پایگاه خبری تحلیلی فولاد (ایفنا)- تقریبا نیمی از نیروی کار جهان، یعنی 1.5 میلیارد نفر در
بخش های مرتبط با آب در اقتصاد امروز کار می کنند. این ارتباط بین آب و فرصت های
شغلی تمرکز اصلی گزارش توسعه جهانی آب است که در روز جهانی آب منتشر شده است. در
حالی که آب مهمترین خطر و نگرانی جهانی طی 10 سال آینده به شمار می رود، شاید
مهمترین سئوال این باشد که آیا جهان در معرض خطر از دست دادن 1.5 میلیارد فرصت
شغلی قرار دارد؟
کشاورزی
آسیب پذیرترین بخش است چرا که تقریبا کل فعالیت های این بخش به آب وابسته است. در
دسترس بودن آب و تاثیرات حاد خشکسالی و سیل تاثیر مستقیمی بر زندگی بیش از یک
میلیارد نفری دارد که در بخش کشاورزی مشغول به کار هستند. در نتیجه خشکسالی در
کالیفرنیا، که پنجمین عرضه کننده بزرگ مواد غذایی جهان به شمار می رود، 2.2 میلیارد
دلار خسارت به اقتصاد این ایالت وارد شد و 17100 نفر معادل 3.8 درصد کارگران
کشاورزی شغل خود را از دست دادند. یک سناریوی شدیدتر خود را در استان ماهاراشترای
هند نشان داد جایی که گزارش شده است بیش از 3 هزار کشاورز در سال 2015 میلادی
خودکشی کرده اند. البته عوامل مختلفی از جمله حوادث آب و هوایی بد که منجر به کاهش
شدید تولید محصولات کشاورزی شده، تاثیر مهمی بر این پایان ناگوار زندگی کشاورزان
داشته است.
در دسترس
بودن و کیفیت آب به یک خطر بزرگ برای صنعت تبدیل شده است. شرکتهای صنعتی با کمبود
آب روبرو هستند و شرکتها مجبور به بازنگری در طرح های راهبردی، پتانسیل رشد و
تصمیمات سرمایه گذاری شده اند و این مساله می تواند بر شرایط اشتغال و ایجاد فرصت
های شغلی جدید تاثیر منفی بگذارد.یک نمونه جدید در شیلی نشان می دهد که یک معدن
بزرگ طلا، مس و نقره فعالیت خود را به خاطر نگرانی نسبت به آلودگی آبهای زیرزمینی
متوقف کرده است.
در همین
حال؛ در آفریقا ساب میلر یک شرکت پیشرو در زمینه تولید دمنوش های گیاهی اعلام کرده
است که در حالی که اهداف مهمی برای توسعه فعالیت های خود در نیجریه و زامبیا داشته
ولی عدم دسترسی به منابع آب کافی، این برنامه ها را در خطر قرار داده است. حتی این
شرکت هشدار داده است که کمبود منابع آبی می تواند تاثیر منفی زیادی بر فعالیت های
کنونی داشته باشد.
در عین
حال، کشاورزی و صنعت مثل کالاهای مصرفی، انرژی و مواد استخراجی بیشتر در کانون
توجه بوده اند ولی زمانی که بحث آب مطرح می شود این مساله صنایع را بیشتر در معرض
خطر قرار می دهد. یک تحقیق جدید تاثیرات کمبود آب بر بخش گردشگری منطقه آسیا
اقیانوسیه را نشان می دهد، جایی که حدود 500 میلیون توریست در سال 2014 میلادی از
آن دیدن کرده اند، کمبود منابع آبی فشار زیادی را بر کشورهای منطقه وارد می کند که
پیش از این نیز با رشد فزاینده تقاضای آب روبرو بوده اند. 75 درصد این کشورها با
فشار ناشی از کمبود آب روبرو هستند. ناکافی بودن، غیر قابل اعتماد بودن و کیفیت
پایین آب محدودیت هایی را برای رشد بالقوه صنعت توریسم ایجاد کرده است. توریسم در سال
2015 میلادی 10 درصد تولید ناخالص داخلی جهان را تشکیل داده و 284 میلیون فرصت
شغلی ایجاد کرده است.
نمونه
هایی که تاکنون نشان داده شد نمایانگر خطر کمبود آب برای بخش های خاص اقتصادی بود
ولی یک بعد مهم برای آب و اشتغال تاثیر مستقیم بر سلامتی انسان است. برآورد می شود
که 1.8 میلیارد نفر از مردم جهان با آب آشامیدنی غیر سالم و آلوده ای روبرو هستند
که منجر به بروز بیماری می شود. این به معنای بیکار شدن نیروهای کار در سراسر جهان
و از دست رفتن بهره وری است. بر اساس گزارش جدید سازمان ملل، بیش از نیمی از تخت
های بیمارستانی در جهان از سوی افرادی اشغال شده است که بیماری های مرتبط با آب
داشته اند. متاسفانه این مثال تنها ظاهر مشکل را نشان می دهد. آب و فرصت های شغلی
موضوع روز جهانی آب در سال جاری است و تلاش دارد تا توجه جهانی را بر نحوه دسترسی
به کیفیت و کمیت لازم برای آب و تاثیر آن بر زندگی کارگران و زندگی انسان جلب کند.
چالش این
است که ارتباط برقرار شود و این آگاهی و هوشیاری به یک انرژی پایدار، اقدام و
نتیجه تبدیل شود. شناخت این مساله نیاز به اقدام و بسیج تلاش همه بخش ها در حمایت
از مساله مهم آب دارد، این مطلب را بان کی مون دبیر کل سازمان ملل و جیم یونگ کیم
رئیس بانک جهانی در نشست سالیانه مجمع جهانی اقتصاد در سال 2016 میلادی اعلام کرده
اند تا توجه جهانی را به نقش آب در توسعه پایدار جهانی جلب نمایند.
میزگرد به
ریاست مشترک رئیس جمهور موریتانی و رئیس جمهور مکزیک برگزار شد و شامل روسای
دولتهایی از کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته خواهد بود. این یک فرصت بی نظیر و
مهم برای مطرح کردن مساله مهم آب در بالاترین سطح سیاسی است و بهبود مدیریت منابع
آب را تضمین می کند، از برنامه ریزی و تخصیص و ارائه خدمات آب شرب و سالم خدمات
فاضلاب تا تضمین کیفیت آب. این مسائل همگی کانون اصلی توجه برنامه ریزی توسعه
اقتصادی در سطح ملی و منطقه ای و راهبرد های اشتغالزایی خواهد بود.
منبع:
مجمع جهانی اقتصاد