پایگاه خبری تحلیلی
فولاد (ایفنا)-
پس
از مدتها رکود که گریبانگیر صنعت فولاد شده بود، چندی است شاهد رشد قیمتی در
بازار این محصول هستیم. در ماههای اخیر، هفتهها بود که بهای فولاد روی سطح ثابت
150 دلار بر هر تن در حرکت بوده اما از آغاز دهه سوم ماه
سپتامبر سال جاری میلادی در مسیر صعودی گام برداشته و به استثنای روز 29 سپتامبر
که کف 150 دلاری را شکسته و تا مرز 140 دلار بر هر تن ریخت، مجددا روند خود را رو
به بالا اصلاح کرده و کماکان نیز با رشد به کار خود ادامه میدهد. آخرین قیمت ثبت
شده برای این محصول مهم، سطح 220 دلاری است که اندک امیدی را در دل فعالان این
صنعت برانگیخته است.
به
گزارش «دنیای اقتصاد» به نقل از شبکه خبری اسکاینیوز؛ با توجه به روند تازه قیمت
فولاد، انتشار آمارهای رسمی درخصوص تولید و مصرف فولاد کشورها میتواند همچون
اهرمی در مسیر تشدید روند رو به رشد یا برعکس در راستای ایجاد اخلال در بهبود
بازار این محصول عمل کند. در این میان میتوان به آمارهای منتشر شده از سوی دولت
هند اشاره کرد که پتانسیل تحریک بازار فولاد را داراست. بر اساس جدیدترین آمارهای
اعلام شده توسط کمیته مشترک فولاد هند (JPC) که مهمترین نهاد
آماری وزارت فولاد این کشور بهشمار میرود، میزان کل تولید فولاد هند در
ماه سپتامبر با ثبت کاهشی به اندازه 8/ 0 درصد در مقایسه با
مدت مشابه سال گذشته میلادی به حدود 7 میلیون و 34 هزار تن رسیده است. این
در حالی است که میزان واردات فولاد هند رشد چشمگیری داشته و سطح 41درصد را پشتسر
گذاشته است. همین واردات فولاد ارزان به اصلیترین معضل تولیدکنندگان فولاد هند
مبدل شده و نگرانیهایی را در میان آنها ایجاد کرده است.
براساس
گزارشها، در ماههای اخیر مهمترین عاملی که فشار رو به پایین را بر بازار فولاد
وارد کرده، برهم خوردن تعادل میان حجم عرضه و میزان تقاضا است. همچنین در ماههای
اخیر تقاضای چین و هند بهعنوان بزرگترین قطبهای صنعت فولاد نوسانات قابلتوجهی
داشته که به فاکتورهای تحمیلکننده رکود به بازار این محصول افزوده است. بر اساس
آمار JPC، میزان کل تقاضای فولاد هند طی دوره آوریل
تا سپتامبر سال جاری به اندازه 1/ 4 درصد افزایش داشته که این خلأ با فولاد
وارداتی ارزان جبران شده است. این در حالی است که از اشتهای چین برای فولاد کاسته
شده است.
چندی
است تولیدکنندگان و فعالان بازارهای جهانی بهویژه در اروپا با معضلی به نام
دامپینگ فولاد ارزان چینی مواجه هستند. یکی از تولیدکنندگان فولاد در انگلیس در
این خصوص گفته است: هنگامی که یک تن فولاد چینی از یک تن کلم ارزانتر است،
تولیدکنندگان انگلیسی میدانند که با یک مشکل بزرگ روبهرو هستند. با توجه به
این واقعیت که قیمت جهانی فولاد در پایین ترین سطح خود در بیش از یک دهه قرار
دارد، جای تعجب نیست که بسیاری از تولیدات فولاد انگلستان به لحاظ اقتصادی توجیه
پذیر نباشند. براساس آمارهای موجود، قیمت ورق فولاد در بازارهای انگلیس طی سال
2014 میلادی تا 40 درصد افت داشته و از حدود 318 پوند در هر تن به حدود 191 پوند
کاهش یافته است.
براساس
اعلام ریچارد وایت در موسسه بینالمللی استیل استاتیکز؛ با توجه به کاهش نرخ رشد
اقتصادی در چین، از تقاضای این کشور برای فولاد کاسته شده که این افت در سال گذشته
حدود 4درصد و در سال جاری میلادی بین 5 تا 6 درصد گزارش شده است. این موضوع به
معنای افت چشمگیر و قابل توجهی در میزان مصرف فولاد چین است که دیگر در داخل این
کشور مورد نیاز نبوده و به رشد دو برابری حجم صادرات فولاد چین در سال 2014 میلادی
منجر شده است. درسال گذشته میلادی، صادرات چین از مجموع کل میزان تولید فولاد
سالانه مکزیک و کانادا بیشتر بوده است. این به این معنی است که چین در حال حاضر
مشغول صادرات سالانه بیش از 100 میلیون تن فولادی است که قیمتهای آنها بسیار کمتر
از هزینههای تمام شده تولید برای تولیدکنندگان چینی است، چه برسد به هزینههای
مرتبط با تولید فولاد در انگلستان.
سناریوی
دامپینگ هربار که مطرح میشود در هر بازاری، مسبب ایجاد معضلات بسیاری برای
تولیدکنندگان داخلی کشور هدف و حتی سایر کشورهایی که با آن روابط تجاری دارند، میشود.
این مشکل وقتی دامنگیر بازار مهمی همچون فولاد میشود، اهمیت بیشتری یافته و به
تبع آن تاثیرش نیز پررنگتر خواهد بود. تحلیلگران بر این باورند که تنها ایجاد
یک کاهش شدید در ظرفیت بازار، اجازه بازگشت ثبات را به صنعت فولاد خواهد داد و تا
زمانی که از یکسو ظرفیت و هم تقاضای فولاد چین کاهش یابد و از سوی دیگر تلاش برای
تجدید حیات اقتصادی چین و رشد مجدد آن صورت گیرد، بهای فولاد در بازارهای جهانی
همچنان به افتهای پی در پی ادامه خواهد داد.
منبع: دنیای اقتصاد