پایگاه خبری
تحلیلی فولاد (ایفنا)-
فریال
مستوفی به اقتصادنیوز گفت: من سالیان درازی در اروپا زندگی کرده ام و کسب و کارم
را در کشورهای مختلف اروپایی، آمریکا و آسیای جنوب شرقی برپا کرده ام. تقریبا در
بیشتر نقاط دنیا با سفارت خانه های مختلف ارتباط برقرار کرده و از نزدیک به اقتضای
شغلم به این مکان ها رفت و آمد داشته ام. به چشم خود دیده ام که چگونه نمایندگان
کشورهای مختلف در یک نقطه از دنیا برای جلب نظر سرمایه گذاران چه بال و پری می
زنند تا بتوانند یکی از آنها را در تور سرمایه گذاری کشور خود به دام اندازند و در
جهت بهبود اقتصاد کشورشان مورد استفاده قرار دهند.
او
گفت: کار سفارتخانه ها این است که فرصت های سرمایه گذاری در سایر نقاط دنیا را به
بخش خصوصی خود معرفی کرده و مزیت های اقتصادی کشور خود را پیش روی سرمایه گذاران
دنیا قرار دهند. کار آنها در یک کلمه خلاصه می شود«حمایت» و دیگر هیچ.
اما
سفارتخانه های ما چه کرده اند؟ کدام فرصت اقتصادی در دنیا را به بخش خصوص کشور
معرفی کرده اند؟ آنها حتی یک سایت اینترنتی هم ندارند که از آن طریق بتوان با
مسولان مربوطه ارتباط برقرار و درخواست های خود را مطالبه کرد. نگاهی که به
سفارتخانه های ما همواره وجود داشته سیاسی- امنیتی بوده و کمتر کشف فرصت های
اقتصادی و استفاده از ظرفیت های داخلی و خارجی مرتبط مورد توجه قرار گرفته است.
بانوی
معدنکار ایران افزود: ما همواره در سفارتخانه های خود به در بسته خورده ایم و کمتر
دیده ایم که مسولان دیپلماسی کشور در نقاط مختلف دنیا به بخش خصوصی به عنوان یکی از
سربازان اقتصادی بنگرند و از توان آنها در ایجاد ارتباطات اقتصادی یا همان
دیپلماسی اقتصادی بهره جویند.
او
گفت: وقت آن رسیده تا با توجه به گشایش های بین المللی در سفارتخانه ها به روی
فعالان بخش خصوصی باز شود و مساله اقتصادی به جدی ترین مساله نمایندگی های دولت
ایران در نقاط مختلف تبدیل شود.
مستوفی
افزود: چندی پیش آقای عراقچی به عنوان مذاکره کننده ارشد هسته ای کشورمان در
مصاحبه ای اعلام کرده بودند که به زودی همایشی با حضور سفرای ایران در سایر نقا
دنیا برگزار خواهند کرد و در آن خواهند خواست تا به بررسی فرصت های افتصادی در
کشورهای مقصدشان بپردازند. به نظر می رسد که این ایده خوب خواهد توانست زمینه های
حرکت پویا تر سفارتخانه هایمان را برای پذیرش فعالان بخش خصوصی داخلی و خارجی
فراهم آورد. هر سفارتخانه می تواند به پایگاهی برای معرفی ظرفیت های اقتصادی کشور
و جذب سرمایه های خارجی تبدیل شود و خانه واقعی ایرانیان خارج از کشور باشد.
او
تصریح کرد: در این میان با توجه به اینکه اقتصاد پس از حل مذاکرات هسته ای حرف اول
را می زند آیا بهتر نیست که وزارتخارجه ایران تغییری در الگوی انتصاب سفرای ایران
در کشورهای دیگر به وجود آورد و جمعی از اقتصاددانان، برنامه ریزان و فعالان بخش
خصوصی را به عنوان سفیر خود در آن کشورها به کار بگمارد؟ چه اشکالی دارد که یک
تاجر، تولید کننده و کارآفرین ایرانی به عنوان سفیر در دیگر کشورها مشغول به کار
شود و فضا را به نفع اقتصاد در سفارتخانه های کشور تغییر دهد؟
رئیس
کمیسیون سرمایهگذری اتاق ایران گفت: آمریکا بیشتر سفرای خود را از میان نخبگان
بخش خصوصی خود انتخاب می کند تا از این طریق بتواند به افرادی که اقتصاد و فرصت
های اقتصادی را می شناسند میدان دهد و از توانایی های آنان برای بهبود اقتصاد خود
بهره برد. ما هم نیاز داریم افرادی را روانه سفارتخانه هایمان کنیم که بخش خصوصی و
بازارها را بشناسد و با چنین شناختی در سفارت را به روی فعالان اقتصادی کشور باز
کند نه اینکه از موضع بالا با آنان برخورد کرده و فقط مسوول صدور پاسپورت و ویزا
شود.
او
افزود: نکته دیگر این است که تا چه حد بخش خصوصی می تواند در سفر مسولان کشور به
خارج در کنار آنها باشد. ما نمی گوییم که با هواپیمای حامل رئیس جمهور و در قالب
هیات همراه با مقامات رئیس جمهور همسفر شویم (گرچه چنین خواسته ای دور از دسترس
نباید باشد) اما توقع داریم وقتی که خود راسا اقدام کرده و خود را به مقامات می
رسانیم مورد توجه قرار گیریم نه اینکه رئیس جمهور فقط از کنارمان رد شود و به ما
لبخند بزند. من خود چند سفر روسای جمهور به دیگر کشورها حضور داشته ام و تنها
نتیجه اش این بوده که آنها از کنارمان رد شده اند و دستی تکان داده اند.
مستوفی
تصریح کرد: این گونه سفرها در سایر کشورها تعریف دیگری دارد و دولت و بخش خصوصی در
کنار هم قرار گرفته در قالب هیات های چند صد نفره و در راس یک هیات سیاسی و
اقتصادی وارد سایر کشورها می شوند و فرصت های اقتصادی را رصد می کنند. حال آیا وقت
آن نرسیده که دولت ما نیز دست دوستی و محبت خود را به سوی بخش خصوصی دراز کند و
نگاه بخش خصوصی محور را به جای نگاه دولت محور، در دستگاه دیپلماسی خود حاکم کند.
منبع: اقتصادنیوز