پایگاه خبری تحلیلی
فولاد (ایفنا)-یکی از اهداف ترسیم شده در صنعت فولاد کشور دستیابی به
تولید 55 میلیون تن فولاد خام در افق 1404 است. هدفی که بسیاری از کارشناسان و
فعالان این صنعت با توجه به برخی مولفه‌ها آن را بلندپروازانه قلمداد کرده و رسیدن
به این رقم را غیرواقعی می‌دانند.
برخی
مهم‌ترین مشکل در زمینه دستیابی به این رقم را به نبود برنامه جامع مشترک برای
متولی اصلی این توسعه یعنی وزارت صنعت مربوط می‌دانند و بعضی دیگر معتقدند عدم
همکاری و همگامی سازمان‌های دولتی و زیر‌ساختی کشور مانند وزارتخانه‌های نیرو،
کشور، نفت ، راه و ترابری و... بزرگ ترین مشکل بر سر راه رسیدن به این هدف است.
مضاف
بر اینکه جانمایی نامناسب طرح‌های فولادی، مساله بی‌توجهی به سرمایه‌گذاری در حلقه‌های
پسین و پیشین تولید فولاد و عدم همکاری و همسویی بین سیاست‌ها، اهداف ترسیم شده و
اقدامات گوناگون شرکت‌های معدنی و فولادی کشور نیز از دیگر چالش‌ها و مشکلات موجود
در مسیر رسیدن به این مهم عنوان شده است.
به
هر طریق با آنکه طبق بسیاری از شواهد موجود به نظر می‌رسد نمی‌توان به تولید 55
میلیون تن فولاد تا 10 سال دیگر رسید، اما لزوم برخی اقدامات در زمینه همکاری‌های
هرچه بیشتر شرکت‌های معدنی و فولادی کشور و بعضا ادغام آنها برای حرکت در مسیر
روبه رشد تولید فولاد باید بیش از پیش مورد توجه کارشناسان و مسوولان ذی‌ربط قرار
گیرد.
در
این خصوص رئیس انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان سنگ آهن ایران نیز در گفت‌و‌گو با
«استیل ایران» دو حوزه سنگآهن و فولاد را به هم مرتبط دانست به‌طوری که هیچ‌یک
بدون دیگری معنی و مفهومی پیدا نمی‌کند.
قدیر
قیافه تجربیات سایر کشورهای دنیا درخصوص همکاری این دو گروه را با مثالی توضیح داد
و گفت: وقتی به صنعت فولاد چین نگاه می‌کنیم شاهد این هستیم که صنعت آهن و فولاد
چین از به هم پیوستن دو مجموعه شکل گرفته است که امروزه همین مجموعه به تنهایی 49
درصد آهن و فولاد کل دنیا را تامین می‌کند.
رئیس
انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان سنگآهن گفت: پیشنهاد این است که در یک بازه
مثلا 6 ماهه شورایی شکل بگیرد و هر دو انجمن تولیدکنندگان فولاد و سنگ آهن،
پیشنهادهای خود را به دولت ارائه دهند و در این پیشنهادها سهم هر دو انجمن به
درستی در نظر گرفته شود. این همکاری در آینده می‌تواند به شکل‌گیری سرمایه‌گذاری‌های
مشترک در حوزه‌های معدن و فولاد کمک کند. حتی این امکان وجود دارد که یکسری ادغام‌ها
بین شرکت‌های معدنی و فولادی اتفاق بیفتد.
وقتی
به شرکت‌های بزرگ در چین و روسیه نگاه می‌کنیم شاهدیم که این شرکت‌ها از بخش‌های
بالادست یعنی معدن تا تولید محصولات نوردی و سایر محصولات نهایی و فولادی را در
تملک خود دارند و ما نیز لازم است به همین سمت حرکت کنیم. در نهایت شورای آهن و
فولاد باید به سمتی پیش برود که بتواند به ادغام شرکت‌های معدنی و فولادی کمک کند
و همچنین سنگ آهن مورد نیاز داخل را تامین کند.
وی
افزود: موضوع مهم‌تر این است که ما بتوانیم روی طرح جامع فولاد تاثیر مثبت
بگذاریم؛ زیرا من و بسیاری از همکاران این بخش معتقدیم اعداد و ارقام پیش‌بینی شده
در چشم‌اندازها تا حدودی غیرواقعی و بلندپروازانه است و یکی از تلاش‌های ما تعدیل
و نزدیک کردن این ارقام به واقعیت است.یعنی این شورا به نوعی باید کمک کند تا این
اعداد چه در مورد ذخایر و چه در مورد تولیدات آینده اصلاح شود.
مثلا
اگر ما نرخ رشد فولاد را طی 15سال گذشته بررسی کنیم متوجه خواهیم شد که نرخ رشد در
این سال ها، نرخ 8 درصدی بوده است و اگر ما بخواهیم با حفظ همین نرخ (که البته با
رکود حال حاضر کمی سخت است) پیش برویم درافق 1404 به 36 میلیون تولید خواهیم
رسید و رسیدن به تولید 55 میلیون تن فولاد در این افق عملا یک انتظار کاملا بلند
پروازانه و غیرواقعی است.
منبع: دنیای اقتصاد