مرکز خدمات فولاد ایران- به نظر انجمن جهانی فولاد در حال حاضر ادغام و مشارکت گزینه خوبی برای فولادسازان نیست و مقررات بازرسی های دقیق به ویژه در مورد ادغام های بزرگ موانع زیادی ایجاد می کنند. به عنوان نمونه در اتحادیه اروپا هر معامله ای که در آن 30 درصد سهم بازار از آن یک نفر شود با بازرسی های شدید قانونگذاران اتحادیه اروپا روبرو خواهد شد.
اغلب مشارکت ها سه فایده اصلی دارند اول این که موجب می شوند موقعیت مذاکره با عرضه کننده ها مساعد تر شود، دوم قدرت نفوذ در مشتریان را افزایش می دهد و سوم این که هزینه ها را کاهش می دهد. البته با این حال فولادسازان نمی توانند شرایط خود را در مذاکره با عرضه کنندگان خود بهتر کنند. سه شرکت معدنی بزرگ دنیا 70 درصد بازار سنگ آهن را در دست دارند. افزایش قدرت نفوذ در بین مشتریان نیز کار دردسر سازی است.
آخرین فایده ادغام و مشارکت دستیابی به هزینه های مقایسه ای است بدین معنا که با گسترش و بزرگ تر کردن شرکت می توان در بسیاری موارد از هزینه ها کاست که تا حدودی صورت گرفته و تولید کنندگان بزرگ اروپا و امریکا به خوبی موفق شده اند برنامه های مدیریت تولید را اجرا کنند.
با این حال ابهامات اقتصادی همچنان بر تصمیم گیری های بلند مدت اثر سوء دارد. فولادسازان اروپایی نیاز دارند سیاست های حاکم بر برنامه های ریاضت اقتصادی اروپا شفاف و واضح باشد. هنوز آن ها اطمینان ندارند که تقاضای فولاد اروپا به 200 میلیون تن در سال معادل قبل از دوره رکود می رسد یا نه.
محدودیت های مالی نیز نقش بسزایی دارد. فولادسازان با فشارهای زیادی در رابطه با محدودیت نقدینگی روبرو هستند و ادغام و مشارکت در وضعیت اقتصادی فعلی نمی تواند شرایط آن ها را بهبود بخشد.