پایگاه خبری تحلیلی فولاد (ایفنا)- ظرفیت های بالقوه نرم افزاری و سخت
افزاری اقتصاد ایران به قدری است که می تواند کشور را از اتکای صرف به درآمدهای
نفتی نجات داده و در بسیاری زمینه ها ایجاد شغل کند.
به گزارش ایسنا، کریدور شمال جنوب،
مناطق آزاد تجاری، گردشگری مذهبی و پزشکی، مزیت های دانش افزاری همچون تولید فکر،
توسعه نانو و بیوتکنولوژی، فناوری اطلاعات و ارتباطات، صنایع تکمیلی روستایی، صنعت
پتروشیمی، خودروی ملی، بومی و صادراتی ظرفیت های بالقوه ای هستند که می توانند ما
را از نگرانی اقتصاد تک محصولی نفت و مشکلاتی که در فروش آن بخصوص در سال های اخیر
مواجه شده ایم درآورند.
در اقتصاد امروز جهان، کشورها به این
نتیجه رسیده اند که تمرکز اقتصاد خود را از روش های سخت افزاری که به هدررفت منابع
تجدیدناپذیر منجر می شود، به سمت روش های نرم افزاری سوق دهند. توسعه صنعت آی تی،
تولید فکر، توسعه بیوتکنولوژی و ... از آن جمله است.
زمان آن فرا رسیده که ایران هم به سمت
مزیت های نرم و دانش افزاری حرکت کند. استفاده از مزیت هایی همچون حمایت از
پژوهشگران، مخترعین، مبتکرین، نوآوران، توسعه نانو و بیوتکنولوژی، فناوری اطلاعات
و ارتباطات، خدمات مدرن پزشکی و ... که به مغز انسان مربوط می شوند می تواند به
ایجاد ثروت بینجامد.
بهنام ملکی - عضو هیات علمی دانشگاه -
در گفت وگو با ایسنا اظهار کرد: نفت در حال حاضر بالاترین مزیت بالفعل اقتصادی
کشور است اما مشکل این است که استفاده ناصحیح از درآمدهای نفتی ما را به سمت توسعه
رهنمون نکرده بلکه در طول سالیان متمادی با توجه به این که خیالمان از درآمدهای
نفتی راحت بوده، از توسعه دانش بنیان و متکی به مغزافزار غافل شده ایم.
موقعیت ژئوپلتیک کشور نیز پتانسیلی
است که استفاده مطلوبی از آن برای کسب درآمد صورت نگرفته است. در حال حاضر ایران
هارتلند (قلب جهان) است. کریدور شمال جنوب که بخش مهم آن از خاک ایران می گذرد
ارتباط ترانزیتی کشورهای شمال اروپا، اسکاندیناوی و روسیه را می تواند با کشورهای
حوزه اقیانوس هند، خلیج فارس و جنوب شرقی آسیا برقرار کند.
حمیدرضا اشرف زاده - کارشناس اقتصادی
- نیز توسعه صنعت پتروشیمی را از جمله امکاناتی دانست که می تواند به افزایش GDP کشور کمک کند.
وی اظهار کرد: در گسترش صنعت پتروشیمی
کشور موفقیت هایی داشته ایم که پیش بینی می شود صادرات پتروشیمی تا سال 1404 مشروط
به جذب سرمایه گذاری خارجی به رقم 80 تا 90 میلیارد دلار برسد.
به نظر می رسد ایران برای دستیابی به
اهداف سند چشم انداز، باید بیش از پیش استراتژی خود را به سمت اقتصاد دانش بنیان
سوق داده و فکر و اندیشه را به ثروت تبدیل کند. در این زمینه باید از فرار مغزها
جلوگیری کنیم. ضعف به کارگیری و خروج مغزها بزرگ ترین هدررفت منابع است که به کشور
تحمیل می شود.
به اعتقاد کارشناسان اقتصادی، ایران
می تواند حداقل 8 تا 10 نوع مزیت نوین در اقتصاد ایجاد کند که با استفاده از
پتانسیل نیروی انسانی تحصیل کرده، متخصص و جوان کشور، آتش زیر خاکستر اقتصاد ایران
شعله ور می شود.
منبع: اقتصاد ایرانی