پروژه انرژی های تجدید‌پذیر مرکز مطالعات استراتژیک و بین الملل

پایگاه خبری تحلیلی فولاد (ایفنا)- مرکز مطالعات استراتژیک و بین الملل (CSIS) در گزارشی به تجزیه و تحلیل انرژی های تجدید پذیر پرداخته و می نویسد: طبق اعلام آژانس بین المللی انرژی، انرژی تجدیدپذیر به صورت «انرژی حاصل شده از فرآیندهای طبیعی که با سرعتی بیشتر از مصرفشان دوباره تولید می شوند» تعریف می شوند.

انرژی تجدیدپذیر شامل گستره وسیعی از سوخت ها و دیگر فناوری هایی استخراج کننده انرژی از منابع مختلف شامل انرژی آبی، زیست توده، انرژی خورشیدی، باد، و زمین گرمایی است. علاوه بر این فناوری هایی که به صورت نسبی توسعه یافته اند، حوزه هایی دیگر وجود دارد که در آن فناوری هایی نوینی توسعه یافته اند؛ هرچند این حوزه های نوین انرژی های تجدیدپذیر باید در مقیاس تجاری کاربردی شوند.

انرژی های تجدید پذیر بیشتر برای تولید برق مورد استفاده قرار می گیرند، تقریبا بیش از نیمی از مصرف انرژی های تجدیدپذیر در بخش الکتریسیته است. دیگر استفاده های انرژی های تجدیدپذیر شامل سوخت حمل و نقل (همچون اتانول یا سوخت زیستی/ بیودیزل) و گرمایش و سرمایش فضا است.

در شرایطی که انرژی آبی و زیست توده ها بزرگترین سهم از مصرف جهانی انرژی تجدیدپذیر را دارند (به ترتیب ۲۰ درصد و ۵۰ درصد در سال ۲۰۱۰) انرژی خورشیدی و بادی به عنوان منابع انرژی تجدیدپذیر به سرعت در حال رشد هستند.

در حالت کلی، انرژی تجدیدپذیر، سریع ترین منبع انرژی در حال رشد در ایالات متحده و در مقیاس جهانی است و سهم آن از 7 درصد در سال 2000 به 9 درصد در سال ۲۰۱۳ رسید و انتظار می رود تا سال ۲۰۳۵، نرخ رشدی دو عددی داشته باشد.

آژانس بین المللی انرژی انتظار دارد که سهم تجدیدپذیرها در تولید برق تا سال ۲۰۳۵ به ۳۱ درصد افزایش یابد. همچنین انتظار می رود که ظرفیت بخش تولید انرژی خورشیدی و بادی نیز رشدی کمتر از بخش انرژی آبی و زیست توده داشته باشد. 

منبع: اقتصاد ایرانی