پایگاه خبری تحلیلی
فولاد
(ایفنا)-دولت‌هایی که در پی
تحریم‌های نفتی پول ایران را بلوکه کرده‌اند بعد از رفع تحریم‌ها، همه پول‌ها را
به‌صورت نقد نخواهند پرداخت و این موضوع قصه‌ساز خواهد شد و اگر مدیریت نکنیم
بازار ایران دوباره با انباشت اجناسی که اجبارا باید از این دولت‌ها خریداری کنیم
پرخواهد شد.
نعمت احمدی، حقوقدان در آرمان نوشت:
ظاهر امر
نشان می‌دهد که مذاکرات ایران و1+5 در اوایل تیرماه به نتیجه خواهد رسید و تحریم‌ها
لغو خواهند شد. نگارنده بنا ندارم به موارد و مصادیق لغو تحریم‌ها یا توقف تحریم‌ها
بپردازم؛ موضوعاتی که تیم مذاکره‌کنند ایران به یقین منافع ملی را در نظرخواهند
گرفت. فرض را برآن بگیریم که در دهم تیرماه همه تحریم لغو یا متوقف شده و پول‌های
بلوکه‌شده ایران که علی‌الظاهر بیش از 150میلیارد دلار و هم‌اکنون در حساب چندین
دولت مسدود شده است را به‌دست آوردیم؛ از طرفی مقادیر زیادی نفت هم روی دریاها
ذخیره کرده‌ایم که مهم‌تر از آن با لغو تحریم‌ها، خصوصا قطعنامه 1929 امکان فروش
نفت و دریافت پول آن به‌صورت مستقیم از دست خریدار فراهم می‌شود و صادرات دیگر
فرآورده‌ها از جمله گاز و مشتقات نفت هم ارزآور خواهد شد.
پرسش اما این است «با این پول چه خواهیم کرد؟» هرچند براین
باورم دولت‌هایی که در پی تحریم‌های نفتی پول ایران را بلوکه کرده‌اند بعد از رفع
تحریم‌ها، همه پول‌ها را به‌صورت نقد نخواهند پرداخت و این موضوع قصه‌ساز خواهد شد
و اگر مدیریت نکنیم بازار ایران دوباره با انباشت اجناسی که اجبارا باید از این
دولت‌ها خریداری کنیم پرخواهد شد و ته‌مانده رمق تولیدات داخلی را هم خواهیم گرفت.
به یک موضوع ساده اشاره می‌کنم: یکی از دوستانم سهامدار یکی از شرکت‌های تولید‌کننده
شیرآلات است. مارکی معروف که امروزه دیگرسودآوری ندارد، داستان از این قرار شد که
در ابتدا به لحاظ تفاوت قیمت تولید داخلی با نمونه وارداتی از چین، قسمت‌هایی از
قطعات شیرآلات را از چین وارد کردند، بعد از مدتی نامرغوب بودن جنس وارداتی، سبب
شد مصرف‌کنندگان دیگر رغبتی به شیرآلات تولیدی این کارخانه نشان ندهند و واردات
کالای مشابه هم با قیمت‌هایی به مراتب پایین‌تر باعث رکود تولید شرکت و در واقع
توقف تولید شد.
فرض کنیم کشوری که بخشی از پول‌های بلوکه‌شده را دراختیار
دارد ما را مجبور به خرید کالایی کند که نمونه داخلی دارد. ازاین گذشته، اگر
150میلیارد دلار ناگهان وارد خزانه شود برای هزینه‌کرد این مبلغ چه برنامه‌ای
داریم؟ لابد خواهید گفت دولت به شرکت‌های مختلف پیمانکاری بدهکار است، بخشی از این
پول‌ها را باید به این نوع شرکت‌ها پرداخت کرد، نمی‌دانم چه مبلغی خواهد ماند
هرچند توقع این است که دولت دکتر روحانی طرح و برنامه‌های دولت سابق را که در بی‌رویه
هزینه کردن پول بدون برنامه ید طولایی داشت، درپیش نخواهد گرفت، دولتی که بعضی از
آمارها نشان می‌دهد 700 میلیارد دلار را مشخص نشد چطور هزینه کرده است. به گفته
دکترروحانی نزدیک به 46درصد از درآمد دولت صرف مسکن مهر شد، مسکنی که بدون برنامه
و در نظرگرفتن زیرساخت‌های موردنیاز به‌صورت انبوه تولید و فاقد امکانات اولیه
سکونت از فضای آموزشی و تجاری است. کلنگ‌زدن‌های بی‌حاصلی که جز تابلویی در مبادی
ورودی شهرها و بالابردن توقع مردم محلی حاصلی ندارد. نمی‌دانم دولت چه برنامه‌ای
دارد؟
دکتر نوبخت سخنگوی دولت در نخستین نشست خبری خود در سال 94
درباره سقف بودجه سال 94 گفت: در سازمان مدیریت به‌گونه‌ای برنامه‌ریزی شده که اگر
سقف درآمدهای ما بیش از درآمدهای تعیین شده در بودجه94 باشد به‌ویژه لغو تحریم‌ها
که امیدواریم با مساعی همکارانمان این مهم به نتیجه برسد و منابع بیشتری در اختیار
داشته باشیم بودجه در سایه‌ای در کنار بودجه فعلی در نظر گرفته شود تا به نحو
شایسته‌تری از این منابع استفاده کنیم. فرض نگارنده زمانی است که میلیاردها دلار
وارد خزانه می‌شود. آیا همانند دولت سابق توسط جمشید بسم‌ا... و صرافی‌هایی که می‌گویند
میلیاردها دلار نفع بردند آنها را نقد خواهیم کرد و دوباره لگام اسب تورم رها شده
را به تاخت خواهیم آورد؟ در موقعیت حساسی قرار داریم.
منبع: تابناک