مرکز خدمات فولاد ایران- در سال 2011 تولید سنگ آهن در دنیا با 8 درصد رشد به بیش از 98/1 میلیارد تن رسید که بیش از 680 میلیون تن آن توسط چین مصرف شده است. تقاضای بسیار بالای سنگ آهن باعث می شود که نوسان قیمت آن محدود گردد. این در حالی است که پیش بینی می شود در طول 20 سال آینده رشد مصرف فولاد حداکثر سالانه 3/3 درصد باشد و تا سال 2030 مصرف سنگ آهن به رکورد 5/3 میلیارد تن خواهد رسید که تقریبا دوبرابر تقاضای سال گذشته است.
این در حالی است که معادن جدیدی از سنگ آهن کشف نشده در استرالیا، امریکای لاتین و افریقا وجود دارد. با این حال در بازار سنگ آهن مازاد عرضه وجود نخواهد داشت. چرا که در کشور های پیشرفته مسائل زیست محیطی و در کشور های دیگر ضعف در زیر ساخت ها و مشکلات سیاسی به سادگی اجازه بالا رفتن حجم عرضه را نمی دهد. از سوی دیگر محدودیت هایی در تجارت سنگ آهن وجود دارد . کشور های پیشرفته تلاش می کنند شرایط خود را به خریداران تحمیل کنند اما پذیرش شرایط آن ها تا زمانی است که وضعیت بازار فولاد به خریداران امکانات لازم را بدهد.
تا سال 2030 چین و هند علی رغم آن که به تلاش های خود برای اتکا بیشتر به منابع داخلی ادامه می دهند همچنان بزرگترین خریداران سنگ آهن خواهند بود. البته رشد مصرف سنگ آهن در هند بسیار پایین تر از چین خواهد بود چون هند برای توسعه صنعت فولاد خود همچنان با مشکلات زیر بنایی روبروست. چین معادن بسیاری دارد اما ذخایر آن کم است و برداشت از آن ها هزینه بر است. در واقع معادن چین هر کدام به تنهایی بیش از چند میلیون تن ذخیره ندارند و حداکثر بازدهی آن ها زیر 500 هزار تن می باشد. به همین دلیل چینی ها تاکنون موفق به توسعه برداشت سنگ آهن از منابع داخلی خود نشده اند. چین سالانه نزدیک به 400 میلیون دلار برای اکتشاف و برداشت سنگ آهن هزینه می کند اما هنوز به نتایج دلخواه نرسیده است. به همین دلیل به معادن خارج از چین بخصوص در امریکای لاتین و افریقا روی آورده است. اما جمع ذخایر این معادن به بیش از 100 میلیون تن نمی رسد به همین علت چینی ها فاصله بسیار زیادی با هدف حذف کردن 50 درصد واردات تا سال 2015 دارند . هر چند که چینی ها تلاش خود را با سرمایه گذاری بیشتر در معادن خارجی دنبال می کنند اما دسترسی آن ها به این هدف بسیار مشکل خواهد بود.