هر روز بدتر از دیروز

پایگاه خبری تحلیلی فولاد (ایفنا)- فعالان بخش صنعت کشور اعتقاد دارند که برای حل رکود که در چند سال اخیر با اقتصاد کشور عجین شده است عزمی دیده نمی شود و به نظر می رسد دولت تنها به کاهش تورم بسنده کرده و راه حلی برای خروج از رکود ندارد.

انتشار آمار شاخص تولید در 3 ماه نخست امسال در بخش صنعت نشان می دهد که تولید صنعتی نسبت به مدت مشابه سال گذشته ۲درصد کاهش داشته است.

به اعتقاد کارشناسان علت کاهش تولیدات صنعتی از عواملی همچون رکود، سیاستهای انقباضی دولت ، پرداخت نشدن بدهی دولت به واحدهای تولیدی، کاهش صادرات و رکود بخش مسکن نشات می گیرد.

مساله دیگری که از آمار بر می آید تعمیق رکود در سال جاری است که برای رفع آن باید تولید در کشور افزایش یافته و تقاضای داخلی نیز افزایش یابد همچنین به سمت افزایش صادرات غیر نفتی پیش برویم.

فعالان بخش صنعت کشور اعتقاد دارند که برای حل رکود که در چند سال اخیر با اقتصاد کشور عجین شده است عزمی دیده نمی شود و به نظر می رسد دولت تنها به کاهش تورم بسنده کرده و راه حلی برای خروج از رکود ندارد.

دولت می تواند با پرداخت بدهی‌های خود به بخش خصوصی، جذب منابع مالی و تزریق آن به بازار و تغییر سیاستهای اقتصادی به سیاستهای انبساطی، تحریک تقاضا به سمت افزایش و کاهش تعرفه‌های ترجیحی برای افزایش صادرات به سمت عبور از رکود حرکت کند.

در این راستا باید تولید بیشتری صورت بگیرد و صادرات انجام شود به همین جهت کارشناسان پیشنهاد می کنند که  نرخ ارز یکسان سازی شده، حمل‌ونقل کالا تسهیل شده و تعرفه‌های گمرکی کاهش یابد مساله ای که اتفاق نیفتاده و ناهماهنگی های بسیاری پیرامون آن وجود دارد.

در این میان تحریمها که بهانه ای برای وضعیت ناخوشایند اقتصادی بود هر روز کمرنگتر شده و عیان می سازند که مشکلات اقتصادی ما از تحریمها نبوده بلکه از سیاستهای غلط اقتصادی در کشور نشات می گیرد.

در این میان نباید از کاهش سرمایه گذاری داخلی به دلیل مشکلات موجود در تولید به راحتی عبور کرد؛ چرا که سرمایه‌گذاران داخلی به‌دلیل کاهش ارزش سهام از بورس خارج شده و سرمایه های خود را که می تواند محرک تولید باشد به سمت بخشهای غیر مولد سوق داده اند.

در این میان مسوولان دولتی انتظارات کاهش قیمتی را از دلایل کاهش تقاضا در بازار عنوان می کنند و می گویند که مردم منتظر برداشته شدن تحریمها هستند و از این رو تقاضا پایین آمده است و کالاهای بیشتری تولید شده و به طور کامل فروش نرفته و از این رو تولید در کشور کاهش یافته است.

به نظر می رسد دولتمردان بیش از اهمیت واقعی تحریمها برای آنها ارزش قائل شده و آنها را جدی گرفته اند چرا که تلاشی در جهت بهبود اوضاع اقتصادی با تغییر سیاستهای اقتصادی به چشم نمی خورد. در این شرایط جا دارد که دولت سیاستهای انبساطی را در پیش گرفته و با حمایت از تولیدکننده و مصرف کننده شرایط را برای خروج از رکود فراهم سازد.

منبع: اقتصادپرس