پایگاه خبری تحلیلی
فولاد (ایفنا)- مارک تینکر،
رئیس مرکز مطالعات آسیا در مؤسسه «آکسا فراملینگتون» در گفت‌وگویی با شبکه
تلویزیونی «سیانبیسی» به تشریح دورنمای سرمایه‌گذاری در چین، همزمان با تلاش
دولت این کشور برای بازگرداندن تعادل به اقتصاد پرداخت.
به گزارش
اقتصادنیوز، مارک تینکر در گفت‌وگو با تلویزیون «سیانبیسی» با یک نگاه کلی به
قاره آسیا اظهار کرد: در این قاره از جنوب به شمال انتقالی صورت گرفته است. این‌طور
می‌توان گفت که اکنون نحوه ارتباط چین با جهان و منطقه تغییر کرده‌است و این «نسخه
دوم» رشد چین است. اکنون بخش خدمات در چین قدرت گرفته و مسلماً به توریسم و اوقات
فراغت توجه بیشتری می‌شود.
تینکر تأکید کرد که چینی‌ها نیز به
عنوان توریست به کشورهای دیگر منطقه مانند ژاپن و کره سفر می‌کنند. چین هنوز منابع
عمومی را از سمت جنوب شرق آسیا به سمت خود می‌کشد، اما نرخ رشد کشور تغییر کرده
است.
سرمایه‌گذاران استرالیایی می‌گویند که
چین در حوزه اوقات فراغت، توریسم، آموزش، غذا و نوشیدنی‌های باکیفیت و خدمات مالی،
به آن‌ها نیاز دارد.
تینکر تأکید کرد که چین در حال توسعه
زیرساخت‌های بخش مالی است و افزود: شاید چین دومین اقتصاد بزرگ جهان
باشد، اما هنوز زیرساخت بخش مالی ندارد که جایگاه اقتصادی‌اش را حمایت کند.
او ادامه داد: برخی از نسخه جدید
اقتصاد چین نفع می‌برند اما برخی سرمایه‌گذاران دیگر نگاه دقیق‌تری به حوزه‌های
کاملاً ویران‌‌شده می‌اندازند. برخی سهام معدنی و صنعتی و بازار سهام ماکائو از
جمله این سهام هستند.
مارک تینکر شرایط کنونی را تا حدودی
شبیه به سال 1998 توصیف کرد: در سال 1998 یعنی در اوج بحران اقتصادی آسیا که در
ابتدا روسیه و سپس شرکت «ال‌تی‌سی‌ام» (مدیریت بلندمدت سرمایه)
از پرداخت بدهی‌شان نکول کردند؛ همه پیش‌بینی می‌کردند تولید ناخالص داخلی جهانی
کاهش یابد.
به گفته تینکر در سال 1998 مردم از
بازار توقع رکود داشتند و در نتیجه بازار سقوط می‌کرد. در اواخر سال 98، بهترین
کار ممکن خرید سهام ادواری و بخش صنعت بود که سود بسیار خوبی داشت.
تینکر با اشاره به بازارهای هنگ‌کنگ و
ژاپن تصریح کرد: این بازارها به طور جدی دچار افت قیمت شدند، زیرا مردم سرمایه‌گذاری
را لغو کردند. اما این نکته را نیز باید در نظر داشت که سرمایه‌گذاران بین‌المللی
هیچ‌وقت نتوانسته‌اند دسترسی کامل به بازار چین پیدا کنند.
او تأکید کرد که در حال حاضر مشکل
نقدینگی وجود دارد اما این معضل مانند سال 2008 جهانی نیست و تقریباً منحصر به چین
و کشورهای در ارتباط با آن است. اکنون بسیاری از کشورها در سه‌ماهه سوم سال 2015
تصمیم گرفته‌اند که سرمایه‌شان را از بازارهای نوظهور خارج کرده و در بازار دیگری
در منطقه سرمایه‌گذاری کنند.
منبع:
اقتصادنیوز