مرکز خدمات فولاد ایران- یکی از مقامات ارشد بائو استیل اظهار داشته است که با افزایش تولید سنگ آهن در بازار و بالا رفتن عرضه، احتمال ترکیدن حباب قیمت این محصول وجود دارد.
شرکت معدنی واله، ریو تینتو و بی اچ پی بیلیتون سه غول معدنی دنیا در نظر دارند تا 45 میلیارد دلار را در معادن سنگ آهن سرمایه گذاری کنند. پیش بینی می شود که حجم صادرات سنگ آهن تا سال 2016 رشدی 28 درصدی را تجربه کرده و به 1 میلیارد و400 میلیون تن برسد.
سه شرکت معدنی بزرگ دنیا با پیش بینی ماندگار بودن رشد اقتصادی هند، برزیل، روسیه و جنوب آفریقا سرمایه گذاری خود را در معادن جدید بالا برده اند. با توسعه معادن سه غول معدنی دنیا احتمالا شرکت های معدنی کوچکی که هنوز آغاز به کار نکرده اند، ضرر خواهند کرد.
از آنجایی که احتمال تغییر شرایط میان عرضه و تقاضای سنگ آهن در بازار وجود دارد بدون شک قیمت این محصول کاهش خواهد یافت.
در پی افزایش تقاضای سنگ آهن در چین، قیمت این محصول از سال 2008 تا کنون سه برابر شده است. میزان سوددهی فولاد سازان در این کشور نیز در سال 2010 به دلیل بالا بودن قیمت مواد اولیه به 5/3 درصد رسیده بود که کمترین حد در میان صنایع این کشور است.
احتمالا رشد اقتصادی چین طی 5 سال آینده افزایش خواهد یافت که این امر منجر به کاهش تقاضا در این کشور خواهد شد.
پیش بینی می شود که سنگ آهن طی سه سال آینده در قیمت 150 تا 190 دلار هر تن معامله شده و در بلند مدت و تا سال 2017 به طور متوسط به 80 دلار هر تن برسد.
بی اچ پی بیلیتون در نظر دارد تا 6 میلیارد و 600 میلیون دلار را برای توسعه معادن در غرب استرالیا سرمایه گذاری کرده و ظرفیت تولید سنگ آهن را به 220 میلیون تن در سال برساند. ریو تینتو نیز 14 میلیارد و 800 میلیون دلار را برای بالا بردن 50 درصدی ظرفیت تولید و رساندن آن به 333 میلیون تن در سال را هزینه خواهد کرد. واله نیز 24 میلیارد دلار را برای توسعه معادن خود طی سال جاری صرف خواهد کرد.
با توجه به رشد شدید قیمت سنگ آهن میزان سرمایه گذاری ها در این بخش بالا رفته است به دنبال این امر پیش بینی می شود که میزان عرضه این محصول در مدت زمان کوتاهی بیشتر از تقاضا شود. پیش از این پیش بینی شده بود که بازار سنگ آهن در سال 2014 با مازاد عرضه روبرو باشد.
چینی ها به منظور کاهش وابستگی به غول های معدنی سرمایه گذاری خود را در معادن خارجی بالا برده اند. آهن و فولاد ووهان در هشت پروژه در کشورهای کانادا، استرالیا، ماداگاسکار و لیبریا سرمایه گذاری کرده است. این در حالی است که برخی از کارخانه ها در چین از جمله آنگانگ به دلیل بالا بودن هزینه خرید معادن جدید، از سرمایه گذاری در این معادن اجتناب کرده اند.