پایگاه خبری تحلیلی فولاد (ایفنا)- ایران و عراق هم‌اکنون دو عنصر غیر قابل پیش‌بینی در بازار
نفت هستند و از این حیث حتی از نفت شیل آمریکای شمالی از نظر عنصر عدم‌قطعیت و پیش‌بینی‌ناپذیری
سبقت گرفته‌اند.
به گزارش
پترونت، موسسه مشاوره انرژی وود مکنزی شرایط صنعت نفت ایران و عراق و تأثیرات
احتمالی آن بر بازار نفت را مور توجه قرار داده و نوشته است که از یک طرف تولید
نفت ایران و عراق ممکن است جمعاً در ماه‌های پیش رو 500 تا 600 هزار بشکه در روز
افزایش یابد و از طرفی دیگر بنا به شرایط این کشورها ممکن است تولید نفت‌شان نسبت
به شرایط فعلی تغییر زیادی نداشته باشد.
تا کنون
در بازار نفت، آمریکای شمالی عامل مسلط شرایطِ عرضه نفت به بازارها بوده است. از
سال 2008 تا کنون به مدد رونق صنعت شیل تولید نفت آمریکا تقریباً دو برابر شده و
از حدود 5 میلیون بشکه در روز به سطح فعلی آن، یعنی 9.6 میلیون بشکه در روز رسیده
است.
این امر
باعث شده تا در حال حاضر روزانه بیش از یک میلون بشکه نفت در بازارها مازاد عرضه
وجود داشته باشد. کاهش قیمت نفت به دلیل این شرایط به وجود آمده است. قیمت نفت که
در تابستان گذشته 115 دلار به ازای هر بشکه بود، در فوریه 2014 به 45 دلار به ازای
هر بشکه رسید و پس آن افزایشی نسبی یافت تا این‌که هم‌اکنون در حدود 60 دلار به
ازای هر بشکه تثبیت شده است.
اما درست
در زمانی که صنعت شیل، رونق سابق خود را ندارد و فعالیت‌های حفاری در آمریکا کاهش
جدی یافته است، دو عنصر پیش‌بینی‌ناپذیر ایران و عراق وارد صحنه شده‌اند.
بیژن
زنگنه وزیر نفت ایران پیش از این در حاشیه اجلاس اوپک گفته بود که در صورت حذف
تحریم‌ها ایران ظرف مدت یک سال می‌تواند تولید نفت خود را یک میلیون بشکه در روز
افزایش داده و به 3.7 میلیون بشکه در روز- یعنی سطح پیش از تحریم‌ها در سال 2011-
برساند.
با این
حال، تحلیل‌گران موسسه وود منکزی معتقدند که در صورت لغو تحریم‌ها ایران می‌تواند
تا یک سال آینده تنها 400 هزار بشکه در روز به تولید نفت خود اضافه کند و در سال
2017 نیز توانایی اضافه کردن روزانه 200 هزار بشکه دیگر را خواهد داشت.
عراق نیز
تا یک سال آینده می‌تواند تولید خود را روزانه 200 هزار بشکه افزایش دهد. اما این
چشم‌اندازها به شدت بی‌ثبات و در واقع پیش‌بینی‌ناپذیر است. وود منکزی بر این
عقیده است که به دلیل شرایط خاص دو کشور ایران و عراق ممکن است، تولید نفت این دو
افزایش چندانی نداشته باشد.
افزایش
تولید نفت ایران در وهله اول به لغو تحریم‌ها گره خورده است. اما اگر ایران نتواند
به توافق جامع هسته‌ای با کشورهای پنج بعلاوه یک دست یابد، سطح تولید نفت این کشور
نیز تغییر چندانی نخواهد داشت.
در مورد
ایران حتی در صورت لغو تحریم‌های نیز عناصر پیش‌بینی‌ناپذیر دیگری وجود دارد. در
صورت لغو تحریم‌ها، سطح تولید نفت ایران به توانایی دولت ایران در تعمیر میادین
نفتی خود بستگی دارد، چرا که در هنگام توقف تولید از میادین نفتی، بازگشایی مجدد
آن‌ها نیازمند دشوار است و هزینه‌های زیادی باید برای تولید مجدد نفت از این
میادین صورت گیرد.
در این
رابطه همه چیز به سرعت ایران در جذب سرمایه‌گذاری خارجی و همکاری با شرکت‌های بزرگ
نفتی بستگی دارد. ایران در حال حاضر بازنگری در قراردادهای نفتی خود را در دستور
کار قرار داده است. با قراردادهای فعلی ایران نمی‌تواند سرمایه خارجی زیادی جذب
کند، چون این قراردادهای تنها سود اندکی به شرکت‌های خارجی می‌رسانند.
از نظر
موسسه وود مکنزی بهترین سناریو برای ایران زمانی است که تحریم‌ها حذف شده و دولت
نیز در زمینه جذب سرمایه‌های خارجی بهترین عملکرد را داشته باشد. تحت این سناریو
تا یک سال آینده، تولید نفت ایران از 2.7 میلیون بشکه در روز به 3.1 میلیون بشکه
در روز خواهد رسید و در سال 2017 نیز تولید نفت ایران به 3.3 میلیون بشکه در روز
می‌رسد.
منبع:
پترونت