پایگاه خبری تحلیلی
فولاد (ایفنا)- به‌نظر می‌رسد صندوق بین‌المللی پول (IMF) در توصیه به چین برای
گنجاندن پول ملی این کشور، یوآن در صندوق ذخیره ارزی جهان و حق برداشت مخصوص
(SDR) دچار
اشتباه شده است.
به‌گزارش اقتصادنیوز، در خصوص پیشنهاد اخیر چین مبنی بر
گنجاندن «یوآن» در صندوق ذخیره ارزی جهان و حق برداشت مخصوص (SDR)، به‌نظر می‌رسد باتوجه به نرخ برابری ارزی
یوآن به دلار و مدیریت حساب سرمایه خارجی این کشور، صندوق بین‌المللی پول توصیه‌های
ناشیانه و ضعیفی را به پکن ارائه کرده است.
به‌گزارش
روزنامه هیل، صندوق
بین‌المللی پول (IMF)، با سوق دادن سیاست‌گذاران چین به سمت
آزادتر کردن بیشتر نرخ برابری پولی خود با ارزهای رایج با هدف حساب سرمایه خود در
این برهه زمانی حساس برای چین و اقتصاد جهان، نه تنها خطر افزایش مشکلات اقتصادی
چین را تشدید می‌کند، بلکه تضعیف چشم‌انداز اقتصادی جهان را نیز نادیده می‌گیرد.
در
بحبوحه اوج گیری شواهدی که نشان می‌دهد اقتصاد چین هم‌اکنون درحال کند شدن و حباب
بازار اعتبارات و سهام آن درحال ترکیدن است، شهروندان این کشور با سرعت هشدار
دهنده‌ای درحال انتقال سرمایه‌های خود به خارج از چین هستند. بنابر آمارهای رسمی از ذخایر بین‌المللی
چین، طی یک سال اخیر، چین شاهد خروج سرمایه‌ای بالغ بر 500 میلیارد دلار بوده است.
بخش اعظمی از این مبلغ، در سه‌ماهه سوم سال 2015 و بلافاصله پس از اقدام ناگهانی
دولت چین در ماه آگوست مبنی بر کاهش عمدی دو درصدی ارزش یوآن رخ داده است.
هفته
گذشته نیز، بانک خلق چین، با هدف به تحرک واداشتن اقتصاد رو به رکود این کشور،
برای ششمین بار ظرف مدت کمتر از یک‌سال، نرخ بهره بانکی را کاهش داد که این مساله
بازهم انگیزه مردم چین برای نگهداری پول در کشور کاهش داد؛ به‌خصوص اینکه تصمیم
دولت چین درحالی اجرا شده که در آن سوی دنیا، فدرال‌رزرو آمریکا افزایش نرخ بهره
بانکی را در دستور کار خود دارد که این مساله تردیدها را نسبت به ثبات پول ملی چین
افزایش داده است.
بر
خلاف این سابقه، شاید همه از خود بپرسند دلیل فشارهای IMF به چین برای انعطاف
بیشتر نرخ برابری ارزی یوآن و حرکت به سمت حساب سرمایه‌ای آزادتر به عنوان یکی از
پیش‌شرط‌های گنجاندن یوآن در سبد ذخیره ارزی جهان و حق برداشت مخصوص چیست؟ برخی هم
ممکن است تصور کنند در این برهه زمانی حرکت رو به پایین یوآن، تنها سبب افزایش
التهابات بیشتر و ترس سرمایه‌گذاران چینی درباره مسیر آینده این واحد پولی شود.
برخی دیگر نیز بر این باورند که هرگونه تسهیل بیشتر در محدودیت‌های مربوط به حساب‌های
سرمایه تنها منجر به شتبا بیشتر خروج سرمایه از چین و تسهیل انتقال سرمایه‌ها به
خارج از کشور شود.
از
جنبه ابعاد بین‌الملل، فشار IMF به چین برای داشتن
پولی که تحت تاثیر نیروهای بازار عمل می‌کند، بنابه دو دلیل عمده، در موقعیت بد
زمانی رخ نمی‌دهد. نخستین دلیل این است که در شرایط کنونی که چین با خروج جدی
سرمایه دست و پنجه نرم می‌کند، حرکت به سمت پولی که تحت تاثیر نیروهای بازار است،
بدون دخالت‌های بانک مرکزی می‌تواند منجر به کاهش جدی ارزش یوآن شود و تنها چیزی
هم که هم‌اکنون یوآن را سرپا نگاه داشته، تمایل بانک مرکزی چین برای فروش ذخایر
دلار خود در سطحی وسیع است.
اما
دومین عامل این است که با کندی کنونی اقتصاد جهان، بانک مرکزی اروپا و بانک مرکزی
ژاپن، هردو اقدام به اجرای سیاست‌های وسیع انبساط پولی خود موسوم به «تسهیل کمّی»
کرده‌اند. این اقدام آنها، با هدف کاهش ارزش پول داخلی خود در جهات افزایش رقابت
بیشتر صورت گرفته است. با درنظر گرفتن اقدام اخیر چین مبنی بر کاهش عمدی ارزش
یوآن، حالا خطر تشدید جنگ ارزی بالا گرفته که این مساله بر اقتصاد و بازارهای مالی
جهان تاثیر خطرناکی خواهد داشت.
به‌خاطر
چین و اقتصاد جهان هم که شده، شاید همه امیدوار باشند تا سیاست‌گذاران چین، مشاوره‌های
IMF را
نادیده بگیرد و به هرقیمتی حاضر نشوند تا یوآن را وارد صندوق ذخیره ارزی جهان
کنند. تنها چیزی که درحال حاضر اقتصاد جهان و چین نمی‌خواهند، بی‌ثباتی ارزش پول
ملی چین است که می‌تواند تبعات جدی فراتر از مرزهای این کشور داشته باشد.
منبع: اقتصادنیوز