پایگاه خبری تحلیلی فولاد (ایفنا)- برای بازگرداندن کارگاههای تولیدی
هزینه های بالایی نیاز است و برای حل آن باید نظام بانکی کشور اصلاح شود،
حمایتهای مالی بانکها از تولید اصلا قابل دفاع نیست و تولید کننده را به ادامه
فعالیت ترغیب نمی کند.
یکی از
اهداف بالادستی کشور رسیدن به رشد اقتصادی 8 درصدی است که در برنامه ششم توسعه هم
به آن تاکید شده است.
رشد
اقتصادی پس از مدتها منفی بودن در حال حاضر 3 درصد مثبت را تجربه می کند؛ برای
رسیدن به اهداف بالادستی و تجربه رشد اقتصادی 8 درصدی چه ضرورتها و پیش نیازهایی
لازم است؟ پاسخ کارشناسان به این سوال بسیار گسترده است آنها معتقدند باید فضای
کلی اقتصاد در همه بخشها مثبت شود تا برایند آن در رشد اقتصادی نمود پیدا کند.
اما یکی
از راههای رسیدن به رشد اقتصادی 8 درصدی تامین ارز مورد نیاز است این ارز عموما از
محل درآمدهای نفتی مهیا می شود؛ چرا اقتصاد ما نفت محور است و گریزی به غیر از چشم
داشت به درامدهای نفتی ندارد. باید با استفاده از این منابع مالی اقتصاد فرو رفته
در رکود را نجات داد.
برای خروج
از رکود باید میان عرضه و تقاضا تعادل ایجاد شود امری که مدتهاست از بین رفته و با
توجه به کاهش قیمت جهانی نفت و متعاقب آن کاهش درآمدهای نفتی به نظر می رسد اگر
نتوان ارز مورد نیاز صنایع و و بنگاههای تولیدی را فراهم کرد این رکود برای حداقل
2 سال مهمان اقتصاد ایران خواهد بود و یکی از اصلی ترین عواملی است که اجازه
افزایش رشد اقتصادی را نخواهد داد.
به همین
جهت اگر جنانچه دنبال افزایش رشد اقتصادی هستیم باید عرضه و تقاضا را به یک میزان
تقویت کنیم؛ برای این امر باید طرف تقاضا را تحریک کرد تا سرمایه‌گذاری برحسب
تقاضا ایجاد شود چرا که اگر تولید داشته باشیم اما تقاضایی برای آن وجود نداشته
باشد، رکود عمیقتر خواهد شد.
به نظر می
رسد با توجه به تغییر شرایط بتوان رکود را کاهش داده و رشد اقتصادی را به میزان
سال 90 افزایش داد اما بسیار بعید است که بتوان ظرف چند سال آن را تا 8 درصد
بالاکشید؛ چرا که بنگاههای اقتصادی که در حال حاضر فعالیت می کنند با ظرفیت پایینی
فعال هستند و همینطور شرکتهای تولیدی که تا سال 90 فعال بودند ورشکسته شده و
سرمایه‌های آنها به سمت بازارهای غیرمولد رفته است که بازگردادندن آن کار دشواری
است.
برای
بازگرداندن کارگاههای تولیدی هزینه های بالایی نیاز است و برای حل آن باید نظام
بانکی کشور اصلاح شود، حمایتهای مالی بانکها از تولید اصلا قابل دفاع نیست و
تولید کننده را به ادامه فعالیت ترغیب نمی کند.
همانطور
که در ابتدای نوشتار آمد رشد اقتصادی مستلزم رشد و تحرک در همه بخشهای اقتصادی است
چرا که اقتصاد زنجیره وار به همه بخشها متصل است اگر نظام بانکی به تولید کمک نکند
رکود همچنان پابرجا می ماند و رکود هم عاملی است که نمی گذارد اقتصاد بیش از یکی
دو درصد رشد کند.
منبع:
اقتصادپرس