مرکز خدمات فولاد ایران – عدم تعادل بین عرضه و تقاضا، رشد بازار فولاد چین را در ماه اکتبر محدود می کند. تنها راه حل مسئله اختلاف میزان عرضه و تقاضا، کاهش موجودی کالا بوسیله کاهش تولید و ایجاد انگیزه برای افزایش تقاضای داخلی است.
حرف زدن در مورد این مسئله آسانتر از انجام دادن آن است، به ویژه در چین که مازاد موجودی، فشارهای اجتماعی و مسئله درآمد بر مصرف فولاد که در واقعیت در نقطه اوج قرار دارد، حکمفرماست.
بررسی این مسایل به شرح زیر است:
1- راه طولانی کاهش موجودی کالا
پیش از تعطیلات، به نظر می رسید تقاضای مصرف کننده نهایی در حال افزایش است و تاجران با این فکر آماده تعطیلات شدند. اما در حقیقت تا هم اکنون موجودی مازاد هنوز مشکل بزرگی است و بازار فولاد چین را در تهدیدی جدی قرار داده.
کاهش قیمت در هشت هفته گذشته را می توان به دو بخش تقسیم بندی کرد – اول، سقوط سریع در ماه آگوست و دوم، شوک روند نزولی قیمت در ماه سپتامبر. در حقیقت، تقاضای مصرف کننده نهایی یکبار افزایش یافت مثلا بازار فولاد ساختمانی شانگهای در هفته دوم سپتامبر 50 درصد رشد داشت. اما وقتی تقاضا کاهش پیدا کرد قیمت ثابت نماند و مجددا سقوط کرد. دلیل اصلی این پدیده موجودی مازاد است.
2- کاهش کورکورانه قیمت
کارخانه های فولاد چین و تاجران بعد از تعطیلات به روند قیمتها معقولانه نگریستند. اکثرا فکر می کنند قیمتها در بازار در حال تنظیم شدن هستند. اگرچه این فصل همیشه برای فولاد فصل پرکاری بوده ولی اشکالاتی هم در این میان بر روی معاملات اثر می گذارند مثل تمایل به خالی کردن انبارها.
بازار فولاد هنوز در شوک است. بازار فولاد ساختمانی شرق چین با مصرف موجودیها نشانه ای از جهش را از خود نشان می دهد. بازار ورق متوسط، وضعیت ثابتی دارد و امکان دارد بازارهای ورق گرم و سرد به رکود خود ادامه دهند. به طور کلی، امکان دارد این کاهش محدود باشد.
بزرگترین مسئله چین در بازار فولاد، اختلاف بین آزادسازی سریع موجودیها و افزایش کند تقاضا است. مثلا کل عرضه فولاد خام، طی جون تا آگوست بیشتر از 600 میلیون تن بوده اما برعکس تقاضای صنایع پائین دست و شاخه های مهم اقتصادی ثابت بوه اند. عرضه مازاد فولاد شاید فشار بیشتری بر بازار داشته باشد.
3- راه کنترل مازاد تولید
تولید فولاد خام در سال 2008 به 660 میلیون تن رسید در حالیکه تقاضا در آن سال 500 میلیون تن بود. این مشکل شاید در سال 2009 بیشتر باشد، در این سال امکان دارد ظرفیت تولید بیش از 700 میلیون تن باشد.
مهمترین گام برای حل مشکل مازاد ظرفیت کنونی این است که با تولید کمتر از تقاضا، موجودی را کاهش دهیم.