مرکز خدمات فولاد ایران- کاهش دوره قراردادهای عرضه سنگ آهن و افزایش تعداد دفعات مذاکرات قیمت گذاری بین شرکت های معدنی و فولادسازان موجب شده کارخانه های فولادسازی مجبور شوند خلاق تر باشند و به برنامه ریزی دقیق تر هزینه ها و سیاست های قیمت گذاری بپردازند. در هر حال این امر به نفع آن ها بوده چون می توانند مواد اولیه را در قیمت هایی تهیه کنند که نشانگر تغییرات سریع قیمت ها در بازار محصولات فولادی است. قبل از سال 2010 اغلب فولادسازان باید قراردادهای سنگ آهن را یک ساله می بستند که به آن ها اجازه نمی داد بتوانند در زمان افت قیمت محصولات فولادی هزینه مواد اولیه خود را کم کنند در نتیجه از حاشیه سود آن ها کاسته می شد.
از زمان رکود اقتصادی سال های 2009-2008 بازار فولاد جهان با نوسانات قیمت شدیدتری روبرو شده است. تغییر مداوم قیمت ها به تولید کننده ها اجازه داده حاشیه سود بهتری کسب کنند.
به نظر کارشناسن، فولادسازان با قیمت های متغیر سنگ آهن بهتر می توانند سوددهی داشته باشند تا قیمت هایی که برای یک سال ثابت بود.
البته قیمت محصولات فولادی نیز این روز ها نوسانات زیادی دارد و این چالشی است که همه با آن روبرو هستند به نظر برخی در این وضعیت بهترین راهکار پایین نگه داشتن موجودی انبار ها و واردات در تناژ محدود است. در این صورت از هر نوسان قیمتی می توان بهره برد.