پایگاه
خبری تحلیلی فولاد(ایفنا)- درشرایطی با تولید حدود 15.5
براساس آمار سال 2013 در جایگاه پانزدهمین تولیدکننده بزرگ فولاد جهان قرار گرفت
که مسوولان سازمان ایمیدرو برای رسیدن به تولید 40میلیون
تن فولاد در سال تا پایان دولت یازدهم برنامه دارند. اما آیا این برنامه میتواند
به تحقق برسید یا در حد یک رویا باقی میماند و در این بین چه مشکلاتی بر سر راه
تولید این حجم فولاد وجود دارد؟ اگر ایران بتواند 40میلیون
تن فولاد تولید کند به هشتمین تولیدکننده بزرگ تبدیل خواهد شد و 7 رتبه صعود خواهد کرد و در جایگاه هشتیمن
تولیدکننده بزرگ فولاد جهان قرار خواهد گرفت. درحال حاضر چین، ژاپن و امریکا بزرگترین
تولیدکنندگان فولاد جهان هستند.
به
گزارش صدای اقتصاد ایران به اعتقاد کارشناسان ایران باتوجه به داشتن معادن بسیار
غنی سنگآهن امکان تولید 40میلیون تن فولاد را دارد اما برای تبدیل شدن سنگآهن به
فولاد شرایط بسیار دیگری نیز باید مهیا باشد.
مهدی
کرباسیان، مدیرعامل سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران (ایمیدرو) چند هفته پیش برای شرکت در
اجلاس سالانه انجمن فولاد جهانی به همراه تعدادی از مدیران صنایع فولادی به روسیه
سفر کرد و در این اجلاس از افزایش تولید فولاد ایران به 40میلیون تن در پایان کار
دولت یازدهم خبر داد. صحبتی که نشان میدهد مسوولان این سازمان باید برای افزایش
حدود 60درصدی تولید فولاد در
کشور برنامهریزی کنند و به صورت میانگین تا پایان کار دولت یازدهم هر سال 20درصد
به تولید فولاد در کشور افزوده شود. اما در این بین باید مشکلات پیشروی صنعت
فولاد کشور را نیز در نظر گرفت و دید آیا اصلا رسیدن به این عدد امکانپذیر است یا
نه و اگر هست چه گامهایی باید برای از پیشرو برداشتن مشکلات این صنعت برای توسعه
برداریم.
فولاد تشنه است
یکی
از بزرگترین چالشهای کنونی و پیشروی صنایع فولادی کشور مشکل خشکسالیهای اخیر،
کاهش ذخایر آب کشور و البته خشک شدن رودخانههایی است که از نزدیکی صنایع فولاد
عبور میکنند مانند خشک شدن زایندهرود. به اعتقاد کارشناسان برای توسعه طرحهای
فولادی نخستین گامی که باید برداشته شود این است که دیگر مجوز راهاندازی صنایع
فولادی در شهرهای خشک و کمآب داده نشود و مجتمعهای فولادی جدید تنها در حاشیه
خلیج فارس، دریای عمان و دریای خزر راهاندازی شوند. از سوی دیگر باید از همین
حالا فکری برای تشنگی صنایع فولادی کنونی نیز کرد زیرا اگر به همین شکل خشکسالی در
کشور ادامه پیدا کند در سالهای آینده برخی کارخانههای تولید فولاد کنونی نیز
تعطیل خواهند شد.
گرانی هزینه برق و گاز
از
سوی دیگر چالشی که بعد از شروع اجرای قانون هدفمندی یارانهها و آزادسازی قیمت
انرژی برای صنایع فولادی پیش آمده است بالا رفتن و چندین برابر شدن هزینه تولید
فولاد در کشور است بهگونهیی که بسیاری از تولیدکنندگان بخش خصوصی فولاد معتقدند
بیشتر محصولات آنها دیگر صرفه اقتصادی ندارد و دولت برای اینکه این صنایع بتواند
به حیات خود ادامه دهد باید تسهیلات ویژه به آنها بدهد. اما در مقابل راهحل
کارشناسان برای تامین انرژی مورد نیاز صنایع فولاد بهخصوص برق؛ راهاندازی
نیروگاههای کوچک و اختصاصی از سوی صنایع فولادی است به شکلی که این کارخانههای
فولاد بهتر است برای خود نسبت به ظرفیت تولید نیروگاه تاسیس کنند و با این کار
عملا بخش زیادی از هزینه خود را کاهش دهند.
گندله و مواد اولیه
ایران
باوجود اینکه یکی از بزرگترین تولیدکنندگان سنگآهن خام در جهان است اما به
اندازه کافی کارخانههای تولید فرآوردههای سنگآهن مانند گندله را در اختیار
ندارد و همین موضوع باعث بروز مشکلات بسیار برای توسعه صنایع فولادی در کشور شده
است زیرا کارخانههای تولید فولاد مجبور هستند بخش زیادی از نیازهای خود را از
خارج از کشور و با هزینه بسیار بالاتر از گندله داخلی تهیه کنند. در شرایط کنونی
ظرفیت تولید گندله کشور به شکلی است که عملا تنها پاسخگوی نیاز کارخانههای فولاد
مبارکه و فولاد خوزستان است. به اعتقاد کارشناسان برای حل این مشکل باید جلوی خامفروشی
گرفته شده و با کمک دولت و تشویق بخش خصوصی به سرمایهگذاری کارخانههایی برای
تولید گندله و مواد اولیه برای تولید فولاد در کشور راهاندازی شود.
به
اعتقاد کارشناسان اگر مسوولان ایمیدرو بتوانند تنها بخشی از چالشهای پیشروی صنعت
فولاد را حل کنند در مرحله اول میتوان انتظار این را داشت که حداقل تولید فولاد
کشور به ظرفیت کنونی که 24میلیون تن در سال است برسد و عقبافتادگی حدود 9میلیون
تنی برطرف شود و در مراحل بعدی برای توسعه و رسیدن به ظرفیت 40میلیون تنی برنامهریزی
کنند. البته در این بین باید این نکته را هم در نظر گرفت که طبق سند چشمانداز
20ساله تا سال 1404 یعنی کمتر از 10سال دیگر ظرفیت تولید فولاد کشور باید به
55میلیون تن برسد یعنی بیش از 3 برابر ظرفیت کنونی.
منبع:
خبر اقتصادی