پایگاه خبری تحلیلی
فولاد (ایفنا)- برای کاهش هر نوع
بحران ناشی از قطع رابطه با کشورها باید دولت رفاه عمومی ایجاد کند؛ این رفاه
عمومی که با رشد وتوسعه اقتصادی ایجاد می شود با بهبود پارامترهای اقتصادی و در
نهایت بهبود اشتغال و گسترش نوآوری و خلاقیت به دست می آید.
تاثیر سیاست خارجی بر اقتصاد مساله ای قابل بحث و بررسی
است. چرا که تجربه سالیان سال روابط سیاسی کشورها نشان داده که ایجاد رابطه سیاسی
یا قطع رابطه سیاسی، اقتصاد را دچار نوسان کرده است.
این در
شرایطی است که ایران به لحاظ سیاسی و اقتصادی از زمان پیروزی انقلاب اسلامی تا
کنون همواره با تحریمهای سیاسی و اقتصادی مواجه بوده و تجربه ثابت کرده است که
نوسانات اقتصادی ناشی از سیاست خارجی تاثیر چندانی بر کشور نگذاشته است.
از سوی
دیگر برای کاهش هر نوع بحران ناشی از قطع رابطه با کشورها باید دولت رفاه عمومی
ایجاد کند؛ این رفاه عمومی که با رشد وتوسعه اقتصادی ایجاد می شود با بهبود
پارامترهای اقتصادی و در نهایت بهبود اشتغال و گسترش نوآوری و خلاقیت به دست می
آید به همین جهت باید گفت که سیاست خارجی باید در خدمت اقتصاد باشد و برای
آن کار کند.
عکس این
اصل در کشور رایج شده و خارجی ها هم به این نکته در کشور ما آگاه هستند و
هر زمان که بخواهند ایران را از نظر دیدگاه سیاسی تحت فشار قرار بدهند، از
عاملهای اقتصادی استفاده می کنند و نمونه آن تحریم هایی است که درحال حاضر در
جریان است.
برای
داشتن یک ایران قدرتمند باید بحران بیکاری و اشتغال را باید هرچه سریعتر
مرتفع کنیم. عاملی که اقتصاد و سیاست بیشتر کشورها را در دنیا تحت تاثیر منفی قرار
می دهد بیکاری است و متاسفانه این پارامتر در کشور ما بالاست و جوان های فارغ
التحصیل از دانشگاهها و یا موسسات فنی و حرفهای بیکار هستند.
در حال
حاضر سطح بیکاری در ایران به لیسانس رسیده در صورتی که پیش از این سطح
بیکاری دیپلم بوده و الان دو مقطع پیشرفت داشته است.
علم
اقتصاد ثابت کرده که بیکاری تولید را زمین می زند؛ هر شخصی در جامعه باید هم
تولیدکننده باشد و هم مصرف کننده. اما زمانی که کار نباشد، فرد تنها مصرف کننده
صرف خواهد بود و این اقتصاد را بیمار می کند. چرا که هر انسانی باید به
اندازه خودش مصرف کند و هم تولید.
چنانچه
مشکل بیکاری را حل نکنیم درآینده فقط این توان را خواهیم داشت که نفت
را به گوشت و لبنیات و ... تبدیل کرده و سر سفره مردم ببریم.
در نهایت
باید به این نکته اساسی توجه کرد که پاشنه آشیل اقتصاد ما تولید است و باید به سمت
تولید برویم، به این منظور باید به یک اقتصاد پویا داشته باشیم که فقط با
برنامه ریزی صحیح امکان پذیر است و می تواند آینده اقتصادی کشور را تغییر
بدهد.
منبع:
اقتصادپرس