پایگاه خبری تحلیلی فولاد (ایفنا)- موسسه فیچ ریتینگز در این گزارش ادعا
کرد با وجود برداشته شدن تحریمهای بینالمللی، ایران حداقل به 5 سال زمان نیاز
دارد تا بتواند تولید خود را سرعت ببخشد، خطوط لوله ضروری را راهاندازی کند و در
نهایت به بزرگترین صادرکننده گاز در جهان تبدیل شود.
موسسه فیچ ریتینگز یکی از معتبرترین مراکز آمارگیری بین
المللی در گزارشی به پتانسیل گازی ایران اشاره کرده و نوشته که ایران میتواند در
بلندمدت -حداقل در 5 سال- به لطف 34 تریلیون متر مکعب ذخایر گاز طبیعی خود به
بزرگترین تولیدکننده گاز در دنیا تبدیل شود.
به گزارش
اقتصادپرس به نقل از رویترز، موسسه فیچ ریتینگز در این گزارش ادعا کرد با وجود
برداشته شدن تحریمهای بینالمللی، ایران حداقل به 5 سال زمان نیاز دارد تا بتواند
تولید خود را سرعت ببخشد، خطوط لوله ضروری را راهاندازی کند و در نهایت به
بزرگترین صادرکننده گاز در جهان تبدیل شود.
البته در
این گزارش اشاره شده که الانجی، هزینه بالا و پچیدگی پروژههای تبدیل گاز به
مایع را دارد که باعث میشود تحقق یافتن و عملی شدن صادارات چشمگیر الانجی یک
دهه یا بیشتر به طول بینجامد.
براساس
اطلاعات به دست آمده از موسسه فیچ ریتینگز، تولید گاز در ایران از سال 2005 تا سال
2014 حدود 70 درصد افزایش داشته و به رقم 173 میلیارد متر مکعب رسیدهاست.
اداره
اطلاعات انرژی آمریکا اخیراً در گزارشی برآورد کردهاست که ایران در حال حاضر حدود
9 میلیارد مترمکعب گاز به ترکیه، ارمنستان و آذربایجان صادر میکند. ایران به لحاظ
تاریخی هیچ گاه بزرگترین صادرکننده گاز طبیعی در جهان نبودهاست و از دهه 1970
میلادی بخش عظیمی از صادرات گازی ایران به روسیه بودهاست. چندین پروژه با اهمیت
گازی در ایران در مراحل مختلف عملیاتی شدن قرار دارند.
بر اساس
گزارش موسسه فیچ ریتینگز سهم ایران در میدان گازی بزرگ پارس جنوبی از ذخایر گازی
بالغ بر 14 تریلیون متر مکعب است این در حالی است که ظرفیت تولید فعلی در این بخش
تنها چیزی حدود 107 میلیارد متر مکعب است. اداره اطلاعات انرژی آمریکا برآورد کردهاست
که تا پایان این دهه 67 میلیارد مترمکعب دیگر به ظرفیت پارس جنوبی اضافه میشود.
این گزارش
گریزی هم به میدان گازی پارس شمالی زده و آورده است: یکی دیگر از پروژههای بزرگ
گازی ایران، پارس شمالی است که ذخایر آن حدود 1.3 تریلیون مترمکعب پیشبینی شدهاست.
شرکت نفت
ساحلی چین در سال 2006 یک قرارداد 16 میلیارد دلاری را با ایران امضا کرد و قرار
شد سالانه 20 میلیون تن به ظرفیت این میدان بیفزاید. اما به دلیل تحریمها این
پروژه نظیر بسیاری پروژه های دیگر نیازمند همکاری شرکتهای خارجی است و در این
زمینه با مشکلات و اختلالاتی مواجه شدهاست چرا که بسیاری از شرکتهای خارجی
قراردادهای خود را با ایران لغو کردهاند.
بر اساس
آمار و اطلاعات به دست آمده از گزارش موسسه فیچ ریتینگز، مصرف گاز در ایران رشد
چشمگیر 66 درصدی داشته و در فاصله سالهای 2005 تا 2014 به 170 میلیارد مترمکعب
رسیده است.
این گزارش
ادعا کرده است نرخ رشد مصرف انرژی در ایران بعد از ایالات متحده آمریکا، روسیه و
چین در جهان چهارمین نرخ بالا محسوب میشود و در نتیجه ایران در کنار مصرفکنندگان
بزرگ انرژی در جهان قرار دارد و باید بخش زیادی از انرژی که تولید میکند را صرف
تأمین نیاز داخلی خود کند.
بسیاری از
پروژه های گازی در ایران به دلیل وجود تحریمهای بینالمللی مدتهاست به تعویق
درآمدهاست؛ برای نمونه میتوان به پروژه گازی انتقال گاز از میدان گازی پارس
جنوبی به اروپا از طریق ترکیه به وسیله خط لوله اشاره کرد که بر اساس آن سالانه 35
میلیارد مترمکعب گاز ایران از طریق خط لوله به اروپا صادر خواهد شد.
در حال
حاضر هیچ خط انتقال گازی از ترکیه به بازارهای اروپایی وجود ندارد؛ اما قرار است
خط لوله ترانسآناتولی تا سال 2019 ساخته شود و 10 میلیارد مترمکعب گاز آذریها را
از طریق ترکیه و یونان به ایتالیا انتقال دهد؛ البته باید یک خط لوله دیگر به نام
خط لوله آدریاتیک نیز در ایتالیا ساخته شود که به زمان زیادی نیاز دارد.
منبع:
اقتصادپرس