مرکز خدمات فولاد ایران- پس از گذشت حدود یک دهه از جنگ، تلاش های دولت عراق برای بهبود زیرساخت ها در حال نتیجه دادن است و توجه بسیاری از تولید کنندگان فولاد را به خود جلب کرده که سعی دارند وابستگی شدید این کشور به واردات فولاد را کاهش دهند.
امسال سال دوم از برنامه 5 ساله توسعه دولت عراق است و این برنامه خود انگیزه ای برای افزایش توجه بخش خصوصی به سرمایه گذاری در بخش های مختلف صنایع است. تمرکز اصلی بر تولیدات صنعتی، نفت و ساخت و ساز است.
از طرفی درآمد های نفتی نیز مورد توجه است که تا 10 سال آینده می تواند چهار برابر شود و عراق را به بزرگترین تولید کننده نفت جهان مبدل سازد . پیش بینی شده سال جاری و سال 2013 رشد تولید ناخالص داخلی عراق 11 و 5/13 درصد باشد.
زیرساخت های اجتماعی و حمل و نقل و همچنین خانه سازی نیاز به سرمایه گذاری های سنگینی دارد. برآورد شده عراق با کمبود 3 میلیون واحد مسکونی روبرو باشد که نیازمند 30 میلیون تن فولاد است.
علی رغم وجود این همه فرصت، در حال حاضر عراق تنها دو فولادساز دارد که هر دو در شهر شمالی ابریل واقع شده اند و ظرفیت تولید آن ها در کل 320 هزار تن میلگرد در سال است. در حالی که نیاز سالانه میلگرد در این کشور 5/1 میلیون تن می باشد و کل نیاز فولاد 3 تا 4 میلیون تن در سال است. تا پایان برنامه 5 ساله دوم توسعه تا سال 2020 این رقم به حداقل 7 میلیون تن در سال خواهد رسید.
این کمبود فولاد اخیرا با واردات از ترکیه، اوکراین، ایران و چین تامین شده که البته خرید از ترکیه و اوکراین به دلیل کیفیت بالاتر در اولویت است. ترکیه در اسکندریه از نزدیک بودن مرز با عراق نهایت استفاده را می برد. عراق فعلا برای واردات ورق 3 درصد و واردات ریل و لوله 5 درصد تعرفه دارد ولی انتظار می رود در آینده نزدیک افزایش یابد.
برای کاهش نیاز به واردات قرار است تا سال 2015 چهار کارخانه جدید فولادسازی با ظرفیت تولید 2 میلیون تن مقاطع در سال راه اندازی شوند. همچنین ترکیه در حال مذاکره برای نهایی کردن ساخت یک خط تولید با ظرفیت یک میلیون تن مقاطع در سال در این کشور می باشد. همچنین در بصره به زودی دو خط تولید لوله راه اندازی می شود.
در کل کشور عراق نیاز شدیدی به توسعه زیرساخت ها دارد و تولید مصالح ساختمانی کلیدی طلایی برای هر کسی است که به دنبال بهره بردن از این بازار است.