پایگاه خبری تحلیلی فولاد (ایفنا)- برخلاف دو سال گذشته که نرخ تورم در ایران به شدت کاهش
یافت در چند ماه گذشته شاهد بوده‌ایم که نرخ تورم ماهانه به کندی در حال کاهش بوده
است به طوری که براساس آمار بانک مرکزی این نرخ از 15.5 درصد در فروردین امسال با
تنها 0.4 درصد کاهش به 15.1 درصد در شهریورماه رسید. مشخص است
که این نرخ تفاوت محسوس و معناداری با ماه‌های گذشته سال 1394 نداشته و انگار که
قرار است نرخ تورم در سطح 15 درصد باقی بماند.
خوشبختانه
یکی از معدود وعده‌های کمی و عددی که رئیس جمهور از همان ابتدا به مردم داد کاهش
نرخ تورم تا رسیدن به سطح یک رقمی بوده است. دولت یازدهم با چنین کاری دست و پای
خود را بست که اقدامی درست برای معتبرکردن وعده‌ها است. پس از آن نیز این قول و
وعده را هم شخص رئیس‌جمهور و سایر شخصیت‌های اقتصادی کابینه مرتب تکرار و یادآوری
کرده‌اند.
در
راستای تحقق این وعده، دولت خیلی سریع موفق شد نرخ تورم را از بالای 30 درصد به 15
درصد برساند. اما مرحله سخت و دشوار برای کاهش تورم از این به بعد است، چرا که
میانگین عملکرد تاریخی نرخ تورم در همه سالهای پس از انقلاب در ایران همیشه در حول
و حوش 15 تا 20 درصد بوده است. پیش‌بینی موسسات اقتصادی و مالی بین‌المللی نیز بر
همین منوال است که تورم ایران تا سال 2020 در چنین سطحی باقی خواهد ماند و به زیر
15 درصد نخواهد رسید چه رسد که بخواهد تک رقمی شود.
صندوق
بین المللی پول یکی از این موسسات است که همانطور که در نمودار زیر مشاهده می‌شود
نرخ تورم ایران برای سالهای 2016 تا 2020 را به میزان 17 درصد پیش‌بینی کرده است.
به بیان دیگر با توجه به ساختار اقتصادی- سیاسی حاکم بر ایران انتظار براینست که
دولت کنونی اگر خیلی هنر کند بتواند نرخ تورم را در همین سطح حفظ کند.
با
توجه به اینکه مشخص نیست دولت روحانی به غیر از اینکه در سخن وعده تک رقمی‌کردن
تورم را داده است واقعا از چه ابزارها و نهادهایی متفاوت از دولت‌های پیشین
برخوردار است که به او اجازه و امکان رسیدن به این هدف را بدهد تنها کاری که می‌توان
کرد اینست که منتظر بمانیم و نظاره کنیم که این کمی‌پذیرترین وعده رئیس‌جمهور آیا
عملی خواهد شد یا اینکه تحقق یافتن آن از هر سال به سالی دیگر حواله داده خواهد شد.
ارادتمند
شما
جعفر
خیرخواهان
