مرکز خدمات فولاد ایران- کارخانه های تولید کننده فولاد در چین به دنبال افزایش منابع خارجی هستند و در این راه فراز و نشیب های زیادی را تجربه نموده اند چون تجربه کافی در مدیریت ریسک ندارند.
با مشاهده افزایش تقاضای داخلی سنگ آهن و رشد قیمت های وارداتی در سال های اخیر، فولادسازان چینی در تلاشند یک الگوی سرمایه گذاری کارآمد پیدا کنند. در این راستا چینی ها به کشورهایی چون استرالیا، برزیل و افریقا رفته اند چرا که منابع معدنی زیادی دارند ولی به دلایل سیاسی، مالی و زیست محیطی برخی پروژه ها ناچارا متوقف شده است.
کارشناسان بر این باورند که به نفع شرکت های چینی است که در این کشورها یک شریک پیدا کنند که با روند امور در کشور خود آشنا هستند تا این که سرمایه زیادی را به تنهایی در این پروژه ها به کار گیرند.
اگر یک شرکت چینی سهم بالایی از یک شرکت معدنی خارجی را خریداری کند حتی اگر در مدیریت آن نقشی نداشته باشد کمک زیادی به تامین سنگ آهن چین خواهد نمود. اگر یک شرکت چینی سرمایه گذاری مستقیم داشته باشد سهم بیشتری از پروژه را در دست می گیرد که می تواند در طول پروژه سود بیشتری را به آن ها بدهد ولی در عین حال ریسک های زیادی نیز در حین عملیات اجرایی خواهد داشت چون دوران ساخت می تواند از نظر مدیریت پروژه آن هم در کشوری خارجی چالش برانگیز باشد.
در هر حال انتخاب هر یک ازاین گزینه های سرمایه گذاری به میزان ریسک پذیری شرکت فوق بستگی دارد.