پایگاه
خبری تحلیلی فولاد (ایفنا)- یکی از راههای توسعه و گسترش در صنایع معدنی،
وجود منابع مالی برای راهاندازی طرح و پروژههای تعریف شده در قسمتهای مختلف از
اکتشاف تا فرآوری و تولید است.
حال با
توجه به ظرفیت بالای ذخیرههای معدنی به عنوان حلقههای بالادستی صنایع و نیاز
کشور برای تولید محصولاتی همچون فولاد که به عنوان فلز پایه در صنعت اهمیت بالایی
دارد، ایجاد زیرساختها برای جذب سرمایهگذاران داخلی و خارجی در بخش فولاد الزامی
است، یکی از محدودیتهای کشور در گسترش این صنایع، کمبود آب است که پیشنهاد ساخت
فولاد در شهرهای سواحل دریا میتواند گام نخست رفع موانع تولید باشد. از این رو،
پروژه فولاد مکران با سرمایهگذاری شرکت دانیلی ایتالیا در منطقه آزاد چابهار با
سرمایهگذاری ۳ هزار و ۶۰۰ میلیارد ریال ایجاد خواهد شد.
ایران با در اختیار داشتن ذخایر سرشار معدنی در
نقاط کویری و گرم و خشکی همچون اصفهان و خوزستان و از سوی دیگر بینیازی کشور به
منابع انرژی، بستر مناسبی برای تولید صنایع فولاداست، موضوعی که این روزها به
عنوان گامهای اولیه توسعه صنعت و اقتصاد مطرح است.
با توجه به این امر میتوان با شناسایی مناطقی که
از نعمت خدادادی آب برخوردارند زمینه تولید و گسترش این صنایع را در کشور توسعه
داد. برای نمونه، بندر چابهار در استان سیستان و بلوچستان یکی از مناطقی است که به
دلیل قرار گرفتن در نزدیکی دریای عمان و اقیانوس هند، ظرفیت کافی برای تامین آب
مورد نیاز تولید فولاد را دارد. همچنین این بندر به عنوان یک منطقه آزاد تجاری از
لحاظ اقتصادی شرایط متفاوتی دارد و همین سبب شد تا شرکت دانیلی ایتالیا که یکی از
بزرگترین تولیدکنندگان فولاد در جهان است، تمایل خود را برای سرمایهگذاری و ساخت
کارخانه فولاد در این منطقه اعلام کند. نکته حائز اهمیتی که در مورد سرمایهگذاری
شرکت دانیلی وجود دارد، سابقه فعالیت آن در صنایع فولادی ایران است. این شرکت جزو ۳ شرکت بزرگ دنیا در زمینه طراحی و تولید ماشینآلات
صنعتی بوده و از ۲۰ سال پیش
با سرمایهگذاری در ذوب آهن اصفهان و فولاد خوزستان فعالیت خود را در ایران آغاز
کرده و هماکنون نیز قصد دارد با راهاندازی و ساخت کارخانه فولاد، فعالیت خود را
در صنایع فولادی گسترش دهد. مجتمع تولید فولاد مکران در منطقه آزاد چابهار به وسعت
۳۰۰ هکتار و در ۸ پیکره صنعتی جانمایی شده و سرمایه ریالی آن رقمی
بیش از ۳ هزار و ۶۰۰ میلیارد ریال برآورد شده است و در صورت اجرای
فاز نخست این پروژه ظرفیت تولید ۳ تن
فولاد را خواهد داشت.
بندر چابهار از اهمیت راهبردی بالایی برخوردار
بوده و به دلیل قرارگرفتن در موقعیت جغرافیایی مناسب به عنوان یکی از راههای
دسترسی کشورهای آسیای میانه همچون افغانستان، ترکمنستان، ازبکستان، تاجیکستان،
قرقیزستان و قزاقستان به آبهای آزاد است و به همین دلیل سرمایهگذاریهای فراوانی
در این منطقه صورت میگیرد که از جمله مهمترین آنها میتوان به ساخت اسکله و
افزایش گنجایش بارگیری کشتیهای اقیانوسپیما و ساخت راهآهن به سوی آسیای میانه و
احداث فرودگاه بینالمللی اشاره کرد. همچنین با توجه به اینکه نیمی از حملونقلهای
بینالمللی، بین کشورهای خاور دور با سایر نقاط دنیا انجام میشود بندر چابهار نیز
به عنوان یکی از این شاهراههای مهم در منطقه شناخته شده و به عنوان گذرگاه
ارتباطی بین کشورهای آسیای میانه و سایر نقاط جهان شناخته شده است. از اینرو،
ایجاد زیرساختهای مهم منطقه از جمله حملونقل زمینی و دریایی علاوه بر زمینهسازی
جذب سرمایهگذاری در بخشهای مختلف صنعتی، مبادلات اقتصادی با سایر کشورها را
گسترش خواهد داد.مهدی تقوی، کارشناس اقتصاد در رابطه با حضور سرمایهگذاران خارجی
در بندر چابهار و تاثیر آن روی صنایع فولادی میگوید: فولاد به عنوان یک پایه برای
صنعتی شدن محسوب میشود. بندر چابهار با همجواری آبهای آزاد و در اختیار داشتن
زیرساختهای مورد نیاز فولادسازی میتواند زمینهساز تولید و گسترش صنایع فولادی
شود.
وی همچنین یکی دیگر از پیامدهای ساخت کارخانه در
چابهار را ایجاد اشتغال دانست و گفت: با توجه به این نکته که استان سیستان و
بلوچستان جزو مناطق کمتر توسعه یافته است، راهاندازی این پروژه برای جوانان جویای
کار در این منطقه فرصت مناسبی را فراهم خواهد کرد. تقوی همچنین به امتیازاتی که
مناطق آزاد برای واردات کالا از آن بهره میبرند اشاره کرد و گفت: مناطق آزاد از
شرایط ویژهای برخوردار بوده که از جمله مهمترین آنها قوانینی همچون معافیت از
پرداخت مالیات است چراکه در این محدوده حقوق گمرکی برای واردات و صادرات وجود
نداشته و این امر یک امتیاز ویژه محسوب میشود.
این کارشناس اقتصادی همچنین یکی دیگر از مزیتهای
مناطق آزاد را پایین بودن بهای زمین برای ساخت پروژههای عمرانی دانست و گفت:
ایجاد انگیزه برای سرمایهگذاران از طریق ارائه تسهیلات و فراهم کردن شرایط کار،
تاثیر بسزایی در انتخاب این منطقه از سوی شرکت ایتالیاییداشته است.
وی همچنین با اشاره به نزدیکی آبهای آزاد که به
عنوان یکی از راههای صادراتی به شمار میآید گفت: در حال حاضر کارخانجات ذوبآهن
و فولاد که جزو تولیدکنندگان فولاد کشور هستند برای صادرات محصولات خود به کشورهای
حاشیه خلیجفارس ناچارند هزینه حملونقل زیادی را برای رسیدن به بنادر جنوبی کشور
پرداخت کنند اما با احداث کارخانه در بندر چابهار، دیگر از هزینه حملونقل در مسیر
خشکی خبری نبوده و این امر یک امتیاز برای تولیدکننده و صادرکنندگان فولاد به شمار
میآید. درواقع تاسیس و راهاندازی این پروژه نقش مهمی را در صنعتی شدن چابهار
ایفا خواهد کرد.
منبع: گسترش صنعت