عادی کارایی دارد، به همین جهت فساد اقتصادی در راس قدرت
گستردگی بیشتری دارد.
یکی از
مشکلاتی که همواره اقتصاد ایران را تهدید کرده و عامل بحران آفرینی بوده؛ فساد در
سیستم اقتصادی بوده است.
حالا
سالهاست که فساد در اقتصاد ایران علنی شده و به اعتقاد برخی کارشناسان به مرحله
سیستماتیک خود رسیده است.
آنگونه که
کارشناسان این حوزه می گویند زمانی که فساد سیستماتیک می شود نحوه مقابله و مبارزه
هم باید با اصلاحات ساختاری توامان باشد تا بتوان در این زمینه به موفقیت نایل
آمد.
بسیاری از
کشورها در مبارزه با فساد اقتصادی آنقدر سختگیرانه عمل کرده اند که افراد فساد
مالی را برابر با اعدام می دانند و چنانچه بخواهند به این امر مبادرت کنند
بالاترین حد ریسک را پذیرفته اند که بسیار محدود است.
فساد
اقتصادی زمانی به اوج می رسد که وضعیت رفاه و معیشت مردم در سطح پایینی قرار
می گیرد و اقتصاد را تخریب می کند و عامل کاهش سرمایه‌گذاری در جامعه می شود چرا
که به واسطه فساد ریسک سرمایه گذاری بالا می رود.
دیگر عامل
فساد خیز بودن ایران را باید در قوانین و مقررات اداری جستجو کرد که ناکارآمدی در
سیستم نظارتی و راههای فرار بسیاری برای مفسدان اقتصادی ایجاد می کند.
مبارزه در
این سیستمها آموزش محور است. در گام اول باید جامعه آموزش ببیند تا فرهنگسازی
ایجاد شود و در عین حال به الگوهای مناسب در این زمینه برسد.
پس از آن
باید، قوانین در همه زمینه ها برای همه افراد به یک اندازه اجرا شود در حالی که در
کشورهای جهان سومی قانون در مورد افراد قدرتمند اعمال نمی‌شود و قوانین تنها در
مورد مردم عادی کارایی دارد، به همین جهت فساد اقتصادی در راس قدرت گستردگی بیشتری
دارد.
عامل
دیگری که در گسترش فساد دخیل است آمیختگی سیاست در اقتصاد است به همین جهت به
راحتی نمی توان با فساد مبارزه کرد و در بسیاری از موارد اشخاص به دلیل بهره گیری
از حمایت افراد نزدیک به قدرت از اعمال واقعی مجازات جان به در می برند.
برای
مقابله با این افراد در ابتدا باید یک سیستم اطلاعاتی قوی افراد ذی نفوذ را تحت
نظر قرار دهد و با استفاده از اطلاعاتی که در این مجموعه جمع می شود کل سیستم تحت
نظارت قرار گرفته و کنترل شود.
به هر حال
برای نجات اقتصاد باید مبارزه با فساد از حالت شعاری خارج شده و عینیت به خود
بگیرد در غیر این صورت بسیاری از اقدامات اقتصادی کشور با یک اختلاس میلیاردی بر
باد می رود.
منبع:
اقتصادپرس