عرضه
محصولات که متاسفانه به دلیل اینکه دولتهای مختلف در سنوات متمادی و جاری کمترین
برنامه ریزی مدون و فراهم کردن شرایط مناسب برای تولید کنندگان داخلی را داشتند،
تولید کننده داخلی هم بنابر معیارهای داخلی محصولاتش دست به صادرات به روسیه زد که
این اتفاق به سرانجامی نرسید چراکه هنوز در بسته بندی محصولات از ابتدایی
ترین معیارهای جهانی هم عقب تریم".
وی گفت: "
با خروج انگلستان از اتحادیه اروپا فرصت طلایی دیگری برای ما فراهم شده است؛
اتفاقی که برخلاف تصور بسیاری از سیاسیون رخ داد و به همین دلیل هیچ برنامه ای
برای زمان خروج از این اتحادیه برایشان وجود ندارد و اینجاست که اقتصاد این کشور
می تواند در کوتاه مدت دچار تزلزل شود و دولت و تولید کنندگان داخلی ما باید قبل از بلند شدن دوباره اقتصاد انگلستان از دل این
طوفان حضور خود را در بازار آن کشور مسجل کنند".
عباسی ادامه داد: "درست است که طی یک دهه گذشته ایران بی
اثر ترین حضور را در اقتصاد این کشور داشته و برای حضور مجدد نیاز به برنامه ریزی
ارگان های برنامه ریزی بویژه بنیادهای علمی پژوهشی و همینطور اتاق بازرگانی است
ولی تولید کننده داخلی هم باید به سه اصل که باعث از دست رفتن بازارهای افغانستان
و عراق و روسیه شد توجه کند تا برای دستیابی بازار انگلستان پیشتاز باشد. اول
اهتمام به مبحث برندینگ و کوشیدن بر مهندسی صحیح این ابزار قدرتمند در طلوع حضور
در کشور مقصد. دوم تبلیغات سمعی بصری و حضور در فضای مجازی و تلاش بر تبلیغات موثر
که در یک فرایند کوتاه مدت بتواند محصولات ایرانی را همزمان با ورود آنان به
انگلستان به مردم این کشور هم بشناساند. سوم تامین معیارهای مورد نظر وزارت
بازرگانی دولت انگلستان برای ورود کالاهای خارجی به این کشور".
منبع:
اقتصادآنلاین