مرکز خدمات فولاد ایران- لسترتارو از پیشکسوتان جهانی شدن معتقد است که چین تا قرن 22 تبدیل به اقتصاد اول جهان نخواهد شد ولی عده ای اعتقاد دارند که چین از الان در حال سبقت گرفتن از امریکاست. آن ها استدلال می کنند که در حال حاضر بازدهی سرانه درآمد ناخالص ملی در چین و هنگ کنگ 50 درصد بیشتر از آن چیزی است که در آمار با نرخ ارز فعلی آمده است. در واقع بحث بر سر آمار هاست. در آمارها آمده است که سرانه درآمد ناخالص ملی تایوان بین ژاپن و امریکا قرار دارد. این به معنای آنست که هزینه زندگی در این کشورها از چین ارزان تر است در حالی که بنا به تحقیق بانک جهانی هزینه زندگی در چین یک سوم زندگی در امریکاست. اخیرا این برآورد یک دوم گفته شده است. با این احتساب هم حجم اقتصاد چین بزرگ تر از امریکاست. مشکل آمارها این است که آن ها بر مبنای مقایسه سطح زندگی شهر ها در چین تهیه شده اند. در حالی که هزینه ها در شهر ها بسیار بالاتر از روستاهاست ولی در هر حال چینی ها در بخش خوراک، لباس، ساخت خانه های جدید ، اتومبیل، فولاد، سیمان، ذغال سنگ ، تلفن و موبایل از امریکا جلوتر هستند. البته نسبت مازاد درآمد در کشور های اسکاندیناوی و سوییس بالاتر از چین است. ولی نتیجه گیری بسته به این است که تحلیل گر بخواهد به کدام بخش از آمارها بیشتر توجه کند. از آنجا که صادرات چین باعث بیکاری در امریکا شده است سیاست های امریکا می تواند وضع را در سال های آینده با اتخاذ تصمیم های ضد دامپینگ تغییر دهد. اما مهم ترین راز موفقیت چینی ها و اسکاندیناوی در این است که آن ها پس انداز را تشویق می کنند.