پایگاه خبری تحلیلی فولاد (ایفنا)- یک تحلیگر مسايل اقتصادی با بیان آنکه
در زیر آسمان کبود، کشوری در دنیا نبوده که از فقدان رابطه ایران و امریکا سود
نبرده باشد، گفت: سال 1383 ایران مبلغ قابل توجهی در اختیار کشور غنا قرار داد تا
در شورای حکام، خلاف تحریم ایران رای دهد اما آنها پولها را گرفتند و به نفع
آمریکا رای دادند حال اگر قرار است به کشورهایی نظیر غنا، بورکینافاسو، ساحل عاج و
غیره باج بدهیم، بهتر است با خود امریکا وارد مذاکره شویم.
سعید
لیلاز در گفت و گو با خبرنگار اقتصادی ایرنا با اشاره به اینکه فکر نمی کنم دشمنی
ایران و آمریکا به این زودی ها تمام شود، افزود: اینکه وزیر خارجه ایران با وزیر
خارجه امریکا روزی 10 ساعت گفتگو کنند، تا دو سال پیش قابل تصور نبود پس اینکه اگر
تا دو سال دیگر سفارت ایران و امریکا باز شود نیز دور از انتظار نخواهد بود.
وی
با تاکید بر آنکه تحولات در روابط ایران و امریکا سرعت گرفته است، افزود: استراتژی
دولت یازدهم در زمینه سیاست بین الملل و اقتصاد جهانی، حفظ موازنه بین شرق و غرب
هم در حوزه دیپلماتیک و هم در حوزه اقتصادی است.
این
استاد دانشگاه افزود: سیاست موفق ایرانی ها در طول تاریخ و در نیم هزاره اخیر یعنی
از دوره صفویه به این طرف، این بوده که زمانی در سیاست خارجی به نقطه بهینه در حفظ
منافع ملی رسیده ایم که موفق به برقراری موازنه بین شرق و غرب شده بودیم.
وی
با بیان آنکه هرگاه رهبران ایران از این سیاست موازنه عدول کرده، کشور آسیب دیده
است، افزود: در 5 سال آخر دوره شاه، ایران به سمت غرب گرایش شدید پیدا کرد و در
دولت آقای احمدی نژاد سیاست گرایش به شرق تشدید شد.
لیلاز
با بیان آنکه هم اکنون حجت الاسلام والمسلمین روحانی در حال اصلاح این موازنه است،
افزود: دولت تدبیر و امید بنا ندارد به دامن غرب برود بلکه سعی می کند موازنه
جدیدی بین شرق و غرب فراهم کند تا در بعد اقتصادی و سیاسی به حداکثر منافع ملی
برسیم و نباید این شبهه ایجاد شود که ایران نگاه به غرب دارد اما از آنجا که دولت
قبلی گرایش افراطی به شرق داشت، ممکن است این دیدگاه تقویت شود که اکنون داریم به
سمت غرب می رویم.
وی
یادآور شد: البته در فضای اقتصادی کشور، قرار نیست کالاهای چینی را کنار بگذاریم و
به جایش کالای غربی وارد کنیم چرا که دولت یازدهم به سرمایه ای بودن و مصرفی نبودن
واردات توجه دارد و بنا نیست سنگ قبر چینی را با سنگ قبر فرانسوی عوض کنیم بلکه می
خواهیم به جای کالاهای مصرفی، کالاهای سرمایه ای وارد کنیم حال این کالای سرمایه
ای با کیفیت و قیمت مناسب می تواند از طریق غرب یا شرق تامین شود.
این
اقتصاددان پیش بینی کرد که جایگاه غرب در اقتصاد ایران براثر توافق و رفع تحریم ها
بهبود یابد و سهم چینی ها نیز در اقتصاد ما کاهش پیدا کند اما چینی ها از نفر اول
به دوم نیز نمی آیند چرا که چین کالای خوب هم دارد که به غرب و امریکا نیز صادر می
کند.
وی
تاکید کرد: بنابراین روش مبادله تجاری ما با هر کشوری مهم است، اگر این مبادله غلط
باشد چه چین و چه فرانسه فرقی نمی کند و در دوران پساتحریم، چون امکان گزینش
بازارهای مختلف و تنوع بازار خرید برای ایران پدید می آید، چینی ها نیز نمی توانند
مانند سابق به ما اجحاف کنند.
به
گفته لیلاز، در آن صورت می توانیم کالایی ارزانتر یا با کیفیت بهتر وارد کنیم و
سهم چین حتما در اقتصاد ما کاهش خواهد یافت شد اما تا مدتها چین شریک تراز اول
ایران باقی خواهد ماند به دلیل اینکه هم چینی ها ظرفیت و قدرت انعطاف پذیری بیشتری
پیدا خواهند کرد و هم چرخش تکنولوژی در اقتصاد یک شبه ممکن نیست.
وی
با بیان آنکه برای تغییر تکنولوژی زمان بسیاری لازم است، افزود: الان مترو ما و
تکنولوژی ساخت توربین گازی، قطار، لکوموتیو و واگن مسافری ما چینی است لذا این
موارد به سادگی قابل تغییر نیست البته ما هم بنا نداریم چین یا روسیه را به کلی
کنار بگذاریم بلکه باید در بهترین بازار رقابتی به دنبال بهترین کیفیت با
ارزانترین قیمت باشیم و یقین دارم که دولت یازدهم این کار را خواهد کرد.
لازم
به ذکر است؛ خبرگزاری فرانسه در گزارشی به بهبود فضای فعالیت شرکتهای نفتی غربی در
ایران و تبدیل شدن آنها به رقیبی برای شرکتهای چینی پرداخت و نوشت: طی سال های گذشته
شرکتهای نفتی چینی تجارت خوبی را در ایران داشته اند و صنعت نفت ایران بزرگترین
فرصت برای آنها بوده اما ممکن است اوضاع برای آنها از این به بعد سخت شود.
منبع : دنیای اقتصاد